سرنوشت نامعلوم منحصر به فردترین خودنگاره ونگوگ
در زمان جنگ جهانی دوم آثار هنری گنجینه موزه شهر ماگدبورگ برای اینکه از بمباران نیروهای انگلیس در امان بمانند به معدن نمکی در حومه شهر منتقل شدند. در بیا این اثار خودتگارهای از ونگوگ نیز بود که برخلاف دیگر خودتگارههای این هنرمند فیگور کامل او را در یک منظره افتابی نشان میداد. گفته میشود اثار زیادی از این مجموعه و در اثر اتش سوزی که در واپسین روزهای جنگ جهانی در معدن نمک رخ داد از بین رفتند. اتش سوزی که عامل اصلی ان نا مشخص است. در این بین برخی میگویند تابلوی ونگوگ نیز جزو اثاری بود که سوختهاست و برخی دیگر نیز عقیده دارند این اتش سوزی پوششی برای غارتگران اثار هنری بود و تابلو ونگوگ از بین نرفته و غارت شدهاست و در گنجینهای مخفی به زندگی خود ادامه دهد.
هنرامروز: خودنگاره منحصر به فرد ونگوگ او را با کلاه حصیری و جعبه رنگ و بوم و در حال رفتن به سمت منظرهای زیبا از خانه زرد آرل و در جاده تاراسکون نشان میدهد. این اثر که در سال ۱۸۸۸ نقاشی شده برخلاف ۳۶ خودنگاره دیگر هنرمند که همیشه سر و شانه او را نشان میداد، فیگور کامل هنرمند است.
او در ۱۳ اگوست ۱۸۸۸ در نامهای به برادرش درباره این تابلو نوشتهاست.
این تابلو در سال ۱۹۱۳ برای موزه ماگدبورگ خریداری شد و به دلیل اینکه ارزشمندترین اثر این موزه بود در سال ۱۹۳۰ از ان عکاسی شد تا در کتاب چاپ شود.
گفته میشود تعداد زیادی از تابلوهای ونگوگ در موزههای المان توسط نازیها و تحت عنوان هنر فاسد فروخته شدند، اما بیش از ۴۰۰ تابلوی نقاشی موزه ماگدبورگ به صورت مخفیانه و از ترس بمباران انگلیسیها در معدن نمکی در حومه اشتاسفورت و در عمق زمین پنهان شدند. بعد از ان بخشی از موزه در ژانویه ۱۹۴۵ بمباران شد.
بعد از ان و در واسپین روزهای جنگ جهانی دوم در معدن نمک دو اتش سوری رخ داد. اسناد ارتش امریکا درباره این حادثه دو احتمال را ثبت کردند. این اتش سوزی توسط غارتگرانی که قصد حمله به معدن نمک را داشتند صورت گرفته و یا به دلیل سهل انگاری سربازان امریکایی رخ دادهایت. در هر صورت هیچ مدرک مشخصی از بانیان حادثه و غارتگران و حتی عمدی یا تصادفی بودن این اتش سوزی موجود نیست. اما یکی از متصدیان سابق موزه ماگدبورگ تویباس فون السنر میگوید احتمال دارد این اتش سوزی پوششی برای غارتگران اثار هنری بوده باشد. البته برخی از اثار هنری بعد از اتش سوزی پیدا و بازیابی شدند. فعالیت معادن نمک نیز در سال ۱۹۷۲ متوقف شد و ورودیهایش پلمب شدند. اما این متصدی موزه دست از پیدا کردن اثار موزه که در معدن نمک مخفی شدند بر نداشته و خصوصا امیدوار است تابلوی ونگوگ که ارزشمندترین اثر این مجموعه بود از بین نرفته و غارت شده باشد.