{{weatherData.name}} {{weatherData.weather.main}} ℃ {{weatherData.main.temp}}

۲۳ سال از اولین اکران تایتانیک، اثر جاودانه‌ی جیمز کامرون گذشت

۲۳ سال از اولین اکران تایتانیک، اثر جاودانه‌ی جیمز کامرون گذشت
کدخبر : 2242
خبرنگار:

داستان فیلم، درباره‌ی غرق شدن تایتانیک، بزرگ‌ترین کشتی دوران خود در سال ۱۹۱۲ است. فیلم‌نامه‌ی تایتانیک، آمیزه‌ای از واقعیت و افسانه است.

هنرام‌روز: تایتانیک نامزد دریافت ۱۴ جایزه‌ی اسکار بود و در پایان، توانست به همراه بن‌هور و ارباب حلقه‌ها: بازگشت پادشاه برنده‌ی ۱۱ جایزه‌ی اسکار شود. از نظر فروش نیز این فیلم یک پدیده بود و در سال ۱۹۹۷ با ۱٫۸۵ میلیارد دلار، پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای جهان در زمان خود شد. در ۱۴ آوریل ۲۰۱۲ یک نسخه سه بعدی از تایتانیک به مناسبت بزرگداشت صدمین سالگرد غرق شدن کشتی تایتانیک منتشر شد که باعث شد ۳۴۳٫۶ میلیون دلار دیگر در کشورهای دیگر بدست آورد. در سال ۲۰۱۷، این فیلم برای بیستمین سالگرد خود مجدداً اکران شد و در فهرست ملی ثبت فیلم ایالات متحده ثبت شد و حدوداً نیم میلیون دلار در داخل آمریکا بدست آورد و نهایتاً در سراسر جهان به فروشی بیش از ۲٬۱۹۴ میلیارد دلار برسد و آن را به دومین فیلمی تبدیل کرد که بیش از ۲ میلیارد دلار در سراسر جهان (بعد از آواتار) فروش داشته‌است. در حال حاضر این فیلم بعد از انتقام جویان: پایان بازی و آواتار با فروش جهانی بالغ بر ۲ میلیارد دلار، سومین فیلم پرفروش تاریخ سینمای جهان است.

سال ۲۰۱۷ در حالی که از اکران «تایتانیک» ۲۰ سال می‌گذشت، جیمز کامرون کارگردان این فیلم به گزارش ای‌تی (۲۰۱۷)،  سازنده فیلم پرفروش «تایتانیک» سرانجام به این سوال پاسخ گفت که چرا در آخرین صحنه فیلم، رز تلاش نمی‌کند تا به جک روی دری که در آب شناور بود، جایی بدهد؟

وی در گفتگویی با ونیتی فر، در پاسخ به این که چرا رز جایی برای جک روی در شناور در آب باز نکرد؟ گفت: جواب خیلی ساده و در صفحه ۱۴۷ فیلمنامه نوشته شده است. آنجا ذکر شده جک می‌میرد... همین.

کامرون افزود: این خیلی ابلهانه است که حالا بعد از ۲۰ سال بیاییم بنشینیم در این باره حرف بزنیم.

سازنده «تایتانیک» گفت: اما در عین حال این نشان دهنده این است که جک آنقدر برای مخاطبان عزیز بود که دیدن مرگ او این همه آنها را اذیت کرده است.

وی افزود: اگر او زنده می‌ماند، فیلم بی‌معنی می‌شد... این فیلم درباره مرگ و جدایی است؛ او باید می‌مرد. حالا چه این طور، چه با افتادن یکی از دودکش‌های بزرگ کشتی روی او، جک باید می‌رفت. این هنر است، اتفاق‌ها باید به دلیل هنری رخ دهد، نه برای دلایل فیزیکی.

کامرون که در عین حال به عنوان فردی اهل صحت علمی شناخته شده است، از نظر فیزیکی نیز از خودش و فیلمش دفاع کرد و گفت: من با یک تکه چوب روی آب بودم و دو روز افرادی را روی آن امتحان کردم و دیدیم در چنان شرایطی تنها آن تکه چوب می‌تواند از یک نفر حمایت کند و این به معنی آن است که رز در غیر این صورت نمی‌توانست در آب ۲۸ درجه زیر صفر به مدت سه ساعت باقی بماند تا کشتی نجات بتواند به او برسد.

نتیجه گیری کامرون در نهایت چنین بود: ما خیلی خیلی دقیق سعی کردیم آنچه را در فیلم می‌بینید در بیاوریم. آن زمان -همان طور که حالا- باورمان این بود که تنها یک نفر می‌توانست در آن شرایط زنده بماند.

البته این نخستین بار نیست که کامرون این بحث را تقریبا رها کرده و سال ۲۰۱۲ نیز که گروهی خواسته بودند ثابت کنند برای هر دو شخصیت فیلم روی در جا بود، او سعی کرد نشان دهد که این امکان پذیر نبود. البته این بار او جبهه متفاوتی گرفت و بر این نکته تکیه کرد که از نظر داستانی جک باید می‌رفت.

بنابراین نتیجه‌ای که از همه این حرف‌ها گرفته می‌شود این است که جک باید می‌مرد تا هواداران فیلم، به عنوان یک فیلم کلاسیک، هنوز بعد از گذشت سال برای از دست رفتن او غصه‌دار باشند.

 

ارسال نظر:

  • پربازدیدترین ها
  • پربحث ترین ها