{{weatherData.name}} {{weatherData.weather.main}} ℃ {{weatherData.main.temp}}

یادبودی برای ۲۱۵ کودک بومی کانادایی

یادبودی برای ۲۱۵ کودک بومی کانادایی
کدخبر : 4341
خبرنگار:

این روزهای پله‌های ورودی گالری هنری ونکوور میزبان یادمان ۲۱۵ کودک بومی کانادایی است و به مکانی مقدس و محل تجمع عزاداران ان‌ها تبدیل شده.

هنرام‌روز: هفته گذشته یک گور دسته جمعی حاوی بقایای ۲۱۵ کودک بومی در محوطه یک مدرسه شبانه‌روزی سابق در استان بریتیش کلمبیا کانادا کشف شده است. تامارا بل هنرمندی است که با قرار دادن ۲۱۵ جفت کفش بچگانه روی پله‌های گالری ونکوور این یادبود را درست کرده‌است. 

تامارا بل که پیش از این تجربه تحصیل در مدارس شبانه روزی را داشته است با شنیدن خبر کشف گور دسته جمعی دختران سه ساله بومی کانادایی احساس کرد باید کاری کند که احساس اندوه و همبستگی خود را نشان دهد. 

او با کمک چند نفر از دوستانش کفش‌هایی که هر یک نمادی از  یکی از کودکان مرده بود، در پله های ورودی جنوبی گالری هنری ونکوور، قرار دادند.

او می‌گوید: «ما سپس خرس‌های عروسکی و اسباب بازی های کوچک را به این چیدمان اضافه کردیم، پسرم دو عروسک مورد علاقه خود را برای این چیدمان اهدا کرد. سپس برای بزرگداشت کودکان دعا کردیم و آواز خواندیم و مردم با ما همراه شدند.» انتخاب پله‌های گالری برای اجرای چنین یادبودی به این دلیل است که گالری علاوه بر محلی برای نمایش هنر باید مکانی برای ترویج همدلی و عدالت باشد.

حالا این پله‌ها به مکانی برای تجمع عزاداران از دست دادن ۲۱۵ کودک و همچنین ۶۰۰۰ نفر دیگر که طی بیش از یک قرن در مدارس تحت کنترل کلیساها و دولت فدرال درگذشتند، تبدیل شده است و مردم با قرار دادن هدایا و شمع‌ها و گل‌ها این یادبود را کاملتر کردند.

علاوه بر این چیدمان در سراسر کانادا و حتی لندن یادبودهای دیگری برای این کودکان شکل گرفت. 

این کفش‌ها همچنین ادای دینی به جیمی لی همیلتون وکیل کانادایی است، که در سال ۱۹۹۷ در اقدامی اعتراضی ۶۷ جفت کفش پاشنه بلند را به نشان اعتراض به عدم تحقیقات رسمی در خصوص زنان مفقودالاثر منطقه فقیر نشین ایست ساید که توسط رابرت پیکتون به قتل رسیده بودند، روی پله‌های تالار شهر ونکوور ریخت. البته بعدها این قاتل زنجیره‌ای محاکمه شد.

مدرسه شبانه‌روزی کملوپس در سال ۱۸۹۰ توسط کلیسای کاتولیک تأسیس و در سال ۱۹۷۸ تعطیل شد.

این مدرسه با هدف دور کردن کودکان بومی از خانه و جوامع‌شان و ممنوع کردن صحبت به زبان های مادری یا انجام اقدامات فرهنگی خاص تاسیس شد.

گزارش‌های متعددی از سوء استفاده های جسمی، عاطفی و جنسی، در چنین نهادهایی منتشر شده است.

اسناد موجود نشان می‌دهد دانش‌آموزان این مدرسه در معرض شیوع سرخک، سل، آنفلوانزا و سایر بیماری های مسری قرار داشتند و بسیاری جان خود را از دست دادند.

 

ارسال نظر:

  • پربازدیدترین ها
  • پربحث ترین ها