مُد و فشن؛ بازتابی از وضعیت جامعه

اختراع دوچرخه

در اواخر دهه ۱۸۷۰ ، اولین نسخه دوچرخه ساخته شد، اما زنان هنوز درگیر این اختراع انقلابی نشده بودند. دوچرخه پنی فرتینگ  که معمولاً دوچرخه "معمولی" نامیده می شود، چرخ جلویی بزرگ داشت در حالی که عقب آن به زمین نزدیک بود، این نسبت ها حرکت را برای خانم ها با کرست های شکل (S) و مدل کبوتری غیر ممکن می ساخت. 

هنگامی که دوچرخه راحت تر (بازتابی بیشتر از دوچرخه ای که امروزه می شناسیم) در اواخر قرن به بازار آمد، جهان شیفته این حمل و نقل نوآورانه شده و آن به سرعت به یک تفریح مشترک در سنین مختلف بدل شد. برای این که زنان نیز بتوانند دوچرخه سواری کنند، کرست های زنانه انعطاف پذیرتر و دامن های آن ها کوتاه تر شد.

لباس های ورزشی در آن زمان در مراحل اولیه تکامل خود بودند، اما رویکرد عملی تری برای لباس پوشیدن وارد میدان شد. سرگرمی های ورزشی بیشتر وارد زندگی مردم شدند و نوع تفریحات از طریق مد کاملاً قابل مشاهده بود.

ظهور مجله طرفداران ستاره ها

در دهه ۱۹۱۰ ظهور مجله های طرفداران مختص به بازیگران فیلم ها، تصاویر لباس های نمایشی آن ها را در دسترس عموم آمریکا قرارداد.

این انتشارات از  این بازیگرها، ستاره ساخت و زنان خیلی زود به دنبال تقلید از لباس پوشیدن ستاره های فیلم و تلویزیون افتادند.  

لباس های این سلبریتی ها اغلب از لباس های مختلف آسیایی و ایرانی الهام گرفته می شد و لباس هایی مانند دامن های توری، عمامه و توربان ها به جریان اصلی مد وارد وارد شد. 

​

تاثیرات جنگ جهانی اول

هنگامی که اولین جنگ جهانی در سال ۱۹۱۴ آغاز شد، تولیدکنندگان آمریکایی قبل از ورود ایالات متحده به جنگ در سال ۱۹۱۷، با تولید سلاح، مهمات و منابع برای کمک به کشورهای متفقین اروپا به حالت آماده باش درآمدند.

جیره های جنگی شامل مواد رنگی بود و در نتیجه بسیاری از لباس هایی که در این مدت دوخته شده اند در تنالیته های سیاه، سفید، برنزه و آبی قرار دارند و همچنین محدودیت های پارچه ای منجر به استفاده از مواد سبک تر شد.

هنوز هم انتظار می رفت که زنان لباس متوسطی بپوشند، اما آنها لباس هایی با محدودیت و پیچیدگی کمتر را انتخاب کردند. به همین ترتیب لباس های مردانه نیز به روزرسانی شدند. به دلیل کمبودهای جنگ و نیاز به مد عملی و مینیمالیستی، ترنچ کت ساده از این ناملایمات متولد شد.

حق رای زنان

دهه ۲۰ دوران طلایی مهمانی ها، رقص، جاز و انواع چیزهای براق و درخشان بود. دستیابی به یک سری محدودیت ها ماهیتی عصیانگر در جامعه ایجاد کرد. 

پس از نزدیک به ۱۰۰ سال مبارزات انتخاباتی، هدف جنبش حق رای زنان سرانجام به ثمر نشست. 

نوزدهمین متمم قانون اساسی در سال ۱۹۲۰ تصویب شد و به زنان حق رأی داد. پس از این پیروزی چشمگیر، زنان جسارتی ناشی از آزادی تازه خود پیدا کردند. 

