چرا ۲۵ نوامبر روز بین المللی مبارزه با خشونت علیه زنان است؟
امروز ۲۵ نوامبر روز بین المللی مبارزه با خشونت علیه زنان است. در این گزارش دلیل نام گذاری این روز و خلاصهای از سرگذشت خواهران میرابال را روایت میکنیم.
هنرامروز: ۶۰ سال پیش در بیست و پنجم نوامبر سال ۱۹۶۰ اجساد خواهران میرابال پاتریا، مینروا و ماریا ترزا در کنار ماشین جیپ له شدهشان در درهای در شمال جزیرهی جمهوری دومنیکن پیدا شد. روزنامههای رسمی مرگ آنها را ناشی از تصادف خواندند و در گزارششان به هویت اصلی این خواهران که از پرنفوذترین مخالفان دیکتاتور وقت «رافائل لئونیداس تروخیو مولینا» بودند، اشارهای نکردند. هر چند نیازی هم نبود چرا که همه آنها را میشناختند: «پروانهها»
تروخیوی دیکتاتور در طول ۳۱ سال حکومتش که در نهایت با ترور او به پایان رسید، از هیچ ظلم و جنایتی رویگردان نبود. این دیکتاتور که از سوی مخالفانش، «بُزِ نر» لقب گرفته بود که ماریوس بارگاس یوسا در رمان «سور بُز» به توصیفش پرداختهاست.
سه دهه پس از مرگ این خواهران «خولیا آلوارز»، نویسنده آمریکایی دومینکنیتبار که خودش همانند بسیاری دیگر از روشنفکران هموطنش در دوران تروخیو با مشکلات زیادی مواجه شدهبود، با دستمایه قرار دادن زندگی این زنان، اثری خلق کرد که در عین تاریخنگاری سیاسی و اجتماعی، روایتگر داستانی جذاب و اثرگذار بود. رمان تحسینبرانگیز «در زمانهی پروانهها» شرحی از زندگی و مبارزات خواهران میرابال به نامهای مینروا، پاتریا، ماریا ترسا و خواهر بازماندهشان، دِده، را روایت میکند. زنانی که تقلایشان برای رهایی از پیلهی تاریک خفقان و آرمانشان برای رسیدن به آزادی و پرواز به سوی روشنی، آنها را به نام انقلابی و اسطورهوار «پروانه»ها ملقب کرده بود.
آدمربایی، شکنجه و قتل خواهران میرابال، از جمله فجیعترین جنایات تروخیو بود و آنان را به سمبل مقاومت و ایستادگی و همچنین به نمادی از آزار و شکنجهی زنان در جوامع استبدادزدهی آمریکای لاتین بدل کرد، تا جایی که ۲۱ سال بعد، گروهی از فمینیستهای آمریکای لاتین، سالروز ترور آنها را به عنوان روز مقابله با خشونت علیه زنان برگزیدند و در سال ۱۹۹۹ مجمع عمومی سازمان ملل طی قطعنامهای نامگذاری این روز را به عنوان روزی جهانی تصویب کرد.
تحول، آگاهی و تلاش برای رسیدن به آزادی موضوع اصلی این داستان است و واژهی «پروانه» نمادی از دگردیسی است؛ نشانهای از سیر دگرگونی زنانی با زندگی ساده که زندگیشان در پی حکومت دیکتاتوری تروخیو تغییر کرد و آنان برای رسیدن به آزادی تلاش کردند و در راه این تلاش تغییر کردند و در پی تلاش مشتاقانشان برای رسیدن به نور و آزادی سوختند.
در سال ۱۹۹۷ طی بازنگری سرفصلهای درس تاریخ در مدارس دولتی خواهران میرابال با عنوان شهدای ملی معرفی شدند.
در ۱۹۹۲ دده خواهر بازمانده بنیاد خواهران میرابال را تاسیس کرد و در ۱۹۹۴ موزهٔ خواهران میرابال در زادگاهشان افتتاح شد و در سال ۲۰۰۷ نام استان زادگاه این خواهران ساکلدو به استان خواهران میرابال تغییر کرد. بر روی اسکناس ۲۰۰ پزویی دومینیکن نیز تصویر خواهران میرابال حک شده و تمبری نیز به یادبود آنان منتشر شدهاست.
در سال ۲۰۰۱ نیز رمان در زمان پروانه دستمایهی ساخت فیلمی با همین نام ( In The Time Of The Butterflies ) و با بازی سلما هایک و به کارگردانی ماریانو باروس ساخته شد.