نمایشگاهی از نامه‌های "ون گوگ" در موزه ون گوگ

هنرام‌روز: موزه ون گوگ 820 نامه این هنرمند که اکثرا به برادرش تئو نوشته شده‌است را نگهداری می‌کند. این نامه‌ها ابزاری برای شناخت ون گوگ و افکار و احساسات درونی اوست. این هنرمند در نامه‌هایش در مورد نقاشی‌هایش، نظرش درباره دیگر هنرمندان هم دوره‌اش و جاه طلبی‌های هنری خود و چشم اندازش درباره زندگی و مرگ عشق و دوستی و تنهایی نوشته است. او گاهی به این نامه‌ها طراحی‌هایی دوست داشتنی هم اضافه کرده‌است تا چشم اندازی که توصیف کرده و یا منظورش را بهتر به مخاطب نامه‌هایش تئو برساند، پس هنگامی که این نامه‌ها را می‌بینید گویی دارید به دنیا از دریچه ون گوگ نگاه می‌کنید. در بین نامه‌های این نمایشگاه نامه مشترکی که ون گوگ و گوگن برای دوست نقاشاشان پیربونار از خانه زرد آرل نوشته‌اند نیز حضور دارد که به تازگی به مجموعه این موزه اضافه شده‌است. این نمایشگاه از نامه های ون گوگ در واقع  روایتی از داستان‌های پشت آثار هنری او و تلاشش برای هنرمند شدن از آغاز را بازگو می‌کند.

نامه نهایی

ناگفته نماند که نامه آخر وینسنت به تئو نیز در معرض دید قرار گرفته است که در آن نوشته: "من با تمام توجه خودم را روی بوم‌هایم نقاشی می‌کنم." نسخه قبلی و ناتمام این نامه که ون گوگ هنگام شلیک به سینه خود در 27 ژوئیه 1890 نزد خود داشت، نیز در نمایشگاه به نمایش در آمده است.

نامه‌های دیگران

این موزه در کنار نمایش نامه‌های ون‌گوگ از مردم سراسر جهان نیز دعوت کرد نامه‌های با ارزش خود برای نمایش بفرستند. نامه‌هایی از آمریکا و کوزوو و دیگر نقاط جهان که از احساست و عشق‌های از دست رفته و دوستی‌های احیا شده سخن می‌گویند. این نامه‌ها نشان می‌دهد که زندگی مدرن هنوز هم ارزش نامه نوشتن به سبک قدیمی را درک می‌کند.