سرگئی پاراجانوف همچنان زنده است.
اقتصاد هنر آنلاین-صالح تسبیحی؛ درست سه سال پیش از آن که جمهوری کمونیستی شوروی از هم فرو پاشیده شود، در آخرین نفس های این جمهوریِ متحد و در سایهی سقوط، روادید شهر به شهر لغو شد و هر آن کس که تا پیشتر مجبور بود برای رفتن از شهری به شهری مجوزهای دور و دراز بگیرد، آزاد شد و بدون هیچ کاغذ و مناسبات، می توانست مسافرت کند. توفان در راه بود و "پروسترویکا" مشغول جویدن آخرین پایه های شوروی. اتحاد جماهیر می رفت که تمام شود و در همین پیش توفان بود که "سرگئی پاراجانف" مشهور از تفلیس به ایروان برگشت و در میان استقبالِ همکیشان ارمنی خود به همکاری برای ساختن خانه موزه ای پرداخت که بعد از آن به یکی از هویت های معتبرِ شهرِ ایروان تبدیل شد.
متاسفانه پاراجانف آنقدر زنده نماند تا این بنایِ زیبا و یادگارانِ پُر و پیمان خودش را از نزدیک ببیند اما، "موزهی سرگئی پاراجانف" از آن پس تا حالا، به عنوانِ یکی از پنج جایگاهِ دیدنی ارمنستان خودنمایی می کند.
در این خانه موزه بیش ازهرچیز، آثارِ تکه چسبانی( کولاژ) این هنرمندِ همه کاره چیده شده است. پاراجانفی که در این موزه شناخته می شود مردی است پر شور، و بر خلافِ ریتمِ کند و آرامِ فیلم هایی که ساخته، تند و تیز و پرگو است و جسور.
خانه موزهی پاراجانف با آن چیدمان جالبش به ما یادآوری می کند که هنرمند هرگز نمی میرد و هر روز در آثارش زنده می شود.