10فیلم سینمایی کمدی خارجی به پیشنهاد هنر ام‌روز

به گزارش هنر ام‌روز، در سال 2020، زمانی که یک بیماری همه گیر دنیا را از هم پاشید، مردم بیش از هر زمان دیگری در حافظه اخیر نیاز به خندیدن داشتند.

البته هالیوودِ نه چندان سرحال نیز در این سال مخوف، میان مردم بود تا تعداد زیادی فیلم داستانی جالب و خنده‌دار را در اختیار تماشاگران فیلم و سینما بگذارد. مانند هر سال دیگر، فیلم‌های کمدی سال 2020 هم اَشکال مختلفی به خود گرفت برخی گسترده و برخی تجربی بودند. برخی کاملاً اصیل بودند و برخی دیگر مطالب آشنای ژانر را مزه می‌کردند. برخی از آنها بر اساس خواص سنتی ژانر شناخته شده بودند و برخی دیگر از مطالب مبهم موجود استفاده می‌کردند.

وقتی به کمدی‌های سال 2020 نگاهی می‌اندازیم، متوجه می‌شویم، کمدی‌های خاص این سال منعکس کننده جریانات پُر از هرج و مرج همین سال است. به طور کلی کمدی‌های سال 2020 یک احساس فراطبیعی یا سوپرنچرال از آنچه قرار است رخ دهد، داشت. بنابراین شاید تعجب آور باشد که بگوییم سال 2020 کمدی رنج و مشقت را به بیننده انعکاس می‌دهد.

اساساً بشر زنده یا انسان‌ها تاریکی را به عنوان وسیله‌ای برای تصدیق و کنار آمدن با واقعیات روشن می‌شناسند. بنابراین حتماً متوجه شده‌اید، سال 2020 دقیقاً یک سال پر از خنده نبوده است. اکثر 12 ماه گذشته افراد زیادی در سراسر جهان مملو از کشمکش و افسردگی بوده‌اند و یافتن لحظاتی برای تحسین، نیشخند یا حتی خندیدن چالش برانگیز است. اما در حالی که آن طرف معادله از بین رفته است، آنچه هنوز باید اذعان کرد این است که همین کمدی‌های رنج و مشقت، در مدت زمان تاریکی جهان لذت زیادی را ایجاد کرده‌اند.

اما طعم کمدی یک فیلم هرچه باشد، همیشه نوید یک استراحت و دلخوشی بسیار خوب را می‌دهد. نکته مهم درباره لیست‌های بهترین‌های ۲۰۲۰ ما اینست که الزاماً هیچ رتبه و مرتبه‌ای برای فیلم‌ها در نظر گرفته نشده و اینطور نیست که فیلم شماره ۹ از فیلم شماره ۲ بدتر یا بهتر باشد. تمام ده فیلم معرفی شده جزو آثار جالب توجه و برتر ۲۰۲۰ در ژانر سینمایی خود به شمار می‌آیند.

10- Spontaneous

این فیلم به شدت خنده‌دار است و به روشی هوشمندانه و محترمانه زندگی نوجوانان امروزی را به تصویر کشیده که سرشار از برداشت‌های اجتماعی هجوآمیز و کنایه‌دار و البته عمیق هستند. به طور خاص می‌توان گفت هرگز کمدی تاریکی کاملاً مشابه فیلم خودجوش در سال‌های اخیر وجود نداشته است، اثری که یک انبوه غیرقابل پیش بینی از سبک‌های سینمایی که تصور نمی‌شود خیلی خوب در کنار هم قرار بگیرند را دور هم جمع کرده است.

این فیلم یک عاشقانه نوجوانانه است که درست مانند یک رمان بزرگسال خودنمایی می‌کند و در دنیایی از ناپایداری شدید اتفاق می‌افتد که مرگ تصادفی و تماشایی به نوعی بخشی از زندگی پیش پا افتاده است. فیلم Spontaneous با یک آرامش و بی خیالی نسبت به محیط شروع می‌شود اما ناگهان بوووم…! در نگاه اول این فیلمِ فانتزی، یک سرگرمی و تفریح کمدی مریض به نظر می‌رسد. اما درونیات فیلم فراتر از یک فانتزی ساده است.