خانم های دهه ۲۰ حق خود را گرفتند. آن ها در ملا عام سیگار می کشیدند و فحش می دادند، آرایش سنگین تری می کردند و دامن های کوتاه تری می پوشیدند و بازوان خود را نشان می دادند.

افسردگی بزرگ و عصر طلایی هالیوود

افسردگی بزرگ دهه ۱۹۳۰ مردم را مجبور کرد با آنچه در دسترسشان بود کنار بیایند. در این اوضاع آشفته، آمریکایی ها در تصاویر پر زرق و برق هالیوود و ستاره های کوچک موجود در آن ها آرامش خود را پیدا کردند.

دامن ها با افت اقتصادی بلندتر شدند و به شکلی نرم، باریک و زنانه درآمدند. با این حال، ستاره هایی وجود داشتند که جرات می کردند که شلوار مردانه بپوشند مانند جینجر راجرز و کاترین هپبورن. 

در آن زمان، پوشیدن شلوار مردانه توسط زنان جرم محسوب شده و برخی با انجام این کار دستگیر شدند.

محدودیت های جنگ جهانی دوم

باوجود سهمیه بندی و کمبودها در طول جنگ جهانی دوم ، چالشی برای ایجاد چیزی از هیچ به وجود آمد. آمریکا با وطن پرستی بی دریغ به جنگ جهانی دوم (و محدودیت هایی که در سبک زندگی ایجاد کرد) پاسخ داد.

 وقتی دیگر حمل و نقل دریایی یک گزینه نبود و اشغال پاریس توسط آلمان اتفاق افتاد، مصرف کننده آمریکایی از سبک هایی که قبلاً بر صنعت مسلط بودند دیگر نمی توانست پیروی کند. 

در سال ۱۹۴۲ ، رئیس جمهور روزولت هیئت تولید برای جنگ را ایجاد کرد و به همراه آن قانون (L-85) نیز ارائه شد. این آیین نامه تمام جنبه های لباس و مواد مورد استفاده در آن را محدود کرد. 

ذخیره و حفظ پارچه به یک اولویت تبدیل شد و دامن ها برای صرفه جویی در پارچه از پایین زانو به بالای زانوها حرکت کردند. دامن های چین دار و دامن های آستر دار همه جمع شدند و همچنین جزئیات اضافی مانند جیب ها ظاهر بسیار سودمندتری را ایجاد کردند. 

زنان در زمان جنگ و نبود همسرانشان در کارخانجات کار می کردند. نفوذ لباس های نظامی در تمامی لباس ها مشهود بود.

کت و شلوار خانم ها با شانه های پهن و یقه های محکم و متناسب طراحی شده بود و کاملاً "مردانه" در نظر گرفته می شد. زنانی که لباس مردانه تری به تن می کنند و به طور سنتی نقش های مردانه را بر عهده می گیرند، نشان دهنده استقلال جدید زن هستند. 

شعار زمان جنگ این بود که هر شهروند آمریکایی باید در تلاش سهیم باشد. همه چیز مورد استفاده قرار گرفت. رنگ لباس و مواد از جمله لاستیک، چرم، ابریشم، پشم و پنبه همه برای جنگ استفاده شد. کمبود مواد اولیه ، فضایی برای رشد دانشمندان و مبتکران فراهم کرد. از این کمبودها اختراع منسوجات مصنوعی مبتنی بر مواد شیمیایی حاصل شد.

به عنوان مثال، نایلون برای جوراب بافی و به عنوان وسیله ای برای جایگزینی ابریشم غیرقابل دسترس ژاپنی ساخته شده است. 

تاثیرات بعد از جنگ

پس از جنگ، رونق اقتصادی در آمریکا به وجود آمد. وقتی مردان از جنگ به خانه می آمدند، با سرعت بی سابقه ای شروع به تشکیل خانواده می کردند و زنان با تمرکز مجدد بر آرمان های سنتی خانواده، از کارخانه ها به خانه ها آمدند. 

