کاوه خداشناس: انرژی مثبت زیادی از سوی دوستان و به‌ویژه خانواده این شهید بزرگوار گرفتم و اگر همراهی آنها نبود، شاید کار به این خوبی و با این باورپذیری تولید نمی‌شد.
رایت در زمان مطرح شدن اتهامات آزار جنسی علیه اسپیسی گفته بود که سریال مشترک آنها "کثیف" نبوده است. او حالا می‌گوید اگر سریال به خاطر اتهامات علیه اسپیسی کنسل می‌شد بسیاری از همکارانش شغل خود را از دست می‌دادند.
لیلا بوشهری با بازی در فیلم سینمایی جهنم سبز به عرصه سینما وارد شد و در سال ۱۳۷۶ با سه فیلم سینمایی به عنوان پرکارترین بازیگر نقش اول زن در جشنواره شانزدهم فیلم فجر شناخته شد. خبرگزاری برنا با او در خصوص شخصیت های منفی در سینما و تلویزیون گفت و گو کرد که در ادامه می خوانید.
فیلم سینمایی «در ارتفاعات» آغازگر بیستمین دوره جشنواره فیلم ترایبکا در ۱۹ خرداد خواهد بود.
خانم بازیگر می‌گوید: تئاتر برای ما منبع درآمد نیست بلکه منبع انرژی است که به لحاظ عاطفی ما را تامین می‌کند.
سریال "صبح آخرین روز" قرار است بعد از ماه مبارک رمضان از تلویزیون پخش شود، گروه با سکانس‌های امنیتی در روزهای پایانی تصویربرداری قرار دارند.
رضا اورنگ منتقد معتقد است : سریال های تلویزیونی کیفیت لازم را نداشتند و سریالی مانند «نون.خ 3» در وادی تکرار افتاده اند اما با توجه به اینکه از زبان کردی و لباس های محلی در آن استفاده شده مردم تا حدودی آن را پسندیده اند ولی به طور کل مردم مجبور هستند که این نوع سریال ها را تماشا کنند چرا که در تلویزیون بهتر از این سریال و برنامه ها وجود ندارد.
سعید آقاخانی: ظاهر این کار کمدی است اما به اندازه کار تاریخی انرژی برده است. .
فیگورهای عصیانی ''فرانسیس بیکن'' با پس‌زمینه گنگ، تنها و منفعل در قفس‌های موهوم هندسی، تصاویری تکان‌دهنده از انسان معاصر هستند که رنجیده از هراس‌ها و تنش‌ها، بر سرنوشت شوم خویش فریاد برمی آورد. مشهورترین آنها بازآفرینی پرتره ''پاپ، معصوم دهم'' اثر جاودانه نقاش بزرگ اسپانیا ''دیگو ولاسکوئز'' است که بیکن آن را با تغییراتی در ابعاد ۱۵۳د ر۱۱۸ سانتی‌متر خلق کرد. مهم‌ترین تغییر بیکن در نقاشی سال 1650 ولاسکوِئز، فریاد است که از نظر او قاطع‌ترین تصویر دردناک زندگی است؛ زمانی‌که انرژی مهیبی از درون بدن و از مجرای دهان تخلیه می‌شود. وی این تصویر را از پلان زنی که جیغ می‌کشد در سکانس معروف پلکان ادسا از فیلم رزمناو پوتمکین اثر سرگئی آیزنشتاین الهام گرفت و آن را با پرتره پاپ درآمیخت تا فریادی خاموش را تجسم بخشد. بدین‌ترتیب شمایل یک قدیس به تصویری غیرمقدس و حتی کفرآمیز بدل شد. پاپ حالا در یک خلاء ناشناخته، لرزان و بی‌قرار، همچون حیوانی زخم‌خورده، نعره‌کشان به صندلی خود چنگ زده تا در نهایت استیصال، بقاء و دوام خود را حفظ کند؛ درحالی‌که نه از قدرت کبریایی رهبر کلیسا خبری است و نه از شکوه دوران باروک.