اساساً فیلم خودجوش یا Spontaneous یک اثر جالب و خونین به همراه صمیمیتی دردناک است که داستان زیرکانه و واقعی درباره زندگی، عشق و عوض شدن همه چیز در یک چشم به هم زدن را به نمایش می‌گذارد. حوادث درون فیلم به گونه‌ای است که بیننده را حتی زمانی که مشغول خندیدن است، هیجان‌زده و بلاتکلیف نگه می‌دارد. همچنین ما در مقام تماشاچی به لطف دیالوگ‌های شوخ‌طبعانه و عمیق و دو نقش اصلی فیلم که بازی‌های جذاب، آرام و طبیعی از خود نشان داده‌اند، کاملا مجذوب ادراک شخصیت‌های اصلی می‌شویم.

به طور کلی هر زمان که شارژ خلاقانه این فیلم رو به اتمام می‌رود، خودجوش یا Spontaneous به موسیقی روی می‌آورد که یا تماشاچی را شاد می‌کند و یا خنده را روی لب‌هایش خشک می‌کند. بنابراین چنین فیلمی در لیست ما جایگاه ویژه‌ای را به خودش اختصاص خواهد داد.

 9-An American Pickle

ترشی آمریکایی فیلم عجیبی است. اما چرا عجیب است؟! چون ست روگن به عنوان یک کمدین در این اثر به واسطه یک سناریو خاص و البته سورئال نقش دوگانه‌ای را ایفا کرده که شامل یک یهودی اروپاییِ مهاجر و نتیجه‌اش می‌شود. فیلم دو شخصیت اصلی دارد که چالش پیش روی آنها دین و عدم تطابق میراث خانوادگی است.

ترشی آمریکایی فیلمی است که اگر به جای اِچ بی اُ مَکس در سینما‌ها به نمایش در می‌آمد، شاید خیلی مورد توجه قرار نمی گرفت. علت اصلی این موضوع به لحن و محتوای اثر باز می‌گردد. این فیلم یک کمدی محض گیشه پسند نیست، بلکه یک درام شیرین یا خوش مَشرب است که با نگاهی طنازانه به دنیای مدرن و پیچیدگی‌های آن پرداخته است.

فیلم‌های زیادی پیرامون مذهب و هویت دین یهود و حوادث پیرامون آنها در تاریخ سینما وجود دارد، اما هیچ کدام آنها به واسطه یک تغار ترشی و آب نمک درون آن وارد شخصیت پردازی و گره‌های داستانی نشده‌اند. همین ایده گزینه‌ای است که فیلم را کمی عجیب و متفاوت جلوه می‌دهد. همچنین این فیلم از نظر فرم چیزی است که به شدت به زاویه کمدی اسلپ استیک تکیه می‌کند.

از طرفی اکثر کمدی‌های مدرن از نظر بصری قابل توجه نیستند، اما ترشی آمریکایی یک استثنا است، و به نسبت آن کمدی‌ها به شدت سینمایی است. مثال بارز صحنه‌های سینمایی زیبا را می‌شود در لحظات ابتدایی فیلم به وضوح دید، چنین شروعی در تضاد مستقیم با هویت کمدی‌های سخیف استودیویی است. در مجموع ترشی آمریکایی با این ایده خود خواسته با نمایش یک طنز عجیب، تأکید کند که ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۲۰ و طی این صد سال به یک پوچی عجیبی رسیده است.

8- Hubie Halloween

فیلم Hubie Halloween یک بازگشت سبُک‌سرانه و بازی‌گوشانه برای آدام سندلر نوستالژیک است، بازیگری که ذره ذره پیشرفت کرد و نادیده گرفته شد و حالا به قصد انتقام دوباره فیلمی همانند سالهای دور خود ساخته تا اگر در دل منتقدان جایی ندارد، همچنان در قلب هوادارانش باقی بماند. خود آدام سندلر گفته بود که اگر برای بازیگری در نقش اصلی فیلم Uncut Gems آکادمی اسکار به او توجهی نکند، قطعا یک فیلم بد خواهد ساخت و با آن به سراغ مردم خواهد رفت، احتمالا برای اینکه ثابت کند سلیقه مردم چیست.

