به مناسبت سالروز تولد پیتر سلیمانی پور، آهنگساز و نوازنده
عاقبت قبایل تک‌نفره یا "چرا پیترها بداخلاقند"
گفتند در مورد پیتر بنویس ولی دستم به قلم نمی‌رفت. با آن که هر روز نمی‌دیدمش ولی می دانستم هست و مشغول تلاش و تقلا است. احساسات آبکی به کنار، هنوز به نبودنش عادت نکردم. این شد که موضوع را سرخود عوض کردم و رفتم سراغ بحثی که تازگی‌ها برایش جمله‌سازی می‌کنم. حرف جدیدی نیست ولی از کشفیات جدید خودم و احتمالاً ناشی از سندرم سن‌و‌سال است. کلی‌گویی می‌کنم و همه را به یک چوب می‌زنم… ولی شما بگذارید به حساب امر به معروف و نهی از منکر… یعنی مجبورید گوش\تحمل کنید.