داوود امدادیان (زاده ۱۳۲۳- درگذشته ۱۳۸۳) نقاش معاصر ایرانی است. او در سال ۱۳۲۳ تحصیلات در دانشکده هنرهای زیبای تهران را به پایان رساند و در سال ۱۳۵۴ با بورس تحصیلی همراه همسر نقاشش به پاریس رفته و همان‌جا ماندگار شد.
حسین کاظمی (زاده ۵ آبان ۱۳۰۳ در تهران – درگذشته ۱۵ اردیبهشت ۱۳۷۵ در پاریس) نقاش بزرگ نوگرای هنر معاصر ایران بود.
قاسم حاجی‌زاده (زاده ۱۲ فروردین ۱۳۲۶) نقاش ایرانی مقیم فرانسه است. حاجی‌زاده در لنگرود بزرگ شد و در هنرستان هنرهای تجسمی تهران تحصیل کرد. او از پیشگامان هنر مردمی در ایران است.
سعیدی سال ۱۳۰۴ در اراک به دنیا آمده، در سال ۱۳۳۴ از مدرسه هنرهای زیبای پاریس (بوزار) فارغ‌التحصیل شده و بیش از سه دهه است که در فرانسه کار و زندگی می‌کند؛ هرچند معتقد است؛ تنها کارگاهش را از تهران به پاریس منتقل کرده و پاریس، تنها برای او حکم آتلیه‌اش را دارد.
منیر شاهرودی فرمانفرمائیان (زاده ۱۶ آذر ۱۳۰۱ – درگذشته ۳۱ فروردین ۱۳۹۸)، نقاش و گردآورنده هنر مردمی، اهل ایران بود. وی به مدت سه سال در مدرسه طراحی پارسونز در رشته تصویرسازی مُد (۱۹۴۹ – ۱۹۴۶) و دانشگاه کورنل (۱۹۵۱ – ۱۹۴۸) به تحصیل پرداخت. در اواسط دهه ۱۳۳۰ به‌عنوان تصویرگر مُد برای نشریاتی چون تاون، کانتری، و گلامور طرح لباس می‌کشید و به‌عنوان گرافیست تجاری و طراح مُد برای فروشگاه‌های بزرگ کار می‌کرد.
منوچهر یکتایی، (متولد سال ۱۳۰۱ در تهران – درگذشت ۲۸ آبان ۱۳۹۸) نقاش و شاعر آمریکایی-ایرانی‌تبار بود. او از برجسته‌ترین نقاشان سبک اکسپرسیونیسم انتزاعی مرتبط با جنبش مکتب نیویورک و از پیشگامان نقاشی معاصر ایران بود. از ویژگی اصلی آثار او می توان به بی‌تکلف بودن اشاره کرد.
کامران یوسف‌زاده ملقب به وای زد کامی نقاش ایرانی در سال ۱۳۳۵ در تهران متولد شد. او بعد از پایان تحصیلات متوسطه به آمریکا و سپس به اروپا رفت و فلسفه و فیلمسازی خواند. او در سال ۱۹۸۴ به آمریکا رفت و از آن زمان ساکن نیویورک است. نقاشی‌های پرتره وای زد کامی در نمایشگاه‌های متعددی به نمایش در آمده‌است.
لیلی متین دفتری (زاده ۱۳۱۵ در تهران - درگذشت ۱۳۸۶ در پاریس) نقاشی ایرانی است. وی از هنرمندان هنر نوگرا و معاصر ایران و از بنیانگذاران سبک نقاشی مینی‌مالیستی یا ساده‌گرایانه در ایران به‌حساب می‌رود. او دختر احمد متین‌دفتری، نخست‌وزیر ایران بود و تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، در حلقه دوستان نزدیک فرح پهلوی قرار داشت.
حسین زنده‌رودی (زاده ۱۳۱۶ خورشیدی در تهران)، که در خارج از ایران با نام شارل حسین زنده‌رودی شناخته می‌شود، نقاش معاصر ایرانی است. او از بنیانگذاران مکتب سقاخانه و پیشگامان شیوه نقاشیخط در ایران است و با استفاده از نمادهای هنر سنتی ایران و همچنین خوشنویسی، روشی تازه را در هنرهای تجسمی ایران به وجود آورد.
در سراسر دنیا مناظری از کوه و طبیعت ابرها و دریا و حتی ساختمان‌هایی است که برای هنرمندان الهام بخش بوده‌است. کم نیستند هنرمندانی که برای مدتی کوتاه به یک شهر سفر کردند و آنقدر مناظر شهرجدید را زیبا و الهام بخش دیدند که برای تمام عمریا چند سال در آن شهر اقامت کردند. این گزارش درباره شهرهای الهام بخش برای وینسنت ون گوگ، ماری کاسات، کلود مونه، جان سینگر سارجنت، سالوادور دالی، کلود مونه و پابلو پیکاسو است.