فیلم Hubie Halloween یادآور دو دهه و نیم سینمایی است که بدترین گناه آن بهانه دادن به همه دوستان آدام سندلر برای جشن دوستی آنها بود. ممکن است شما با این حرف مخالف باشید و هیچ کس نباید شما را سرزنش کند، اما سخت می‌توان انکار کرد که یک فیلم کم فروغ و شیرین با پیامی ساده درباره مراقبت از یکدیگر احتمالاً بیش از آن چیزی است که ما در سال 2020 شایسته آن بودیم.

فیلم قرار نیست یک اثر فاخر باشد و کمدی ماندگاری در ذهن شما و یا برگی زرین در تاریخ سینما و کارنامه هنری خود سندلر باشد، فیلم یک اثر یکبار مصرف است و تماشای آن مانند صرف یک لیوان آب طالبی یخ در تابستانی داغ است که اتفاقا سایز لیوان هم چندان بزرگ نیست و پس از نوشیدن، به گوشه کناری انداخته می‌شود ولی حالش تا چند دقیقه روی پوست و گوشتتان می‌ماند. هالووین هیوبی به طور کلی قابل درک است، یک کمدی سبک، شیرین و نوستالژیک که به طرز مطلوبی فاقد مخاطرات زیاد است. ما می‌دانیم که این یک کمدی ماندگار نیست، اما طبق استانداردهای معمول سندلر این یک موفقیت بزرگ است.

7-The Personal History of David Copperfield

تاریخچه شخصی دیوید کاپرفیلد برای طرفداران دیکنز بسیار لذت‌بخش خواهد بود، چرا که این فیلم آن‌چنان سرزنده است که مخاطبی را که علاقه‌ای به خواندن یک داستان قرن نوزدهمی ندارد را نیز جذب خود می‌کند.

از نخستین سال‌های ظهور سینما تا امروز که صد و بیست و پنج سال از تولد آن می‌گذرد، همواره اقتباس از آثار چارلز دیکنز مورد توجه سینماگران گوناگون بوده است. اوایل با اقتباس‌های گوناگون گریفیث و رویای به تصویر درآوردن فضای ویکتوریایی آثار دیکنز و حال با آخرین اقتباس سینمایی از دیکنز یعنی «تاریخچه‌ی شخصی دیوید کاپرفیلد».

فیلم The Personal History of David Copperfield قصد دارد که داستان کلاسیک چارلز دیکنز را به واسطه لنزهای کمدی و خنده‌دار و همچنین سازندگان ماهر آن دوباره به نمایش در بیاورد. این فیلم می‌خواهد به داستان نوشته شده توسط دیکنز، زندگی جدیدی بدهد که تمام جهان آن را ببینند؛ آن هم با یک تیم بازیگری متفاوت و جالب که از بازیگران سینمایی و صحنه‌ی سرتاسر دنیا تشکیل شده است.

به قول یکی از منتقدین غربی: اگر مسابقه‌ای در بهشت سینمایی و ادبیات برگزار شود، احتمالا رقابت بین چارلز دیکنز و آرماندو یانوچی خواهد بود؛ هر کدام از آن‌ها در کاوش مسائل مربوط‌به انتقادات اجتماعی، استفاده زیاد از طنز و عشق بیش از اندازه به زبان، استاد هستند.

یانوچی به عنوان کارگردان در ساخت این فیلم، با انتخاب یک مسیر متفاوت، داستانی را مهیا کرده که روح دیوید کاپرفیلد در آن جریان دارد؛ بدون اینکه بخواهد با وجود جزئیات بسیار زیاد خودش را محدود کند. اگر عاشق ترکیب ادبیات با طنز سنتی ویکتوریایی هستید این فیلم بهترین گزینه این لیست است.

