هنر به مثابه نجات‌بخشی!
بی‌شک مهم‌ترین و تاثیرگذارترین هنرمند آوانگارد اروپا در نیمه دوم قرن بیستم، چهره کاریزماتیک هنر معاصر آلمان ''جوزف بویز'' است. او در چیدمان‌ها و اجراهای خود جدی‌ترین نگرانی حیات امروز انسان یعنی تخریب فزاینده محیط زیست را در ترکیب غریبی از حقیقت و افسانه بیان می‌دارد. چیدمان ''بسته'' که بیش از هر اثر دیگری بیانگر جوهر تفکر هنری اوست، تصویری اسطوره‌ای از مفهوم هنر برای نجات و شفابخشی اجتماعی را به نمایش می‌گذارد. این اثر متشکل از ۲۰ سورتمه چوبی است حامل وسائلی که بویز آنها را ضروریات نمادین بقاء در مواجه با فاجعه طبیعی قلمداد می‌کند: یک پتوی نمدی، یک تکه پی یا چربی حیوانی و یک چراغ قوه که به‌ترتیب برای گرم شدن، تغذیه و جهت‌یابی استفاده می‌شوند. سورتمه‌ها در ۳ردیف از درب عقب یک فولکس مینی‌بوس به بیرون جهیده و در جهت عکس آن بسان رژه نظامی به پیش می‌روند، درحالی‌که سورتمه نخست متمایز از بقیه نقش رهبری‌گونه دارد.
