نیکول کیدمن از وظیفه همگانی برای پایان دادن به خشونت علیه زنان می‌گوید
نیکول کیدمن بازیگر ۵۳ ساله و برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن برای بازی در فیلم ساعت‌ها و سفیر حسن نیت سازمان ملل و فعال در زمینه کاهش خشونت علیه زنان است. او در یادداشتی در نشریه گاردین از افزایش خشونت علیه زنان در دوران همه گیری کرونا و وظیفه تمام افراد برای پایان دادن به این معضل اجتماعی سخن گفته‌است.
هنرامروز:«همه گیری خشونت علیه زنان و دختران وجود دارد و همه ما می‌توانیم مثل واکسن عمل کنیم.»
رندگی همه ما در سالی که گذشت غیر قابل تصور بود. جدا از خانواده و عزیزانمان ماندیم و گویی رویاهایمان متوقف شدند. علاوه بر همه گیری کرونا همه گیری دیگری در سایه و به صورت مخفیانه در حال گسترش بود. خشونت علیه زنان!
تماس‌های تلفنی که در هفته‌های اول همه‌گیری و قرنطینه برای اطلاع دادن خشونت خانگی انجام می‌شد نشان از افزایش ۵ برابری چنین رفتارهایی داشت. چیزی که قبل از همه گیری کرونا وجود داشت (در خیابان‌ها، تونل‌ها، اتاق هتل، اخبار،گفت و گو با یک دوست در فیلم نامه‌هایی که خواندم و نقش‌هایی که بازی کردم و ...) و با وجود همه گیری بیشتر شد.
تصور کنید زندگی برای زنان و دختران قربانی خشونت چگونه است، مانند همه ما مجبورند در خانه بمانند تا از ویروس کرونا در امان باشند، این در حالی است که خانه برایشان جای امنی نیست، فضاهایی که توسط اعضای خانواده مورد ازار و تعرض قرار می‌گیرند.
پیش بینی می‌شود برای هر سه ماه که قرنطینه ادامه پیدا کند ۱۵ میلیون زن در سراسر جهان قربانی خشونت خانگی خواهند شد و موسساتی که در زمینه خدمات پشتیبانی و مشاوره و پناهگاه‌ها برای حمایت از بازماندگان خشونت خانگی فعال هستند به شدت تحت فشار قرار خواهند گرفت.
در کنار خشونت خانگی انواع دیگر از خشونت علیه زنان افزایش یافته. از ازار و اذیت زنان در خیابان‌های خالی تا ازارهای اینترنتی و مشکلات اقتصادی که منجر به ترک تحصیل دختران و ازدواج اجباری انان شده‌است.
من به عنوان سفیر حسن نیت زنان در سازمان ملل متحد از سال ۲۰۰۶ تا کنون درباره دامنه گسترده و وحشتناک خشونت علیه زنان در سراسر جهان چیزهای زیادی اموخته‌ام و تاثیر مخرب ان را بر جوامع دیده‌ام.
وقتی برای اولین بار شنیدم که از هر ۳ زن و دختر حداقل یک نفر در طول زندگی خود خشونت را تجربه می‌کنند، شوکه شدم. همان سال از کوزوو بازدید کردم و داستان زنانی را که قربانی خشونت جنسی شده‌بودند، بیوه‌های جنگ و زنانی که هنوز در جستجوی خانواده گمشدشان بودند را شنیدم. من به ان‌ها و داستانشان گوش دادم و شنیدم که چگونه خشونت زندگی آنها و فرزندانشان را تکه تکه کرده‌بود، ان‌ها درباره زندگی از دست رفته و رویاهای شکست خورده و مبارزات و پیروزی‌هایشان برای غلبه بر ناملایمات زندگی گفتند. من همچنین شاهد قدرت و مقاومت آنها برای بازسازی زندگیشان بودم.
بازی در نقش یک وکیل قربانی خشونت علیه زنان در سریال «دروغ‌های بزرگ کوچک» موضع من را در این مورد تقویت کرد. بازی در این فیلم روی من تاثیری عمیق داشت وقتی در نقش خود فرو می‌رفتم احساس می‌کردم اسیب پذیر هستم و به شدت تحقیر شدم، در حالی که به نظر می‌رسد این در مقابل چیزی که برخی زنان به صورت واقعی تجربه می‌کنند چیزی نیست، اما ان روزها داستان قدرت و مقاومت بازماندگان و فعالانی را که ملاقات کرده بودم به یاد اوردم و این باعث شد تا صدای کسانی باشم که موقعیتی برای به اشتراک گذاشتن تجربه خود از خشونت ندارند.
هر کس باید نقش و قدرتی برای پایان دادن به خشونت علیه زنان و دختران داشته باشد و حتی در زمان همه گیری کرونا در این راه سهیم باشد. این کار با گوش دادن، با ایمان و اعتماد به قربانیان خشونت آغاز می‌شود. وقتی کسی می گوید به او حمله شده است این ربطی به رفتار و نوع پوشش او ندارد و مقصر نیست.
من در کنار مادری فمنیست بزرگ شدم و هیچ گاه به ذهنم خطور نکرد که به دلیل این‌که یک دختر هستم پس محدودیتی برای من وجود دارد و امروز به عنوان یک مادر از اهمیت پرورش عزت نفس، به چالش کشیدن کلیشه ها و تبعیض و ایجاد الگو برای نسل جوان با خبر هستم. ما باید در خانه درباره جنسیت، حریم شخصی و پاسخگویی و اقدام صحیح زمان وقوع خشونت با دختران و پسرانمان گفتگو کنیم.
صدای شما در این راه مهم است. درباره راه‌هایی که می‌توانید به پایان دادن به خشونت و سواستفاده جنسی کمک کنید، اطلاعات کسب کنید. به اطرافیان خود که فکر می‌کنید مورد خشونت قرار می‌گیرند کمک کنید. از فضای مجازی برای اطلاع رسانی و افزایش اگاهی در این زمینه استفاده کنید. اگر شرایطش را دارید به موسسات غیرانتفایی که در این زمینه فعالیت‌هایی چون فراهم کردن سرپناه، اموزش و مشاوره و درمان برای قربانیان خشونت هستند کمک مالی کنید.