تصویری از تابلوی دختر گوشواره مروارید با قابلیت بزرگنمایی تا هفتصد برابر
پس از دو سال مطالعه موزه مائریتشویس شهرلاهه و خانه اصلی تابلوی دختری با گوشواره مروارید، از عکس آن با کیفیت 10 میلیارد پیکسل رونمایی کرد. پروژه عکاسی این تابلو با هدایت میلین لئوناردت و وینسنت ساباتیر از شرکت هیروکس اروپا پیش رفت و در نهایت تصویری با وضوح باور نکردی از این شاهکار هنری ایجاد شد. این پروژه که به بررسی سطح روی آثار هنری می‌پردازد می‌تواند اطلاعات جدیدی که تا پیش از این ناشناخته بودند را درباره آثار هنری کشف کنند.
هنرام‌روز: این تصویر برداری از تابلو بعد از 350 سال از خلق آن و با میکروسکوپ دیجیتال هیروکس انجام شده و به مخاطب امکان می‌دهد تا هر قسمت از نقاشی را تا 700 برابر بزرگ نمایی کند. این تابلو بر میزی قرار گرفت و با میکروسکوب از ذره ذره آن یعنی حدود 9100 عکس با وضوح بالا گرفته و اسکن شد و سپس تمام قسمت‌ها کنار هم قرار گرفت و عکسی با کیفیت و یک پارچه را تشکیل داد. این تصویر همچنین شامل ده بخش جداگانه است که در لینک بازدید از این نقاشی می‌توانید هر یک را به صورت جداگانه مشاهده کرده و حتی از زوایای مختلف ببینید و میزان رنگدانه‌های استفاده شده در هر بخش نیز مشخص است.
این مطالعه جدید نشان می‌دهد که یوهانس ورمیر برای دختر گوشواره مروارید مژه هم کشیده‌است و آنها را برای نشان دادن زیبایی آرمانی حذف نکرده. در این زاویه دید امکان تشخیص رنگ دانه‌ها میز وجود دارد. سرب سفید از انگلستان، آبی لاجوردی از افغانستان و قرمز ساخته شده در کشور مکزیک.
ارزش رنگ دانه لاجوردی که ورمیر در بخش‌های آبی آثارش استفاده می‌کرد در آن زمان همچون طلا بود و بسیار کمیاب نیز بود. در امکان جدید بزرگنمایی اینشاهکار رد مرمت‌های این تابلو در طول تاریخ نیز مشخص است.
« برای دیدن جزئیات این شاهکار روی این جمله کلیک کنید.»
"دختری با گوشواره مروارید" از آثار برجسته نقاش هلندی، یوهانس ورمیر است که به تنهایی یکی از پایه‌های ثابت "دوران طلایی هنر" در هلندِ قرن هفدهم میلادی است.
اکثر آثار ورمر پرتره‌هایی بود از طبقه معمولی و بورژوا در حین انجام کار یا زندگی روزمره که در میان بیش از ۴۰ اثر این نقاش هلندی، "دختری با گوشواره مروارید" تنها اثری است که با دیدی کلی شکل گرفته است و هیچ گونه توجهی به حرفه، مکان و زمان در سیماشناسی مدل نشده است.
حدس‌ها برای شناسایی این دختر بسیار گسترده بوده و همه آنها به علت عدم وجود مشخصه‌ای ویژه در صورت، لباس یا حتی محیط، در حد حدس و گمان باقی مانده است. از این میان می‌توان به ماریا ورمر (دختر بزرگ یوهانس)، مدلینا ون رویژون (دختر دوست و حامی یوهانس، پیتر ون رویژون) و مدل گمنامی که در خانه ورمر به عنوان پیشخدمت کار می‌کرد، اشاره کرد. جدای از همه این تفاسیر، این اثر از معدود آثاری است که الهام بخش بسیاری از نویسندگان، نقاشان و فیلمسازان در قرن‌ها بعد از شکل گیری‌اش بوده‌است.
این اثر از سال ۱۹۰۲ در موزه مائریتشویس در شهر لاهه نگهداری می‌شود و ترمیم‌های متعددی بر روی آن صورت گرفته است. در سال ۲۰۰۶، مردم هلند آن را به عنوان زیباترین نقاشی هلند برگزیدند.