حرکت دوربین-قسمت اول

هنرام‌روز:

تیلت( Tilt)

این حرکت از دسته حرکات فیزیکی است، به این معنا که به واسطه‌ی حرکت دوربین بر محورعمودی به سمت بالا یا پایین انجام می‌شود.

به طور کلی دو نوع حرکت تیلت داریم : تیلت به بالا ( Tilt up) و تیلت به پایین ( Tilt down)، از این دو می‌توان برای معرفی ونمایش اهمیت یا عدم ارزشمندی شخصیت یا جغرافیا استفاده‌ کرد.

تیلت به بالا به این معناست که سر دوربین از نقطه ای که در حال حاضر در آن قرار دارد به سمت بالا حرکت می‌کند، اگر این حرکت روی یک شخصیت انجام شود باعث ایجاد حس قدرت و برتری شخصیت در قاب می‌شود، همچنین اگر این حرکت بر روی یک ساختمان انجام بگیرد ابهت، بزرگی و اهمیت آن را نشان می‌دهد.  

تیلت رو به پایین اگر از روی شخصی به شخص دیگر انجام شود موجب ایجاد حس حقارت در فرد دوم است.

همچنین برای جلب نظر مخاطب به شی خاصی روی زمین (مثل اسلحه یا جنازه ) می‌توان از این حرکت استفاده کرد.

حرکت پن

با چرخش دوربین بر محور افقی به سمت راست یا چپ صورت می‌گیرد، به همین خاطر جز دسته حرکات فیزیکی به حساب می‌آید.

این حرکت از شخص یا مکانی آغاز شود و به شخص یا مکان ثانویه‌ای می‌رسد و در طول این حرکت ممکن است تغییر زمانی یا مکانی نیز رخ دهد.

به طور مثال پلان گفت‌وگویی با حضور دو شخصیت داریم، دوربین از روی شخص اول شروع به حرکت می‌کند به سمت شخص دوم که( در مکان دیگری‌است )می‌رود و مکالمه آن‌هارا به این صورت دنبال می‌کنیم. همچنین ممکن است دوربین از روی شخص اول شروع کند و با حرکتی به سمت چپ یا راست به گذشته یا آینده همین شخص برود که در این حالت گذر در زمان رخ می‌دهد.

نوع خاصی از پن وجود دارد که آن را "پن شلاقی"می‌نامند، که دوربین از سوژه اول با سرعت بسیار زیاد حرکت می‌کند، که موجب ایجاد هیجان و ریتم بسیار بالا در پلان می‌شود.

دالی زوم

برای انجام دالی زوم دوربین هم به صورت اپتیکی وهم فیزیکی حرکت می‌کند، به این معنا که دوربین بر روی یک ریل به سمت جلو حرکت می‌کند (فیزیکی) و همزمان لنز دوربین زوم بک (زوم رو به عقب) می‌کند (اپتیکی) یا بالعکس حرکت دوربین رو به عقب است و همزمان لنز دوربین زوم رو به جلو می‌کند.

پلان هایی با این حرکت دارای فضای متفاوتی هستند و معمولا سوژه در اینجا دچار حالت خاص جسمی، روحی یا روانی است‌. آلفرد هیچکاک برای اولین بار از این حرکت در فیلم "سرگیجه" در صحنه ای که شخصیت پلکان زیادی را بالا رفته و دچار سرگیجه، حالت تهوع یا سردرد شده، استفاده کرده است. مثال دیگر آن در فیلم «داستان های عامه پسند» است که از این تکنیک برای نمایش حالت نشئگی پس از مصرف مواد مخدر استفاده شده است.