6-Palm Springs

بازی با فرمول و ایده آشنای فیلم روز گراندهاگ، البته با چاشنی انرژی مبتذل و پیچ و تاب‌هایی سرگرم‌کننده واقعیات فیلم Palm Springs را شکل می‌دهند. داستان فیلم پام اسپرینگز بسیار ساده و سر راست است، وقتی در یک حلقه زمانی خاص و بی پایان گیر می‌کنیم، چه کنیم که زندگی تکراری ما پویایی یک زندگی سرزنده را داشته باشد؟! سازندگان این اثر فرض کرده‌اند همه روز گراندهاگ را قبلاً دیده‌اند و با ایده درگیری با حلقه زمانی آشنا هستند، بنابراین آنها به جای تمرکز روی چرایی رخداد حلقه زمانی، به زندگی شخصیت‌ها در حلقه زمانی تمرکز کرده‌اند.

پام اسپرینگز یکی از آن موقعیت‌های نامتناهی است که ممکن است، اگر نمونه‌اش را ندیده‌اید، حداقل شاید درباره آن شنیده باشید. این فیلم مانند روز گراندهاگ یک پیام عاطفی و احساساتی با چاشنی ابتذال سبک زندگی هالیوودی در مورد ارزش بلوغ و خود شناسی و مراقبت از افراد پیرامونی انسان هاست. شخصیت‌های این اثر در راستای خودشناسی، به وسیله حلقه زمانی با بحران‌های وجودی خود درگیر هستند، و این درگیری گاهی وارد لحنی کارتونی نیز می‌شود.

با این اوصاف این اثر قبل از هر چیزی یک کمدی رمانتیک واقعی است. پام اسپرینگز بسیار سریع با 90 دقیقه کارآمد و تراکم فوق‌العاده زیاد مکالمه‌های مهیج و لحظه‌های پویا به جلو حرکت می‌کند. این داستان ممکن است آشنا باشد، حداقل برای کسانی که یا با (Groundhog Day) بزرگ شده‌اند، یا ریف‌های مدرنی مانند Edge of Tomorrow یا Happy Death Day را تجربه کرده‌اند. اما تفاوت پام اسپرینگز با این آثار در اجرای تازه و بازیگوشانه آن در فرمول گنجانده شده است.

5-Borat Subsequent Moviefilm

فیلم‌های مستندنما یا شبه مستند هیچ وقت بازار داغی نداشته‌اند چرا که افراد به خصوصی دست به ساخت این دست فیلم‌ها می‌ز‌نند به علاوه اقشار مخلتفی را به صورت جداگانه در دوره‌های مختلف هدف می‌دهند. برخی ممکن است در زمان تولید شدنشان به دلیل فُرم خاصی که دارند مورد بی‌توجهی قرار بگیرند و برخی دیگر دقیقا به دلیل استفاده از همین فرم مورد ستایش قرار بگیرند. بورات یکی از آثار موفق این شاخه نسبتاً ناشناخته است.

فیلم‌ Borat Subsequent Moviefilm دنباله Borat محصول سال ۲۰۰۶ می‌باشد. قسمت اول بورات توانست به موفقیت تجاری نسبتا مناسبی دست پیدا کند و نظر مثبت اکثر منتقدین را جلب کرد. با این حال با توجه به محتوای تند و گستاخانه و پرداخت به مسائلی مانند تبعیض جنسیتی، یهود ستیزی و کمبود و فقر فرهنگی در کشورهای جهان سوم، در برخی از کشورها اجازه پخش پیدا نکرد. ساشا بارون کوهن برای این نقش جایزه گولدن گلوپ دریافت کرد و فیلم کاندید اسکار هم شد.

نکته جالب فیلم بورات بی‌پرده و بدون سانسور بودنش است. فیلمی چون بورات چنان نکاتش را با شکل و شمایل تندی روایت می‌کند که بیشتر از اینکه خنده دار باشد مخاطب را تحت تاثیر قرار داده و به فکر فرو می‌برد. دوگانه Borat را میتوان از گستاخانه‌ترین فیلم‌های تاریخ دانست، شخصیت بورات در واقع تمام صحبت‌ها و تفکرات زشت بشر را که در پشت ظواهر زیبای خود پنهان کرده است و به خاطر رعایت مسائل دینی، فرهنگی و اجتماعی از مطرح کردن آنها دوری می‌کند را به راحتی و رک و پوست کنده مطرح می‌کند.

