نگاهی به زندگی حرفهای و کاری این هنرمند
بیوگرافی فرح اصولی (۱۳۳۲ - )
فرح اصولی (زاده ۱۳۳۲) نقاش معاصر ایرانی است.
هنر امروز: فرح اصولی از مهمترین هنرمندان زن ایران در هنر معاصر محسوب میشود. شیوهی منحصربهفرد ترکیب نقاشی مینیاتور با مفاهیم و مضامین زنانه و فمینیستی، شکلی جدید در چارچوب سنتی و قدیمی نقاشی ایران بهوجود آورده است.
کودکی و تحصیلات:
او در زنجان به دنیا آمد و به مدرسه رفت. در خانوادهاش علاقه به هنر و فرهنگ و ادبیات وجود داشت و در کودکی مجذوب نقاشیهای خالهاش، روحی میربها شد. در نوجوانی به همراه خانواده به تهران آمد و با راهنمایی معلمانش راهی هنرستان شد و نقاشی آموخت. سپس وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و به تحصیل در رشته گرافیک پرداخت.
فعالیتهای حرفهای:
فرح اصولی با شروع دوران دانشجویی به کسب تجربه در شاخههای متنوع هنر از جمله بازیگری تئاتر در گروه تئاتر پیاده، طراحی صحنه و عکاسی پرداخت و مدتی نیز انیمیشن میساخت. سپس به مدت چند سال به همکاری با خسرو سینایی کارگردان سینما پرداخت و به عنوان عکاس، منشی صحنه، گرافیست و نیز دستیار او در ساخت آثارش حضور داشت.
وی در کنار این فعالیتها همواره به نقاشی میپرداخت و تدریس نقاشی نیز در برنامه کاری او به چشم میخورد. ابتدا از سال ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۵ در استودیو دیزاین و سپس طی سالهای ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷ در استودیویی که خود به همراه گیزلا سینایی راه اندازی کرد و آن را "استودیو معاصر" نامید.
از مهمترین ویژگیهای آثار او حرکت از هنر مدرن به سوی مینیاتور ایرانی و تلاش برای تلفیق این دو با یکدیگر برای بیان مسائل روز جهان به ویژه در حوزه زنان است. او در سال ۱۳۶۴ با خسرو سینایی ازدواج کرد و ثمره این ازدواج دو فرزند است.
آرت فرها:
- آرت فر، آرت دبی، نمایش داده شده توسط گالری زیرزمین دستان، دبی (۱۳۹۷)
- آرت فر، تیر آرت، نمایش داده شده توسط پروژههای ۰۰۹۸۲۱، تهران (۱۳۹۹)
- آرت فر، تیر آرت، نمایش داده شده توسط گالری شیرین، تهران (۱۳۹۹)
حراجیها:
آرتیانا، ۱۱ فروردین (۱۳۹۸)
کریستیز دبی، ۲ فروردین (۱۳۹۷)
حراج تهران، ۴ دى (۱۳۹۵)
آکشناتا، ۸ مهر (۱۳۹۵)
ای. ای. جی. − آرت اَند آنتیک گروپ ۹ آذر (۱۳۹۴)
حراجی دوبیاشوفسکی، ۱۷ آبان (۱۳۹۲)
حراج تهران، ۲ تیر (۱۳۹۱)
کریستیز پاریس، ۱۳ آبان (۱۳۹۰)
ساتبیز لندن، ۱۲ مهر (۱۳۹۰)
کریستیز دبی، ۴ آبان (۱۳۸۹)
ساتبیز لندن، ۲۸ مهر (۱۳۸۹)
بونامز نیویورک،۲۱ اردیبهشت (۱۳۸۹)
کریستیز دبی،۷ اردیبهشت (۱۳۸۹)
کریستیز دبی، ۵ آبان (۱۳۸۸)
میلون، ۳ آبان (۱۳۸۸)
بونامز دبی، ۲۰ مهر (۱۳۸۸)
بونامز لندن، ۱۳ خرداد (۱۳۸۸)
کریستیز دبی، ۹ اردیبهشت (۱۳۸۸)
بونامز دبی، ۴ آذر (۱۳۸۷)
ساتبیز لندن، ۲ آبان (۱۳۸۷)
کریستیز دبی، ۱۱ اردیبهشت (۱۳۸۷)
بونامز دبی، ۱۳ اسفند (۱۳۸۶)
کریستیز دبی، ۹ آبان (۱۳۸۶)
کریستیز دبی، ۱۲ بهمن (۱۳۸۵)
موزهها:
آثاری از فرح اصولی در مجموعه موزه متروپولیتن نیویورک، موزه هنر مدرن لوسآنجلس و موزه هنرهای معاصر تهران نگهداری میشوند.
