مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که ونگوگ گوشش را در اثر پریشانی ناشی از ترک نوشیدن الکل بریده‌است
بسیاری از متخصصان سال‌ها به مطالعه مسائل روانی ونگوگ پرداخته‌اند. آیا سرانجام پاسخی به یکی از بزرگترین سوالات تاریخ هنر داده می‌شود؟ نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که احتمالا ونگوگ گوشش رادر پی پریشانی روحی در اثر ترک نوشیدن الکل بریده‌است. او در این دوره دچار کمبود خواب، فشار روحی و بی اشتهایی بود و قطع مصرف الکل اوضاع را بدتر کرد و سرانجام منجر به این شد که ونگوگ گوشش را ببرد.
هنرامروز: این مطالعه توسط تیمی به رهبری «ویلم اِی نولن» روانپزشک دانشگاه «گرونینگن» در مجله بین المللی مطالعات اختلالات دوقطبی منتشر شده‌است و توضیح می‌دهد که کسانی که به مصرف زیاد الکل روی می‌آورند در خطر نقص عملکرد مغز قرار می‌گیرند و قطع ناگهانی مصرف الکل منجر به پریشانی روحی می‌شود.
عمل عجیب ونگوگ (بریدن گوشش) سال‌ها مورد علاقه و بحث افراد زیادی بوده‌است. نظریه‌هایی موجود است که می‌گوید او به دلیل اینکه دوستش پل گوگن تصمیم به ترک کردن خانه زرد آرل گرفت دست به این عمل زد و برخی نیز می‌گویند که زمانی که از نامزدی برادرش تئو با خبر شد گوشش را برید. نظریه دیگری نیز وجود دارد که می‌گوید در گوشش صدای همهمه می‌شنید و تحمل این صدا برایش غیر قابل تحمل بود، گوشش را برید تا صداها قطع شوند.
در سال 2016 نیز نمایشگاهی و کنفرانسی با عنوان «در آستانه جنون» در موزه ونگوگ برگزار شد که سلامت روان این هنرمند را مورد بررسی قرار داد. اما مطالعه کنونی می‌گوید ترک ناگهانی نوشیدن الکل منجر به این شد که ونگوگ گوشش را ببرد.
ونگوگ در نامه‌هایش بارها به نوشیدن بیش از حد الکل اشاره کرده و درباه تمایلش به قطع مصرف این نوشیدنی گفته‌است. «تنها چیزی که باعث آرامش من می‌شود نوشیدن است. اگر طوفان درون من غرش کند لیوان بزرگی می‌نوشم تا خودم را بی حس کنم.»
نماینده موزه ونگوگ درباره این مطالعه جدید به آرت نت گفت ما هنوز برای نتیجه گیری قطعی مردد هستیم. تشخیص پزشکی درباره شخصیت‌های تاریخی کاری سخت است.
او می‌گوید نامه‌های ونگوگ علی رغم اینکه حاوی اطلاعات زیادی درباره این هنرمند هستند، نمی‌توانند اطلاعات دقیقی درباره وضعیت سلامتی او ارائه دهند چرا که برای دوستان و اعضای خانواده‌اش نوشته شدند و نه پزشک این هنرمند.
با این وجود پزشکان با استناد به نامه‌های ونگوگ پرسشنامه‌هایی را پر کردند و نتیجه گیری کردند که او دچار اختلال شخصیت دو قطبی بوده‌است. علاوه بر آن اطلاعات نشان می‌دهد ترک الکل و حالات پریشان ناشی از آن موجب بازگشت حمله‌های صرع وگوگ شد که پیش از آن توسط پزشک این هنرمند تشخیص داده شده‌بود.
این مطالعه تصویری وحشتناک از سلامت روان این هنرمند ارائه می‌دهد و مشخص می‌شود که عوامل زیادی در پریشانی او نقش داشته است. اعتقاد بر این است که ونگوگ دوقطبی بوده‌است. برادر ونگوگ تئو نیز درباره شخصیت‌های مختلف ونگوگ نوشته‌است: «یکی فوق العاده با استعداد، ملایم و احساستی و دیگری خودشیفته و بی احساس»
البته تشخیص قطعی درباره بیماری روحی ونگوگ دشواراست. پیش از این 35 متخصص در کنفرانس سال 2016 در موزه ونگوگ نتوانستند به طور قطعی درباره علت و نوع بیماری روانی او نظر دهند.
مارتین بیلی ، کارشناس ون گوگ در روزنامه هنر، در نامه ای به آرت نت نیوز گفت: «هزاران مقاله پزشکی در مورد وضعیت روانی ون گوگ موجود است، اما تعیین علت اصلی مشکلات او بسیار دشوار است. مقاله اخیرکه توسط برخی از متخصصان برجسته نوشته شده، مطمئناً مهم و مبتنی بر مطالعه جدی علائم این هنرمند است اما بعید است حرف آخر در مورد این سوال چالش برانگیز باشد.»