پنج فیلم از «سینمای اسکاندیناوی» که باید ببینید

گرچه احساس و نیت سینمای سوئد همان کاوش عواطف انسانی از دیدگاهی فلسفی است، اما این فهرست ژانرهای دیگری را در معرض دید می گذارد که جالب بوده و چشم شما را به دنیایی وسیع تر در صنعت فیلم سازی سوئد می گشاید.
شاید سینمای کشورهای اسکاندیناوی که سوئد، دانمارک، فنلاند و نروژ را در برمیگیرد برای عموم مردم چندان شناخته شده نباشد، ولی سینما در این کشورها به ویژه سوئد و دانمارک سابقهای طولانی دارد. برای شناخت بهتر سینمای سوئد، همین بس که کارگردان بزرگی همچون اینگمار برگمان از این کشور آمده و نسلهای جدید سینماگران این کشور هم حرفهای زیادی برای گفتن دارند.
در ادامه به معرفی بهترین فیلمها از سینمای اسگاندیناوی میپردازیم.
داستان عاشقانه سوئدی (En kärlekshistoria / A Swedish Love Story، ۱۹۷۰) به کارگردانی روی اندرسن
موضوع این فیلم عشق دوران جوانی است که ما را با خود به روزهای شور و عشق بی پروا که در آن معصومیت و دوستی حرف اول را می زدند می برد. این اثر از روی اندرسن که در آن احساسات را با وقایع پش بینی نشده کوچک آمیخته است، احساسات دو نوجوان از دو خانواده مختلف را به بازی می گیرد؛ یکی فقیر و دیگری ثروتمند است.
همچنین در این فیلم از جامعه کنونی سوئد سوء استفاده شده است؛ بیشتر با موقعیت اجتماعی و اختلاف طبقاتی بین مردم و کسانی که امکانات بیشتری برای زندگی کردن دارند سر وکار دارد. مرد جوان داستان یک مبارز، و کاملا متفاوت با دختر راست گرا و باثبات جوان است، و هردو به شدت به یکدیگر علاقه داشته و از پی بردن به یکی از زیبایی های زندگی هیجان زده اند.
فورس ماژور (Force Majeure aka Turist ، ۲۰۱۴ ) به کارگردانی روبن اوستلاند
قطعا فورس ماژور یکی از برترین فیلم های ۲۰۱۴ است و به همین دلیل هم باید در این فهرست باشد، و البته به این دلیل که این فهرست قرار است گستره متنوعی از فیلم های سوئدی را معرفی کند. باید بگویم که این فیلم در مورد موضوعی دشوار است که بیشتر به دوستی های صمیمی مربوط می شود.
این فیلم پتانسیل روانشناختی خوبی را در خود دارد، و از آن خصیصه ها به گونه ای دراماتیک و در عین حال طنزآمیز استفاده کرده که فهمش را ساده تر می کنند.
داستان در مورد شک و دسیسه چینی ای است که به دنبال تنشی در زندگی زناشویی بوجود آمده که طی آن زنی باور دارد که شوهرش فرار خودش را به امنیت خانواده اش ترجیح می دهد، و این مشکلات منجر به حدس و گمان هایی شک برانگیز می شود که به رابطه سالم این زوج لطمه می زند.
این محصول سال ۲۰۱۴ چندین جایزه در دسته های بسیار مهمی برده است و همچنین در چندین نشریه توسط منتقدان متعددی به عنوان یکی از بهترین فیلم ها به آن اشاره شده است. ترکیب دو ژانر، دو سبک فیلنامه نویسی، و همچنین زحمت بیشتری که بازیگران باید بکشند ویژگی هایی هستند که فورس ماژور را به یکی از فیلم های این فهرست که باید تماشا کرد تبدیل کرده اند .
بهترین نیات (Den goda viljan / The Best Intentions ، ۱۹۹۱ ) به کارگردانی بیل آگست
این مورد تنها فیلم شبه زندگی نامه در این فهرست است؛ فیلمنامه توسط نبوغ بریمان نوشته شده اما توانایی و تکنیک بیلی آگست هم در آن ترکیب شده است. این فیلم یک داستان عاشقانه غمگین است که داستان واقعی عشق و ازدواج والدین بریمان را روایت می کند. بیش از سه ساعت طول داشته و شاید برای پذیرش عموم کمی طولانی باشد.
قطعا تماشای این فیلم که استاد اینگمار برگمان آن را در مورد والدین خودش نوشته است، فوق العاده خواهد بود. این فیلم جایزه نخل طلایی فستیوال کن را در سال ۱۹۹۲ از آن خود کرد. همچنین با اجرای بی نظیر بازیگران و کارگردانی به یاد ماندنی، این فیلم هم یکی دیگر از والاترین هاست.
رقصنده در تاریکی (Dancer in the Dark)
لارس فونتریر دانمارکی، با درام موزیکال رقصنده در تاریکی جایزهی کن را با خود به خانه برد. فیلم در داستان، کارگردانی و لحن تلخ همراه با موسیقیاش حرفهای زیادی برای گفتن دارد. منتقدان بسیار فیلم را ستودند و از قدرت کارگردانی فونتریر تمجید کردند. بسیاری از منتقدان این فیلم را بهترین فیلم لارس فونتریر میدانند و اعتقاد دارند او با ادغام دو ژانر مجزای تاریخ سینما یعنی سینمای موزیکال و تراژدی دست به کاری عجیب و غریبی زده است.
فیلم داستان زنی مهاجر به آمریکا را در دهه ۶۰ میلادی روایت میکند. زن در کارخانهای در واشنگتن کار میکند و علاقهای دیوانهوار به موسیقی دارد. او به علت بیماری ژنتیکی در حال از دست دادن بیناییاش است. پولهایش را جمع میکند تا تنها فرزندش را زودتر عمل کند. زن نمیخواهد فرزندش سرنوشتی مشابه او داشته باشد و در آخر نابینا شود. اما زن در نهایتِ معصومیت، با بیمهری همسایگان و اهالی شهر روبرو و در نهایت با توطئهچینی همسایگان به اعدام محکوم میشود.
فونتریر همچون اندرسون سعی کرده از روایتهای کلاسیک سینما فاصله بگیرد و فیلمش را در فضایی مدرن و نو روایت میکند. رقصنده در تاریکی در فرم و روایت یکی از بهترین فیلمهای تاریخ سینما به شمار میرود و فضایی خاص دارد.
آوازهایی از طبقه دوم (Songs from the Second Floor ، ۲۰۰۰ ) به کارگردانی روی اندرسن
یکی از غافلگیرکننده ترین فیلم های این فهرست و یکی از بهترین طنزهای تلخ. این فیلم طی چند نمایش ساخته شده است که هریک نماینده یک از جوانب زندگی انسانی می باشند. این فیلم موضوعات جنسی، احساسات، خانواده، و بیکاری را مورد بررسی قرار می دهد.
نمایش برخلاف تلاشی که برای غمگین کردن داستان و زندگی مدرن دارد، تا حدود زیادی طنزآمیز است و هدف کارگردان از دراماتیک جلوه دادن جوانب روزمره زندگی انسانی را تشدید می کند. این فیلم نامزد و برنده چندین جایزه شده و یکی از بهترین طنزهای تلخ تاریخ به شمارمی آید.