گقت‌وگوی کتبی موبایل آرت پراجکتس با بهرام دبیری
هنرمند بقای خود را خود پیدا میکند.
به گزارش هنر ام‌روز، موبایل آرت پراجکتس: به عنوان یک هنرمند آیا در بحران عمومی مشخصی روند تولید هنری‌تان متوقف شده است؟ چرا و در چه دوره‌ای؟
بهرام دبیری: بله با دیدن تصاویرى از حوادث خیابانى سال ٨٨ چندین ماه نتوانستم کار کنم.
م.پ: آیا در بحران‌های اجتماعی / اقتصادی مختلف ( جنگ، انقلاب و… ) شرایطی بوده است که مجاب به انجام کارهای دیگری به جز خلق هنری شده باشید؟ در چه دوره‌ای؟ راه حل‌تان برای گذر از بحران چه بوده؟
ب.د: نه هرگز.
م.پ: آیا در بحران‌های عمومی تا به حال نظام حاکم کمکی برای بیرون آمدن از آن به شما کرده است؟ آیا از نظرتان می‌تواند نقشی در ادامه‌ی بقا و تکامل دنیای هنر در بحران فعلی داشته باشد؟ ایده یا مثال مشخصی دارید؟
ب.د: بعید میدانم.
م.پ: تا به حال گالری‌دار یا مجموعه‌دار خصوصی در موقعیت بحران در زندگی شما نقشی داشته است؟ ممکن است بگویید چه کسی و در چه شرایطی؟
ب.د: گالرى دارها هیچ نقشى نداشته‌اند. در سالهاى جنگ دوستان وعلاقمندان به هنر.
م.پ: در بحران فعلی و در صورت بلند مدت شدن آن، اگر قدرت حاکم حمایتی از جامعه‌ی تجسمی نکند از نظر شما راه حل دیگری برای بقای دنیای هنر و امنیت زندگی هنرمندان وجود دارد؟ حامیان خصوصی یا انجمن‌های صنفی می‌توانند نقشی در آن داشته باشند؟ مثال موفق یا ایده‌ای درباره‌ی این موضوع دارید؟
ب.د: انجمن‌هاى صنفى در مورد هنر کاملا بى معناست. هنر صنف نیست. هنرمند بقاى خود را خود پیدا میکند.
م.پ: درباره‌ی نامه‌ی اخیر انجمن گالری‌داران چگونه فکر می‌کنید؟ به عنوان یک هنرمند از گالری‌ها در چنین شرایطی چه انتظاری دارید؟
ب.د: گالى دار ها بخصوص در این چند سال اخیر هرگز براى هنرمندان کارى نکرده‌اند ونیتى براى این کار ندارند و انتظارى از انها نیست. نامه گالرى داران و درخواستشان خنده دار است (کمک هاى بیدریغ حضرتعالى) ( با خنده )
م.پ: توصیه‌تان به هنرمند جوانی که در بحران فعلی قرار گرفته است چیست؟ از نظرتان مهم‌ترین نکاتی که باید در نظر بگیرد چه چیزهایی‌ست؟
ب.د: هر هنرمندى راه خود را پیدا میکند؛ اگر هنرمند باشد.