اقداماتی که بورات انجام می‌دهد، طرز تفکرش و رفتارهای او اعتقادات و محتوای درونی کثیف بسیاری از انسان‌های این کره خاکی‌ است. فیلم از نظر حس و حال و جنبه‌های طنز آن لحظات شیرین، معنادار و قدرتمند سری اول را در خود ندارد. با این حال فیلم همچنان با قسمتهای خاصش می‌تواند ذهن شما را درگیر زشتی‌های جهانی که در آن زندگی می‌کنیم کند و تبعیض‌های جنسیتی، سیاسی بازیهای پشت پرده و بسیاری از این گونه موارد را گوشزد کند.

4- Bill & Ted Face The Music

یکی از درخشان‌ترین نقاط کمدی سال 2020 بازگشت دو شخصیت بیل و تد بود. در یک سال بسیار غم انگیز، سومین فیلم منتخب Bill and Ted شادی ما را دوچندان کرد. بیل و تد با موسیقی مواجه می‌شوند، در ژانر کمدی، موزیکال و ماجراجویی توسط دین پاریزو کارگردانی شده است. این فیلم قسمت سوم از سه‌گانه فیلم‌های بیل و تد است که در سال های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۱ به نمایش در آمد و مخاطبان زیادی را توانست جذب کند.

آخرین باری که ما بیل و تد را دیدیم، آن‌ها دو نوجوان مسافر در زمان بودند که تلاش می‌کردند کلاس تاریخ خود را بگذرانند و در نبرد گروه‌ها پیروز شوند. در این فیلم، اینطور پیشبینی شد که این دو جوان که بهترین دوست هم هستند، می‌توانند دنیا را با موسیقی راک اند رول خود نجات دهند. همین اتفاق، دوران میانسالی و همچنین مسئولیت‌های خانواده باعث شد تا این دو در ماجرایی بزرگ گیر بیفتند؛ آن هم درحالی‌که هنوز سرنوشت خود را به سرانجام نرسانده‌اند.

این اثر می‌تواند شما را سرگرم کند. همان‌طور که فیلم، خودش را جدی نمی‌گیرد، شما نیز زمانی از این ماجرای کمدی لذت می‌برید که نگاه‌تان، یک نگاهِ جدی و مطلقا هنری به این فیلم نباشد. البته درست همانند دو فیلم دیگر، در این اثر هم بیل و تد آنقدر جالب و دوست‌داشتنی هستند که اصلا نمی‌شود عاشق آن‌ها نشد و به آن‌ها دل نبست. فیلم Bill & Ted Face the Music یک راه فرار بسیار دلنشین برای اوقات خسته‌کننده قرنطینه است؛ یک راه پر سروصدا، هیجان‌انگیز و زیبا که انتظارات بیننده‌ها را تا حد زیادی به چالش می‌کشد.

3- The King of Staten Island

پادشاه استتن آیلند به کارگردانی جاد اپتاو و بازی پیت دیویدسون روایتی از زندگی خود دیویدسون (استندآپ کمدین اهل ایالات متحده آمریکا) است و وقایع زندگی او را به خصوص پس از مرگ پدرش در وقایع ۱۱ سپتامبر دنبال می‌کند. وقتی کارگردانِ کمدی سازی چون جاد اپتاو یک فیلم نیمه زندگینامه‌ای را با محوریت زندگی و روانِ شخصیتی، مانند پیت دیویدسون به تصویر می‌کشد نتیجه می‌شود یک نگاه کُمیکِ تاریک به بیماری‌های روانی و اضطراب‌های عجیب ناشی از آسیب‌های گذشته و دوران کودکی.

گرچه احتمالاً تعداد کمی از افراد این فیلم را خنده دارترین اثر کارنامه جاد اپتو می‌دانند، اما این کار کاملاً خنده‌های مورد نیاز در چنین اثری را فراهم می‌کند. بسیاری از شوخ طبعی‌های داخل فیلم از مکان‌های تاریک لحن آن ناشی می‌شود، به ویژه زمانی که اثر پیرامون مرگ و میر جریان دارد. این لحظات با صداقت وحشیانه‌ای که گاهاً به همان اندازه تکان دهنده و سرگرم کننده است بیننده را با خود همراه می‌کند.

