گفت‌وگوی کتبی موبایل آرت پراجکتس با علی توسلی
از خرید هیچ اثری پشیمان نشده‌ام.
به گزارش هنر ام‌روز، موبایل آرت پراجکتس: از چه زمانی و چگونه به جمع‌آوری آثار هنری علاقه‌مند شدید؟
علی توسلی: از حدود چهل و پنج سال پیش، ولی نه به منظور جمع‌آوری و مجموعه‌داری، برای لذت بردن، تماشا و گاهی اوقات هدیه دادن.
م.آ.پ: اولین و آخرین آثاری که به مجموعه‌تان اضافه شده است به کدام هنرمندان تعلق دارد؟
ع.ت: اولین را یادم نیست، آخرین را هم جواب نمی‌دهم.
م.آ.پ: آیا تا به حال اثری را خریداری کرده‌اید که از آن پشیمان شده باشید؟ چرا؟
ع.ت: از خرید هیچ اثری پشیمان نشده‌ام.
م.آ.پ: تا به حال چند اثر هنری از چند هنرمند خریداری کرده‌اید؟
ع.ت: با پوزش جواب این سوال را دقیق نمی‌دهم، ولی به صورت تقریبی بالای دو هزار اثر از بالای سیصد هنرمند.
م.آ.پ: چگونه تصمیم می‌گیرید چه اثری از چه هنرمندی بخرید؟ آیا برای این کار از مدیران یا مشاوران هنری استفاده می‌کنید؟
ع.ت: تماشا می‌کنم، خوشم آمد و قیمت آن هم به نظرم معقول آمد و تو زمانی که امکان پرداخت آن را داشته باشم می‌خرم. تا کنون بدون هیچ دلیلی از مشاور هنری و غیر هنری و یا راهنما استفاده نکرده‌ام، منظورم این است که نظر اخذ نکرده‌ام.
م.آ.پ: از نظر بیشتر مردم مجموعه‌داری برابر با داشتن ثروت بسیار است، شما در این مورد چطور فکر می‌کنید؟
ع.ت: خیلی چیزها می‌تواند چنین برداشتی را در آحاد مردم ایجاد کند، نه تنها برای داشتن آثار هنری بلکه برای زمین خریدن و ساختن، طلا و جواهر خریدن و جمع کردن، ماشین خریدن و… در یک جمله نظر بیشتر مردم می‌تواند صحیح باشد و می‌تواند صحیح نباشد.
م.آ.پ: از نظرتان چه عواملی می‌تواند ارزش یک اثر هنری را تعیین کند؟
ع.ت: عوامل گوناگون: زندگی فرهنگی هنری یک کشور، تعداد هنرمندان و تنوع کاری، تبلیغات ( صحیح و گمراه کننده )، مدیریت گالری‌داران و شاید خود هنرمندان در ارائه‌ی کارهای‌شان، فکرهای تجاری و سرمایه‌گذاری‌ها، واقعیت‌های اقتصادی، چشم و هم چشمی، بالا بردن شخصیت اجتماعی، فکر و ایده‌های اجرایی هنرمند در اثر به وجود آمده، دسترسی آثار هنرمند به بازار، بیننده و خریدار، شخصیت فروشنده‌ی اثر ( هنرمند یا گالری‌دار )، کارهای کاذب کردن برای بالا بردن قیمت یک هنرمند از راه‌های گوناگون، یگانه بودن اثر، به هر حال واقعا هیچ کدِ مشخصی وجود ندارد، خیلی پیچیده است، نه توراتی و نه قاعده‌ای وجود ندارد. همه دنیا هم تقریبا چنین است.
م.آ.پ: ایده‌ی برپا کردن موزه‌ای از مجموعه‌ی شخصی‌تان ( موزه‌ی دی دی ) از کجا در فکر شما شکل گرفت؟ آیا نتیجه‌ی نهایی شبیه به آن‌چه فکر می‌کردید بود؟
ع.ت: به این سوال برخلاف رویه‌ی معمولم تا به حال چندین بار جواب داده‌ام، حدودا در سال هزار و سیصد و هشتاد و چهار بعد از شنیدن تصمیم موسسه‌ی کریستیز برای شروع برگزاری حراج‌هایش در منطقه خاورمیانه در دبی و انتخاب محل در یک شهر از نظر من مصنوعی بدون سابقه‌ی فرهنگی به جای به جای ایران بدون توجه به ملاحظات سیاسی و غیره، تا حدود زیادی غم‌انگیز آمد و تصمیم گرفتم دست به برپایی مکانی به نام دی دی بزنم. باز هم متاسفانه بدون مشورت. ولی نتیجه همان است که در ذهن داشتم و دارم که در بستر زمان پیاده شود که دارد چنین کاری انجام می‌شود. زمان برای بهبود نیاز است.
م.آ.پ: آیا موزه‌ی دی دی تا کنون توانسته است تاثیری بر ترویج فرهنگ مجموعه‌داری داشته باشد؟ این تاثیر را در ارتباط با جایگاه محلی و بومی آن چگونه می‌بینید؟
ع.ت: نمیدانم تاثیری بر فرهنگ مجموعه‌داری داشته است یا نه؟ چون هدف و نظر من هم چنین نبوده است که بر مجموعه‌داری اثرگذار باشد. اما می‌بینم و حس می‌کنم که روی جامعه داشته است و این همان است که در فکرم بوده است.
م.آ.پ: اگر بخواهید سه هنرمند را نام ببرید که از نظرتان در یک مجموعه‌ی معتبر از هنر معاصر ایران باید حضور داشته باشند چه کسانی را می‌گویید؟
ع.ت: جواب نمی‌دهم با پوزش از شما.
م.آ.پ: به عنوان یک مجموعه‌دار از نظرتان یک هنرمند برای مقابله با بحران فعلی ( کرونا ) چه راهکارهایی دارد؟ آیا شما در موقعیت کنونی انگیزه‌ای برای اضافه کردن قطعه‌ای تازه به مجموعه‌تان دارید؟
ع.ت: هنرمند بحران خلق آثار ندارد، شاید هم با توجه به خانه نشینی برایش بهتر است. اما از نظر اقتصادی شاید اثرگذار باشد و برایش دلپذیر نباشد. اگیزه‌های من نمی‌تواند به کرونا ربطی داشته باشد، من اگر خوشم بیاید و کارهایی توجهم را جلب کنند حتما به مجموعه اضافه خواهم کرد.
م.آ.پ: چه توصیه‌ای به مجموعه‌داری که به تازگی شروع به جمع‌اوری آثار هنری کرده است دارید؟ از نظرتان مهم‌ترین مسائلی که در این راه باید در نظر داشته باشد چه چیزهایی‌ست؟
ع.ت: چون فرد آگاهی در این زمینه نیستم و هدف خودم بیشتر مغایر با هدف مجموعه‌داری بوده است بنابراین نمی‌توانم ارائه‌ی نظر کنم. چیزهایی خوانده‌ام، میدانم و دیده‌ام ولی چون به من ربطی پیدا نمی‌کند نمی‌توانم نظر بدهم چون هدف‌های متداول مجموعه‌داری در اندیشه‌ی من نبوده و در حال حاضر هم نیست. کار من برای خواست خودم ( دلم ) بدون توجه به جنبه‌ی مالی-تجاری آن بوده است. لذا فرد مناسبی برای پاسخ به این سوال نیستم. شاد باشید.
منبع: موبایل آرت پراجکتس