ناباکوف، تصویرگر پروانه‌ها

از فعالیت‌های این نویسنده به عنوان مترجم می‌توان از ترجمه "آلیس در سرزمین عجایب" به روسی، ترجمه رمان "مسخ" کافکا  به روسی و ترجمه آثار و اشعار "پوشکین" به انگلیسی نام برد. همچنین نقد ادبی  او برکتاب مسخ کافکا و پژوهش‌هایش درادبیات کلاسیک روس ازجمله کارهای تحقیقاتی اوبه شمار می‌آیند. رمان‌های  "لولیتا"، "شاه‌بی‌بی‌سرباز"، "چشم"، "خنده در تاریکی" و ... جزو  آثار این نویسنده هستند. ولادیمیر ناباکوف دوست داشت بعد از مرگش او را به عنوان نویسنده لولیتا و مترجم رمان "یوجین اونگین" اثر پوشکین ، بشناسند.

ناباکف حشره شناس هم بوده‌است وهیچ گاه علاقه خود به این علم، که آن را با کمال میل به نوعى هنرمى‌آمیخت، ترک ‌نگفت. ناباکوف از کودکی به پروانه‌ها علاقه فراوانی داشت واز ده سالگی آثارى راکه مربوط به پروانه‌سانان‌بود را مطالعه مى‌کرد. او اولین شعرش رادر۱۵سالگی درباره پروانه‌ها سروده‌است. همچنین به همین علت سال‌ها در موزه طبیعی نیویورک خدمت کرد واولین مقاله علمی خود درباره پروانه‌ها را به زبان انگلیسی درنیویورک به چاپ رساند.

او در خاطراتش می‌گوید : "من پروانه ها را در آب و هواهای و دوره‌های مختلف زندگی‌ام، شکار کرده ام: به عنوان یک پسربچه،  با یک کت و شلوار و کلاه ملاحی؛ به عنوان یک مهاجر لاغر، در کیسه های فلانل و کلاه بره؛ به عنوان یک مرد میانسال  بدون کلاه و با شلوار کوتاه."

علی رغم شور و هیجانی که ناباکوف در طول زندگی خود، درباره‌ علاقه‌اش به پروانه‌ها دنبال می کرد، به نظر می رسد که دستاوردهای او در این زمینه غیرحرفه ای و ناتمام  باقی مانده‌است. از او یک کتاب ناتمام درباره پروانه‌ها باقی مانده‌است. همچنین همسر این نویسنده کتابچه‌ای از از طراحی‌های این نویسنده از پروانه‌ها دارد و این کتابچه و طراحی‌هایش را از هر هدیه‌ای بیشتر دوست دارد. گفته‌می‌شود ولادیمیر ناباکوف این کتابچه و تمام آثار خود را به همسرش تقدیم کرده است. در این کتابچه طراحی‌هایی با نهایت  دقت و ظرافت در نوع نگاه به این حشره‌ی زیبا و حالات مختلفش قابل مشاهده است. همچنین درحاشیه‌ی کتاب مسخ کافکا، متعلق به ناباکوف، که مشغول مطالعه و ترجمه آن بوده‌است، طراحی‌هایی از حشره سوسک دیده‌می‌شود که نشان دهنده دقت و توجه ویژه این نویسنده به حشرات و طراحی از آن‌ها است.