بانوی جادونویس خود را مهاجر نمیداند
واقعیت این است که نغمه ثمینی خودش را مهاجر نمیداند با اینکه دو سالی هست که در کشوری دیگر هم زندگی میکند اما اینجا برای او «خانه« تر است هرچند به دلایلی ترجیح داده کمی از این خانه دور بماند. اما همه خاطرات او متعلق به همین کوچهها و خیابانهاست، همین مردمی که در کافه و تاکسی میبیندشان. با دیدن همین رهگذران است که جرقه اولیه خلق یک اثر هنری در جانش میدمد.