«علی نصیریان» به جشنواره فجر نمی‌رود!
علی نصیریان، بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون از حضور در جشنواره فجر انصراف داد.
علی نصیریان، بازیگر شناخته‌شده تاریخ هنرهای نمایشی ایران با انتشار نامه سرگشاده‌ای خطاب به دبیر جشنواره فجر خواستار حذف نامش از هر برنامه جشنواره فیلم فجر شد.
نام آقای نصیریان به عنوان یکی از بازیگران فیلم‌های اعلام شده جشنواره چهل و یکم فجر دیده می‌شد.
این بازیگر باسابقه و محبوب سینما در واکنش به اعلام نامش و حضور در جشنواره فجر، با اشاره به مشکلات جسمی و روحی خودخواستار حذف نامش از این رویداد شد. او نوشت:
این متن در صحفه شخصی این هنرمند در فضای مجازی منتشر شده است.
علی نصیریان در طول 37 دوره برگزاری جشنواره فیلم فجر، فقط دو بار نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شده است و سرانجام در دوره 37 توانست برای بازی در فیلم «مسخره باز» سیمرغ نقش مکمل مرد را از آن خود کند. روایت عجیبی است که جشنواره فیلم فجر چنین بی اعتنا از کنار بازی های درخشان او گذشته است. مروری بر داوری های این جشنواره نسبت به کارنامه بازیگری علی نصیریان خالی از لطف نیست.
در دوره پنجم جشنواره فیلم فجر و در سال 1365، علی نصیریان برای بازی خوبش به نقش علی یار در فیلم شیرسنگی (مسعود جعفری جوزانی)، نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد بود؛ در این بخش دو بازیگر شاخص دیگر هم با دو بازی درخشان نامزد دریافت جایزه بودند؛ یکی عزت‌ا... انتظامی برای بازی در نقش عباس آقاسوپرگوشت در فیلم اجاره‌نشین‌ها (داریوش مهرجویی) و دیگری هم داریوش ارجمند برای بازی در نقش ناخدا خورشید در فیلم ناخدا خورشید (ناصر تقوایی). سه نقش‌آفرینی درخشان و همسنگ که واقعا همگی شایسته دریافت جایزه بودند و انتخاب یکی از میان آنها کار دشواری بود، با این حال درنهایت جایزه به ارجمند برای ناخدا خورشید رسید و نصیریان و انتظامی سیمرغ را در آن سال از دست دادند. دو دوره بعد یعنی دوره هفتم و در سال 67 باز هم دو رفیق و همکار قدیمی یعنی علی نصیریان و عزت‌ا... انتظامی، در بخش بهترین بازیگر نقش اول مرد، رقیب هم بودند، اما این بار هم نصیریان دست خالی ماند و این انتظامی بود که اولین سیمرغ بلورینش را به خانه برد. نصیریان در این سال برای بازی در سال‌های خاکستر (مهدی صباغ‌زاده)، نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد بود که با این بازیگران رقابت می‌کرد: هادی اسلامی (سرب)، جهانگیر الماسی (نارونی)، مهرداد سلیمانی (دیده‌بان) و عزت‌ا... انتظامی (گراند سینما) که در نهایت جایزه به آقای بازیگر رسید و جهانگیر الماسی هم دیپلم افتخار دریافت کرد، اما باز هم بازی نصیریان را شایسته دریافت جایزه ندانستند.
در این میان با وجود اینکه علی نصیریان، تنها در دو دوره نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شد، اما برخی نقش‌های خوب و شاخص دیگر او باوجود شایستگی، حتی نامزد دریافت جایزه هم نشدند. عجیب‌ترین مورد و مصداق در این زمینه مربوط به چهاردهمین دوره جشنواره فیلم فجر در سال 1374 است که بازی درخشان نصیریان در «بوی پیراهن یوسف» (ابراهیم حاتمی‌کیا) به‌طرز غریب و مشکوکی تماما نادیده گرفته شد و حتی نام او در میان نامزدهای بازیگری هم قرار نگرفت. آن هم در حالی که بازی نصیریان به نقش دایی غفور، همان زمان تماشاگران و حتی منتقدان را تحت تاثیر قرار داد و با خود همراه کرد، حتی این بازی به‌ویژه با آن سکانس تک‌گویی همدلی برانگیز بر مزار نمادین پسرش یوسف، هنوز هم پس از بارها تماشا تازه و باطراوت است و بغض‌نوازی می‌کند.
نکته عجیب‌تر ماجرا، نامزد شدن حمیدرضا تاج دولتی (که در برخی منابع به اشتباه حمیدرضا تاج دوستی ذکر شده)، بازیگر نقش یوسف در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل مرد است که تنها حضور کوتاهی در بخش‌های پایانی فیلم داشت! یعنی هیات داوران این بازی را دیدند، اما چشمشان را روی آن همه جلوه گری درست و تاثیرگذار نصیریان بستند. این سوال دیرهنگامی از تیم داوری آن دوره است: واقعا بازی نصیریان در بوی پیراهن یوسف، اهمیتی کمتر از این بازیگران داشت که نامزدهای دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد در دوره چهاردهم بودند؟ جهانگیر الماسی (بانی چاو)، حمید جبلی (مرد آفتابی)، محمد کاسبی (پدر) و پرویز پرستویی (لیلی با من است). البته در همین دوره بازی فریبرز عرب نیا در ضیافت و اکبر عبدی در فیلم مرد آفتابی هم با وجود آنکه نقش اول فیلم بود نادیده گرفته شد تا حمید جبلی در این بخش کاندیدا شود که همین نکته نیز در کنار بی اعتنایی به بازی نصیریان در بوی پیراهن یوسف می تواند غبارهای موجود در داوری آن دوره را تشدید کند. نهایتا سیمرغ این بخش به کاسبی رسید و پرستویی هم یک دیپلم افتخار گرفت.