کتابی جدید چند ادعا درباره تابلوی گمشده ونگوگ «مارگاریت گاشه در حال نواختن هارمونیوم» مطرح میکند
یکی از آثار مهم ونگوگ تابلوی «مارگاریت گاشه در حال نواختن پیانو» است. او این نقاشی را در سال ۱۸۹۰ از دختر ۲۱ ساله دکتر گاشه کشید و از نتیجه آن راضی بود تا جایی که در نامهای برای برادرش نوشت که قصد دارد تابلویی دیگر از مارگاریت گاشه در حال نواختن ساز هارمونیوم بکشد. تا سالها تصور میشد ونگوگ اصلا نقاشی این تابلو را شروع نکردهاست تا اینکه ایو واسور در کتابش این مساله را به چالش کشید.
هنرامروز: ایو وسور پژوهشگر هنری است که پیش از این مدعی شد تابلوهایی که به عنوان اولین آثار ونگوگ شناخته میشوند از ان او نیستند.
ایو وسور در کتابش مدعی میشود که ونگوگ مطالعات اولیه برای خلق تابلوی مارگاریت در حال نواختن هارمونیوم را آغاز کردهبود. او حتی میگوید پیش طرح از دست رفته و سازی که قرار بود نقاشی شود را رد یابی کردهاست.
وسور اسنادی را یافته که برادر مارگاریت گاشه، جونیور گاشه در آنها درباره تابلوی هارمونیوم توضیح دادهاست. در این اسناد آمده که ونگوگ طراحی اولیه از مارگاریت در کنار هارمونیوم را با ذغال انجام داد و بعد روی آن را مایع ثابت کننده زد و روی سنگی در باغ قرار داد تا خشک شود. متاسفانه نقاشی به سنگ چسبید و زمانی که ونگوگ سعی داشت آن را بردارد پاره شد و هنرمند از این اتفاق عصبانی شد و پروژه را رها کرد. جونیور گاشه بعدها در سال ۱۹۰۸ دست به بازسازی وفادارانهای از طراحی ونگوگ از خواهرش در کنار ساز هارمونیوم زد. البته در این نقاشی رنگ روغن باقی مانده از جونیور گاشه، مارگاریت ۲۱ ساله نیست و سی چند ساله به نظر میرسد اما فضای کار نشان میدهد که آنجا خانه دکتر گاشه است.
این اسناد که قرار است در اختیار موزه ونگوگ قرار گیرند نزد دلسوت نگهداری میشدند که با جونیور گاشه دوست بود.
وسور مدعی است توانسته ساز هارمونیوم را نیز پیدا کند. سازی که احتمالا در خانه دکتر گاشه بود و احتمالا ونگوگ نیز نتهای آن را به صدا درآورد. گفته میشود ونگوگ مدتی را به یادگیری درس پیانو گذراند، اما این دوره آموزشی چندان طولانی نشد چرا که او صدای نتها را با رنگها مقایسه میکرد و احتمالا معلمش فکر میکرد که با یک دیوانه سر و کار دارد.