بحران طبیعی یا بحران مدیریتی؟

هنرام‌روز-زهرا رهگشای: "مرجان اکبری" معاون میراث فرهنگی مشهد درباره‌ی وضعیت "چاپارخانه تخت لنگر" گفت: "این چاپارخانه هنوز به همان شکلی است که در سال 81 ثبت میراث شد. درواقع این‌ها بناهایی نیستند که بر اثر مرمت بخواهیم پوشش‌ها و طاق‌هایشان را دوباره بازسازی و تکمیل کنیم.

زمانی ما مرمت تکمیلی را انجام می‌دهیم که آن بنا را به صورت کامل داشته باشیم و به مرور زمان از دستش بدهیم. در نتیجه براساس مستنداتی که از آن بنا داریم، کاملش می‌کنیم. اما "چاپارخانه تخت لنگر" زمانی که ثبت شد به صورت بقایای معماری بود. که ما در بحث بقایای معماری فقط حفاظت از آن را انجام می‌دهیم که وضعیت آن اثر تاریخی بدتر نشود. این حفاظت هم در حقیقت حفاظتی پیشگیرانه است. این اقدامات شامل سرکشی مستمر به آن اثر تاریخی و در نهایت رفع خطر از آن است.

نکته‌ی بعدی این است که چنین آثار تاریخی مثل "چاپارخانه تخت لنگر" که به صورت کامل یافت نشدند و جزئی از یک بنا هستند، بیشتر موضوعات پژوهشی را به دنبال دارند. در واقع از آنها در جهت اهداف و موضوعات تحقیقی پژوهشی بهره می‌گیریم."

اکبری درباره‌ی اقداماتی که قرار است در سال جاری برای این بنای تاریخی انجام شود، گفت: "بارندگی‌های اخیر و سیلی که سال گذشته آمد، به "چاپارخانه تخت لنگر" آسیب زیادی وارد کرد. بنابراین امسال تصمیم داریم، پوشش حفاظتی کاهگل را برای چاپارخانه درنظر بگیریم. اما این نکته به معنی تکمیل معماری آن نیست. درپی این خواسته تقاضای اعتبار برای این بنا به عنوان یکی از آثار شهرستان مشهد کردیم که مجددا بتوانیم از آن نگهداری کنیم."

"چاپارخانه تخت لنگر" که جزء بقایای معماری جاده‌ی ابریشم است متعلق به قرن 12 و 13 هجری قمری است که در جادهی احمدآباد، روستای "شریف آباد" قرار دارد. مسئله‌ی دیگر درباره‌ی این بنا این است که جاده‌ای که این اثر تاریخی در آن مستقر است هم به نوعی وضعیت و کیفیت خوبی ندارد.