فهرست کارهای روزانه لئوناردو داوینچی سال ۱۴۹۰:
برنامه ریزی یک انسان رنسانس
برخی افراد برای انجام کارهایشان یک فهرست درست میکنند. این فهرست معمولا کسل کنندهاست و پر از کارهایی است که افراد باید انجام دهند تا رهایی پیدا کنند. رخت چرکها را بردار. برای بچه ان را بخر، لیست خرید مواد غذایی یا پرداخت صورت حسابها.
هنرامروز: اما لئوناردو داوینچی یک فرد عادی نبود و لیست کارهای او کسل کننده نیست.
گفته میشود داوینچی همیشه دفترچهای نزد خود داشت تا هر زمان چیزی او را تحت تاثیر قرار داد در دفتر یادداشت کرده و طراحی کند. داوینچی میگفت: «خوب است که همواره اطراف خود را با دقت مشاهده کنید و نکات جالب را یادداشت و بررسی کنید.»
حالا لیستی از کارهای روزانه این هنرمند متعلق به سال ۱۴۹۰ پیدا شده که توسط رابرت کرولیچ ترجمه شدهاست.
این مترجم درباره این برنامه روزانه میگوید احتمالا تمام لیست برای خوانندگان مفهوم نیست چرا که داوینچی آن را برای مخاطبان کنجکاو ۵۰۰ سال بعد ننوشته است.
بخشهایی از این لیست:
«[محاسبه] اندازه گیری میلان و حومه شهر
کتابی درباره میلان و کلیساهای آن [پیدا کنید]
[کشف] اندازه گیری (حیاط در کاخ دوک)
[کشف] اندازه گیری کاخ دوک
یک استاد ریاضی را پیدا کنم و از او درباره انطباق مثلث بر مربع سوال کنم.
از پرفسور فازیو استاد پزشکی و حقوق سوالاتم را بپرسم.
متنی درباره مکانیک مربوط به قرون وسطی از کتابخانه بگیرم.
از تاجر فلورانس درباره گذر از یخ در فلاندر بپرسم.
میلان را طراحی کنم.
از استاد انتونیو بپرسم که خمپاره چگونه روز و شب در سنگرها قرار میگیرند.
بررسی تیر و کمان ..
از یک استاد روش تعمیر قفل، آسیاب و کانال را به روش لومباردی بپرسم.
متنی قرون وسطایی درباره ریاضیات را از کتابخانه بگیرم.»
این لیست نشان از کنجکاوی و بی قراری فکری داوینچی دارد. بخش اعظم کارهایی که داوینچی قصد انجام آنها را داشت، مطالعه و اموزش اطلاعات و فنون جدید از یک متخصص بودهاست و جاه طلب بود چرا که تصمیم داشت میلان را بکشد...
لیست دیگری از این هنرمند که گفته میشود به سالهای ۱۵۱۰ مربوط است با مطالعات طراحی اناتومی همراه است و در لیست به گرفتن جمجمه، بررسی فک تمساح و زبان دارکوب و ارزیابی جسد با استفاده از انگشتش به عنوان واحد اندازه گیری و ....
در همان صفحه داوینچی ویژگیهای یک طراح آنتونی را نام میبرد: «باید از اعضای داخلی بدن و عملکرد تمام اعضای بدن آگاهی داشته باشد...»
این تصویر برگهای دفتر داوینچی است و حتی اگر بر زبان ایتالیایی قرن ۱۶ هم تسلط داشته باشید نمیتوانید آن را بخوانید چون داوینچی علاقه ویژهای به برعکس نوشتن داشت.
منبع: وب سایت open culter