فیلم «برادران لیلا» در ایران قاچاق شد !
نسخه غیرقانونی« برادران لیلا »شب گذشته در فضای مجازی منتشر شد.
شب گذشته، بعضی منابع از انتشار نسخه دیجیتال و اکران آنلاین فیلم «برادران لیلا » در فرانسه خبر دادند. همزمان با اعلام این خبر بود که نسخه قاچاق و غیرقانونی این فیلم درفضای مجازی، در ایران متشر شد.
نسخه قاچاق این فیلم سعید روستایی، در حالی منتشر شد که نمایش آن در ایران توسط وزارت ارشاد در وضعیت توقیف قرار گرفته بود.
داستان فیلم درباره لیلا (ترانه علیدوستی) است که قصد دارد پس از سال‌ها تجربه فقر در خانواده، کاری را به همراه برادرانش آغاز کند اما دراین راه مشکلات زیادی پیش رویش قرار دارد که…
درباره این فیلم : جدیدترین اثر سعید روستایی را می‌توان یک برداشت مجدد از فیلم «ابد و یک روز» با تغییرات زیاد دانست. روستایی در جدیدترین فیلم خود بار دیگر به سراغ تحسین‌شده‌ترین اثر خود رفته و تصمیم گرفته همان فرمول‌ها را این بار در روایتی جدید به کار گیرد، روایتی که البته همیشه هم مسیر متفاوتی را پیش نمی‌گیرد و عیناً می‌توان سکانس‌هایی را در فیلم یافت که در دو اثر کارگردان تکرار شده است (مانند سکانس عکس‌گرفتن لیلا). بااین‌حال، فیلم جدید روستایی از لحاظ کیفی در جایگاه پایین‌تری نسبت به آثار پیشین این کارگردان قرار می‌گیرد.
«برادران لیلا» از لحاظ مضمون به‌راحتی می‌تواند با مخاطب ایرانی ارتباط برقرار کند. فیلم جدید سعید روستایی بار دیگر در فضاسازی عملکرد بسیار خوبی از خود به نمایش گذاشته و بخشی از فرهنگ سیاه برخی از خانواده‌های ایرانی را به تصویر می‌کشد. جایی که ظاهرسازی در اولویت بالاتری نسبت به واقعیت قرار می‌گیرد و گاهی این ظاهرسازی‌ها چنان جدی گرفته می‌شوند که تبدیل به اصل شده و آن را با واقعیت اشتباه می‌گیرند. سعید روستایی بار دیگر نشان داده که خانواده و فرهنگ ایرانی را به‌خوبی می‌شناسد و می‌تواند سیاه‌ترین بخش آن را با زبان سینما به تصویر بکشد.
اما مشکل فیلمنامه اینجاست که مجموعه تنش‌های فیلم جز دیالوگ‌های پینگ پونگی، باعث گسترش فیلمنامه نمی‌شود و این بزرگ‌ترین ایراد فیلم محسوب می‌شود. در سال‌های اخیر بسیاری از آثار سینمایی ایران به ساخت آثار تنش‌آمیز اقدام کرده‌اند که در نهایت باعث شده همگی آن‌ها شبیه به یکدیگر باشند و به‌جای پرداخت به قصه و جزئیات و شخصیت‌پردازی، فیلمنامه را با بگومگو و جدل جلو ببرند. حال، «برادران لیلا» نیز به همین معضل مبتلا شده «برادران لیلا» و به‌جای گسترش داستان با به‌تصویرکشیدن زبان تصویر و موقعیت‌سازی، به ایجاد تنش طی بیش از 2 ساعت اقدام کرده است. تنش‌هایی که از مخاطب می‌خواهد موقعیت و زبان تصویر را به حال خود رها کند و در یک اتاق کوچک، صرفاً حرکت‌کردن بازیگران و قطع‌کردن دیالوگ‌های یکدیگر را ببیند و آن را به‌عنوان یک اثر سینمایی جذاب بپذیرد.