داستانهایی از آثار هنری جعلی
جعل آثار هنری از آثار هنری ارزشمند و یا نسبت دادن نام یک هنرمند بزرگ به یک اثر هنری سابقهای طولانی دارد. این روزها خرید آثار هنری با ارزش به یک سرمایه گذاری تبدیل شدهاست و خرید بعضی از آثار برای موزهها و یا بانکها آنها را تبدیل به یک سرمایه ملی میکند. راههای زیادی برای تشخیص یک اثر هنری جعلی وجود دارد. مثلا آزمایش شیمیایی روی آثار هنری که سن یک تابلو را تخمین میزند. اما یک مدیر ارزیابی آثار هنری میگوید با رعایت چند نکته میتوانید قبل از انجام آزمایش متوجه شوید که یک اثر اصل است یا واقعی.
هنرامروز-مهسیما شکریان: الیزات فون هابسبورگ مدیر عامل شرکت ارزیابی هنری میگوید یک بار از بین 100 اثر هنری که به دست ما رسید تنها دو نقاشی اصل بودند و همچنین یک بار اثری جعلی از پل سزان را تشخیص داد و بار دیگر انباری پر از آثار هنری جعلی در لاس وگاس را کشف کرد. او درباره خرید آثار هنری اصل چند توصیه دارد.
او میگوید آثار هنری را از فروشندگان معتبر خریداری کنید. برای این کار میتوانید سوابق یک فروشنده اثر هنری را در اینترنت بخوانید یا از خریداران پیشین پرس و جو کنید.
قبل از خرید آثار هنری درباره سابقه هنری هنرمندی که تابلویش میخرید مطالعه کنید و از فروشنده اسناد خرید و فروش قبلی را بخواهید. اگر هنرمند زنده است میتوانید برای تایید اصالت اثر هنری با او تماس بگیرید. امضای هنرمند را بررسی کنید و بشناسید. درباره نمایشگاههای پیششین هنرمند مطالعه کنید تا در هنگام مطالعه اسناد خرید و فروش قبلی اشتباه نکنید.
بعد از انجام دو مرحله قبل زمان خرید اثر هنری، قرار دادی کامل تنظیم کنید و در بندهای قرار داد قید کنید که اثر هنری با چند سال ضمانت خریداری میشود. در این صورت اگر در طول سالهای بعد از خرید جعلی بودن اثر هنری مشخص شد میتوانید اثر را به فروشنده برگردانید. در ضمن مدارک خرید اثر هنری را نزد خود نگه دارید.
البته با وجود انجام تمام این مراحل باز هم ممکن یک موزه با وجود کارشناسان تعیین اصالت یک اثر هنری، اثری جعلی و یا با مشخصات اشتباه را خریداری کند. در این بین فروشندگان هم مقصر نیستند چرا که ممکن است آنها هم فریب یک جاعل باهوش را خورده باشند. در ادامه چند مورد از آثار جعلی معروف را معرفی میکنیم.
پرتره جعلی ویلیام شکسپیر
در سال 2005 مشخص شد که یک طراحی از پرتره ویلیام شکسپیر جعلی است. گفته میشد این پرتره در سال 1609 کشیده شده اما زمانی که این اثر در معرض پرتوی ایکس قرار گرفت مشخص شد که در قرن 19 کشیده شدهاست. متصدی گالری پرتره ملی در انگلیس در این باره گفته است احتمالا این پرتره در بین سالهای 1818 تا 1840 خلق شده است. در این زمان آثار ادبی شکسپیر محبوبیت دوباره پیدا کردند و در آخر گفته این به معنی بی ارزشی این اثر نیست و ما آن را به قسمت طراحیهای قرن 19 در موزه منتقل میکنیم.
شام آخر منسوب به ورمیر
هان ون میگرن هنرمندی هلندی بود که در سال 1940 افراد زیادی را با کشیدن آثاری که به یان ورمیر نقاش هلندی نسبت داد فریب داد. او از این آثار حدود 30 میلیون دلار درآمد کسب کرد و در سال 1945 دستگیر شد و به زندان رفت اما دو سال بعد در زندان درگذشت.
فروش تابلوی جعلی از پیکاسو
صاحب گالری آلگری در در هالیوود نیز نسخه جعلی از نقاشی پیکاسو را به قیمت 2 میلیوین دلار به فروش رساند. او بعد از دستیگیری اعتراف کرد که به نقاش جاعل برای خلق این اثر 1000 دلار دستمزد دادهاست. او در سال 2010 به 5 سال زندان محکوم شد و حدود 250000 دلار غرامت پرداخت کرد.
اثری جعلی از لئوناردو داوینچی
در سال 2008 در اصالت یک اثر هنری منسوب به لئوناردو داوینچی بحث ایجاد شد. این اثر هنری به قیمت 20 هزار دلار فروخته شده بود و فروشنده این اثر درباره سابقه آن ادعا میکرد که از کشوی یک مجموعه دار پیدا شده. البته بررسی اینکه این اثر جعلی بود و یا واقعی تا پایان صورت نگرفت اما این اثر هر چه باشد یک اثر ارزشمند هنری است.
آثار بازآفرینی شده بروگلِ پسر از بروگلِ پدر
سالها پیش در اصالت تعداد زیادی از آثار هنری پیتر بروگل مواردی مشکوک مشخص شد. بعدها معلوم شد تعداد زیادی از آثار هنری که پیتر بروگل کشیده شده است در سالهای بعد از مرگش توسط پسرش بازآفرینی شدهاند. البته با توجه به قدمت این اثار آثار باقی مانده از پسر پیتر بروگل نیز ارزشمند هستند.