«مادر عروسکهای ایران» کیست؟

مرضیه محبوب نامی است که مرگ و زندگی خیلی از عروسکها به دستان هنرمند او و ایدهپردازیهای خیال انگیزش گره خورده است.
مرضیه محبوب، معروف به «مادر عروسکهای ایران» متولد ۱۳۳۷ در تهران، و فارغالتحصیل کارشناسی رشته تئاتر عروسکی از دانشکده هنرهای دراماتیک در سال ۱۳۶۴ است،وی عضو هیاتمدیره شعبه ایران اتحادیه بین المللی نمایشگران عروسکی و به جز عروسکسازی عروسک گردان نیز هست، از او بهعنوان مادر عروسکهای ایرانی نیز یاد میشود.
محبوب از کودکی تا به امروز، وقتش را با عروسکها گذرانده است. شاید به همین دلیل درباره عروسکها طوری حرف میزند که گویی دارد درباره آدمهای زنده صحبت میکند.
او فعالیتش را در تلویزیون با عروسکگردانی مجموعه «خونه مادربزرگه» آغاز کرد. سپس محبوب از سال ۱۳۶۶ به همکاری با با ایرج طهماسب و حمید جبلی پرداخت.
آشنایی او با ایرج طهماسب به زمان دانشجوییشان بازمیگردد. زمانی که طهماسب برای ارائه پایاننامهاش از محبوب دعوت به همکاری کرد به او پیوست و از آن پس مرضیه محبوب برای برنامههای ایرج طهماسب عروسک میسازد، عروسکگردانی میکند و گاهی هم به جای برخی عروسکها حرف میزند.
نتیجه همکاری محبوب با طهماسب و جبلی خلقِ تعداد زیادی عروسک است که کلاهقرمزی و پسرخاله سرشناسترین شان هستند. همه دوستان و اقوام کلاهقرمزی هم ساخته مرضیه محبوباند.
محبوب وقتی کلاهقرمزی را برای برنامه «صندوق پست» میساخت، قرار نبود این عروسک برای خودش برنامه مستقلی داشته باشد؛ اما طولی نکشید که کلاه قرمزی بین بچهها و بزرگترها دوستان زیادی برای خودش دست و پا کرد و کم کم دوستان و بستگان کلاه قرمزی هم به تلویزیون راه پیدا کردند و محبوب دلها شدند.
محبوب چگونگی ساخت یک عروسک را این گونه توضیح می دهد: «وقتی که دارم کار میکنم.. ..اول نمی دونم که چی از آب در میاد!اون زمان به شخصیت عروسک فکر میکنم. کاغذ و قلم رو برمیدارم. با خودم می گم: "اینجوری باید بشه...نه! اینجوری؟...نه! اینجوری بهتره". چند تا صورت می کشم.
از جام بلند می شم. باید اول دور و برم رو مرتب کنم. جارو.. ..گردگیری.حتی تغییر و جابه جائی اثاثیه خونه! نمی دونم ! شاید این کارها موجب بشه که فکرم به کار بیفته!
به آشپزخانه میرم. میخوام آشپزی کنم.یکدفعه طرحی به نظرم می رسه: "آهان.. .باید اینجوری باشه".برمیگردم سر کارم. میرم سراغ "کاتر". به جون اسفنج می افتم.تکه های اضافه رو بر میدارم. یک سر اون جا گیر کرده.. . باید درش بیاورم. آهان...دارم میبینمش. باز هم اضافه ها را بر می دارم. دماغش رو میبینم...بعد دوتا چشم که داره مرا نگاه میکنه.خیلی وقت ها، وقتی لب هاش رو بیرون می آورم، با من حرف میزنه.خودش به من می گه که دوست داره چه شکلی باشه.»
محجوب با وجود این که نسبت به دستساختههایش نگاهی احساسی دارد ولی وقتی برنامهای تمام میشود و عروسکهایی که ساخته است به بایگانی فرستاده میشود چندان ناراحت نمیشود.
او معتقد است این شخصیتها آمدند، حرفشان را زدند، مسؤولیتشان را انجام دادند و حالا وقت استراحتشان است. چیزی که او را ناراحت میکند نه بایگانی عروسکهایش، که صدمهدیدنشان است.
در سالهای آخر دهه هشتاد مرضیه محجوب نمایشگاهی از عروسکهایش برگزار کرد و برای همه عروسکهایی که تا آن موقع ساخته بود شناسنامه ساخت؛ شناسنامهای شامل اسم و فامیل عروسکها، برنامهای که در آن حضور داشتهاند و اسم عروسکگردانان و صداپیشههای آنها.
تا آن زمان حدود ۱۵۰ عروسک ساخته بود، اما بعدها از تعداد کارهایش کاسته شد، چون دیگر فقط برای برنامههایی که خود کارگردانی میکرد عروسک میساخت و در سالهای اخیر هم فقط با مجموعه «کلاهقرمزی» همکاری داشتهاست.