در مجموع پادشاه استتن آیلند با تلاش جاه‌طلبانه خود برای مخلوط کردن مضمون‌هایی چون غم و اندوه با یک شور آشوب انگیز و یک داستان کاملاً شخصی، فضایی را فراهم کرده است که بیننده هم لبخندی به لبش بیایید و هم از ته دل آهی برای زندگی گاهاً حیف شده‌اش بکشد. اگر می‌خواهید یک کمدی عمیقاً جدی را دنبال کنید حتماً این فیلم را تماشا کنید.

2-Freaky

باید قبول کرد دیگر سینما و مخاطب سینمایی در حال و هوای دهه هشتاد میلادی نیست. ساده‌تر بگویم: دیگر مخاطب امروزی با ذبح و تکه تکه کردن یک انسان، پاپ‌کورنی برخورد نمی‌کند. چنین فیلم‌هایی در این دوران گیشه پسند نیستند، مگر اینکه دارای یک ایده یا یک فرم تازه باشند. حالا فیلم عجیب و غریب یا “Freaky” ساخته کریستوفر لندون، هرچند حرف جدیدی ندارد، اما سعی کرده با ترکیب چند ایده آشنا و بازی با گونه اسلشر، کمدی و البته گاهاً یک تخیل فانتزی، دست به یک کار به ظاهر مخاطب پسند بزند.

این فیلم از منظر مفهومی دنباله‌رو سینمای مبتذل کمدی است، هرچند در این مسیر چند کار مبتکرانه نیز انجام داده است. کریستوفر لندون و مایکل کندی به عنوان نویسندگان فیلمنامه اثر، راهی برای ترکیب و اجرای هنجار‌های سینمای گذشته با بدنه تینیجری امروز جهان هالیوود یافته، و آن را اجرا کرده‌اند. اما چطور؟! این دو با درنظر گرفتن فرمولِ فانتزی و کمدی فیلم “جمعه عجیب” یک سایکوپات قاتل را در کالبد جسمی یک نوجوان دبیرستانی فرو کرده‌اند.

این تغییر جنسیت در الگوی رفتاری چنین بازیِ به ظاهر جدی، تبدیل به یک هجو تقریباً سرگرم‌کننده در ژانر اسلشر شده است. ما طبق کهن الگوهای کلیشه‌ای ژانر اسلشر هم یک قاتل روانی از تیمارستان فرار کرده داریم، و از طرفی یک قربانی نوجوان ساده دل و جذاب. اما تفاوت اینجاست که این دو به واسطه یک شئ باستانی و در طی یک حادثه، از منظر جسمی بایکدیگر جابه‌جا می‌شوند.

فیلم Freaky یک ادای احترام به ژانری است که به صراحت نسبت به اسلاف خود وفادار است به طوری که برخی از نقص‌ها و همچنین نقاط قوت آنها را بر می‌دارد. بنابراین چنین اثری در برترین کمدی‌های سال 2020 جایگاه منحصر به فردی دارد. اگر می‌خواهید یک فیلم هیجانی، ترسناک و البته بیشتر کمدی را ببینید، دیدن فیلم Freaky را از دست ندهید.

1-Love and Monsters

بهترین ماجراجویی آخرالزمانی از زمان Zombieland را می‌توان همین اثر دانست. فیلم عشق و هیولاها (Love and Monsters) یکی از بهترین شگفتی‌های سرگرم‌کننده سال 2020 است، زیرا دنیایی منحصر به فرد و مهیج را ارائه می‌دهد و به شخصیت‌ها و جانوران خود همان اهمیتی را می‌دهد که به جلوه‌های بصری و فضاسازی ژانری‌اش می‌دهد. به شکل ساده باید گفت این فیلم یک کمدی صمیمانه با لحنِ اکشن هیولایی است.

آخرالزمان چقدر می‌تواند سرگرم‌کننده باشد؟ خوب، این بستگی به این دارد که چه کسی داستان را روایت می‌کند، زیرا می‌تواند یک تجربه ترسناک و وحشتناک باشد که به عنوان یک داستان هشدار دهنده عمل می‌کند، یا می‌تواند یک ماجراجویی هیجان انگیز باشد که به ما یادآوری می‌کند آنچه در زندگی واقعاً مهم است چیست.