موسسهای که هنر را بیمارستانها میبرد:
کار ما درباره شادی است
رئیس موسسه غیرانتفائی RxArt که در زمینه تزئین بیمارستان با کارهنرمندان مشهوری چون دریک آدامز و جف کونز برای شاد کردن فضای بیمارستان و بالا بردن روحیه کودکان تحت درمان فعالیت میکند میگوید: "کار ما درباره شادی است." مطالعات زیادی در زمینه پزشکی نشان میدهد که انجام هر نوع عمل خلاقانه و دیدن آثار هنری باعث تقویت روحیه افراد میشود و به بالار فتن سیستم ایمنی بدن کمک میکند و استرس را کاهش می دهد.
هنرامروز: موسسه غیر انتفائی و سلامتی Intermountain Healthcare در آمریکا در تحقیقاتش حتی یک گام فراتر رفت و اعلام کرد که بیمارانی که در طول اقامت خود در بیمارستان آثار هنری را میبینند و یا در اتاقهایی هستند که با آثار هنری تزئین شده زودتر بهبود پیدا میکنند و تجربه درمان برایشان خوشایندتر میشود.
بنابراین جای تعجب نیست که دایان براون گالری دار و کیورتور سابق و موسس RxArtحدود 20 سال پیش ایدهاش برای افتتاح موسسهای که وظیفه آن تزئین بیمارستانها با آثار هنری بود را عملی کرد. این موسسه طی 20 سال گذشته بخشهای مختلف بیمارستانهای کودکان با آثار هنری تزئین کرد تا اقامت در بیمارستان برای کودکان تحت درمان راحت تر و خوشایندتر باشد. بیش از 60 هنرمند در طول سالهای فعالیت این موسسه 40 بیمارستان را در شهرهای مختلف آمریکا تزئین کردند. این موسسه همچنین قصد دارد شعبهای را در کانادا افتتاح کند و در حال مذاکره برای همکاری با موسسات خیریه انگلیس هم هست.
ایده تاسیس موسسه خیریه براون در فوریه سال 2000 و زمانی که او در بیمارستان بستری بود، به ذهنش رسید. براون به گاردین دراین باره میگوید: " به دلیل مشکلی که داشتم مجبور شدم سی تی اسکن کنم. وقتی به اتاق مخصوص رسیدم هوا بسیار سرد بود و به نظرم محیطی ناخوشایند داشت. دلم میخواست هرچه زودتر این اتاق را ترک کنم اما تنها راه حل برایم خیال پردازی بود. برای همین در خیالاتم یک نقاشی زیبا را روی سقف تصور کردم." براون پیش از این تجربه به عنوان صاحب گالری هنری و کیورتور مشغول به کار بود و همین شناخت باعث شد که این رویایش را تبدیل به واقعیت کند.
او کارش را با پرسش از هنرمندان، کیورتورها، منتقدان هنری و مجموعه داران آغاز کرد: "آیا فکر میکنید من میتوانم بیمارستانها را با آثار هنری که کیفیت بالایی چون آثار هنری موجود در موزهها دارند، تزئین کنم. قصد ندارم از بیمارستان پول بگیرم اما میخواهم به هنرمندان پول بدهم." او در ابتدای راه با تردید مواجه شد و اولین پروژهاش را در بیمارستان تحقیقاتی دانشگاه راکفلر در نیویورک که بیماران بستری کمی داشت عملی کرد.
این تجربه برایش موفقیت آمیز بود چرا که با استقبال روبهرو شد و از او خواستند تا کارهای بیشتری در این زمینه انجام دهد. او ابتدا قصد داشت تمامی بیمارستان را با آثار هنری تزئین کند اما چند سال پیش تصمیم هیئت مدیره این موسسه بر آن شد تا تنها روی بیمارستانهای کودکان تمرکز کند. تیم اصلی و مشاورهای این موسسه که در انتخاب هنرمندان و بررسی امنیت فضاهای بیمارستان و امکان اجرای پروژه فعالیت میکند تنها از سه کارمند تشکیل شده.
از کارهای برجسته این موسسه میتوان به همکاریاش با دریک آدامزو تاکاسی موراکامی اشاره کرد. اتاق اسکن بیمارستانی که با گلهای خندان تاکاسی موراکامی تزئین شدهبود باعث خوشحالی کودکانی شد که به این اتاق میرفتند.
براون در مورد پروژه موراکامی می گوید: "یک پسر کوچک که مرتبا سی تی اسکن میشد و از این دستگاه میترسید اولین باری که وارد اتاق شد و با نقاشیهایی از گلهای خندان مواجه شد، به جای ترس خوشحال شد و لبخند زد." دختر 9 سال دیگری که میترسید توسط دستگاه اسکن بلعیده شود با دیدن پرنده کوچکی که بالای دستگاه نقاشی شده احساس راحتی کرد.
اگرچه در نهایت هر بیمارستان یک هنرمند را برای کار انتخاب می کند ، اما کارکنان RxArt درباره پیدا کردن هنرمندان مناسب تلاش میکنند. براون در این باره چنین توضیح می دهد: "ما سعی می کنیم هنرمندی پیدا کنیم که با شرایط کاری ما هماهنگی داشته باشد." هنرمندان برای انتخاب طرحشان آزادی عمل دارند اما باید هنرمند مناسب برای طراحی هر فضا انتخاب شود.
این موسسه اخیرا با برادران نیکولا و سیمون هاوس همکاری میکند. آنها در حال ساخت و طراحی درختی برای این موسسه هستند که از مهرههای زیادی تشکیل شده و برای ساخت مهرههای این درخت از زنانی که در آفریقای جنوبی و کالیفرنا کار میکنند کمک میگیرند. چنین انتخابی دایره حمایت و فعالیت مثبت را بزرگتر کردهاست.
این موسسه برای تامین هزینههایش کارگاه و نشستهایی در طول سال برگزار میکند و کتابهای رنگ آمیزی منتشر میکند. البته در سال گذشته و شرایط کرونا این موسسه سعی داشته با برگزاری جلسات مجازی ارتباطش را با مخاطبانش خصوصا کودکان حفظ کند. براون میگوید شرایط همه گیری کرونا و بستری شدن افراد بیشتر در بیمارستانها روشن شد که کار ما و ادامه فعالیت از هر زمان دیگری مهمتر است.
البته با توجه به شرایط قرنطینه نصب و اجرای آثار هنری در بیمارستانها سخت و حتی متوقف شدهاست. برخی از پروژهها به صورت دیجیتال بر کاغذ مخصوص چاپ شد تا بر دیوارها چسبانده شود که این برای تمام قسمتها امکانپذیر نبود و محدودیتها زمان اجرای یک پروژه را بسیار طولانی کرد.
هنرمندانی که با این پروژه همکاری میکنند تصور میکنند که وجود چه چیزی در بیمارستان باعث ایجاد احساس مثبت در آنهاست.