نمایشگاههای انفرادی:
گالری سیحون. تهران، ایران (۱۹۸۹)
گالری کلاسیک. تهران، ایران (۱۹۹۳)
موزهی لودویگ. کوبلنز، آلمان (۲۰۰۵)
موزهی امام علی. تهران، ایران (۲۰۰۷)
گالریهای پال روبیسون. دانشگاه راتگرز. نیوآرک، آمریکا (۲۰۱۲)
گالری شیرین نیویورک. نیویورک، آمریکا (۲۰۱۴)
فرح اصولی - مکتب صفوی
.
داستان «سیاووش» مضمونی آشنا در نگارگری ایرانی و نقاشی قهوهخانه است. در ادوار مختلف هنرمندان بسیاری به مصور کردن این داستان حماسی و اسطورهای پرداختهاند. فرح اصولی نقاش معاصر که راهی نوین و امروزی در سنت نگارگری ایرانی پدید آورده است، پیش از اثر حاضر نیز چندین بار موضوع سیاووش را دستمایه آثار خود قرار داده بود. این بار در پردهای سهلته به روایت تمام زندگی این شخصیت اسطورهای شاهنامه میپردازد. برای فرح اصولی، روایت این قصه کهن بازیابی معادلهای آن در زندگی بشر امروزی است.
در فرهنگ ایرانی کشتن جوانان به دست پیران، به سهو یا عمد تکرار شده است. حتی خوشنامترین قهرمان ایرانی، رستم، فرزندش را میکشد و این برخلاف اسطورههای غربی است که پسران، پدران را میکشند و پیری به دست جوانی مغلوب میشود. این روایات، شاید نشان از این خصلت ایرانیان باشد که به سختی از گذشته محافظت میکنند و میخواهد امروز را نزد خود نگه دارند و به راحتی به سمت آینده حرکت نمیکنند. سیاووش اما کاملترین فیگور تاریخ حماسی ایران کهن است، شخصیتی جنگجو، خردمند، زیبا و دانا؛ و همین دانایی است که در او ناتوانی ایجاد میکند. او در عین حال شخصیتی است که جبر سرنوشت را میپذیرد. آن هنگام که کاووس و سودابه از او پیمانشکنی میخواهند، سیاووش نمیپذیرد و همین او را محکوم به مجازاتی میکند که حق او نیست. مرگ، او را از ماندگاری در تاریخ بازنداشت. او همیشه به عنوان شخصیتی شجاع، جوان و آزاده در فرهنگ و باورهای ایرانی جاودان مانده است.
در اثر حاضر داستان زندگی سیاووش از سمت راست به چپ در سه پرده تصویر شده است. در اولین پرده در بالای اثر صحنه تمنای عشق از سوی سودابه و رد کردن آن از جانب سیاووش دیده میشود و پایین، صحنه آشنا و مشهور عبور سیاووش از آتش جای گرفته است. در میانه پرده ابر سفید در میان آسمان آبی روشن، همچون بارش رحمت است بر سیاووش. در پرده میانی، در بالای اثر ازدواج سیاووش با فرنگیس، و در پایین صحنه کشته شدن سیاووش دیده میشود. درخت سرو که اساساً نماد سیاووش و در عین حال نماد آزادگی و ایستادگی است سر به آسمانی تیره میساید که ابر اندوهگین آن، سرِ گریستن دارد. در صحنه آخر، در بالا قتل سودابه به دست رستم به کینخواهی سیاووش و در پایین پرده فرنگیس و کیخسرو – فرزند سیاووش – تصویر شده است. شکوفهها در فضایی صورتی، نماد بهاری هستند که فرنگیس در بطن خود دارد و اندیشه و حقانیت سیاووش است که ادامه مییابد.
در هر سه پرده فرشته و شیطان ناظر بر صحنهها هستند و چون نماد امروزی خیر و شر در جهان نقش بازی میکنند. در صحنه سربریدن سیاووش شمشیر شیطان خونی است و فرشته از ناتوانی خود غمگین. در پرده آخر این شیطان است که غمگین ایستاده و فرشته، پیروزمند، خورشیدی در دست دارد. فرشته و شیطان، خیر و شر مضمونی تکرارشونده در آثار اصولی است که به اعتقاد او در جهان امروز نیز مصداق دارد. اصولی میگوید: «سیاووش تجلی بخشی از ایرانیان است که من دوست دارم. آنان که وطنشان را دوست دارند، معرفت دارند، پیمانشکن نیستند و دچار وسوسه نمیشوند. همه کمالاتی که ما از یکدیگر توقع داریم در سیاووش وجود دارد».
فرح اصولی توانسته با بهکارگیری تکنیکهای تازه همچون افشاندن لایههای رنگی برای ایجاد بافت زمینهها، در کنار ترکیببندیهای هندسی مشخص و تلفیق آنها با رنگگذاریها و قلمگیریهای ظریف سنت نگارگری ایرانی، به زبانی معاصر در نقاشی ایرانی دست یابد.