زنان و مردان نقش های تعیین شده و محافظه کارانه جنسیتی خود را از سر گرفتند. لباس های کامل تر، خوش فرم تر و رسمی تر به بازار آمد.

در سال ۱۹۴۷، "ظاهر جدید" کریستین دیور که زنان را به شکل یک ساعت شنی درآورده بود، سر و صدا ایجاد کرد. 

دیور می خواست تجمل و زنانگی را جشن بگیرد. یکی از دامن های اولین مجموعه او بیش از ۱۳ و نیم یارد پارچه داشت که به زیبایی چین خورده است. 

زنان آماده بودند تا از حس تجملاتی که این لباس ها و دامن ها به آن ها می داد استقبال کنند و فرم متناسب و براقی که دیور باعث محبوبیت آن شده بود، از اواخر دهه ۴۰ تا دهه ۵۰ حفظ شد. 

تابستان عشق

در طی فضای پرآشوب سیاسی دهه ۱۹۶۰، هنرها ، موسیقی و مد با قیام و اعتراضات علیه جنگ ویتنام شکوفا شد. به طور خاص، جوانان قلب خود را بر روی آستین خود می بستند و لباس خود را به عنوان بیانگر موضع سیاسی فرد می دانستند.

لباس هیپی که برای صلح و عشق به خشونت ارزش قائل بود رایج شد و نشان دادن پیام های مسالمت آمیز از طریق لباس، در بقیه دهه تا جشنواره موسیقی وودستاک ۱۹۶۹ ادامه داشت.

دوران ریگان

در طول دولت ریگان ، ایالات متحده با تأکید بیشتر بر آرمان های پولی و مادی، تغییر ارزش ها را تجربه کرد. دهه ۸۰ تجسم دوران رونق اقتصادی و سرعت بخشیدن به ثروت در میان طبقه کارگر آمریکایی بود. زمان فزونی و انحطاط بود.

بیش از حد از اسپری مو استفاده می شد و رنگ های روشن تر و جسورانه تر در صنایع مد و زیبایی مورد پسند قرار گرفتند. این ترندها با سرگرمی های همان دوران عجین شد.

فرهنگ دهه ۹۰

نوع لباس پوشیدن موزیسین های دهه ۹۰ یا به طور خاص تر نیروانا، تاثیر به سزایی بر مد آن دوران گذاشت. طرز فکر آرام و بیخیال و این شعار که "همانطور که هستی باش" در پاسخ به رکورد اقتصادی ۱۹۸۷ باعث شد تا مردم تجمل را کنار بگذارند.

شلوارهای پاره و لباس های مینیمال تر که آنقدر هم تمیز نبود، از عناصر زیبایی شناسی مد آن دوران شناخته شد.

رکود ۲۰۰۸

وقتی بانک ها در سال ۲۰۰۸ سقوط کردند، مشکلات اقتصادی در سطح بین المللی احساس می شد. این رکود که اکنون به عنوان رکود بزرگ شناخته می شود، در کشورهای مختلف تاثیرات متفاوتی گذاشت. 

به عنوان مثال، در بریتانیا این مبارزات منجر به این شد که طراحان رنگ های شادتری با این دیدگاه که همیشه باید مثبت نگر بود ارائه دهند. برعکس، در ایالات متحده نوعی سادگی عمومی انتخاب شد. 

کووید ۱۹

به نظر می رسد با شروع همه گیری جهانی و قرنطینه، مد مسیر مورد انتظار را دنبال می کند. با نرخ سرسام آور بیکاری و تعداد بالای افرادی که در خانه کار می کنند، جنبه راحتی مسئله مهمی در مد و لباس در نظر گرفته می شود. 

لباس پوشیدن تا کمر برای تماس های زوم به عادت تبدیل شده است، نوع لباس های خانگی نیز تاثیر به سزایی در صنعت مد گذاشته است.

منبع: CRfashionbook