مشکل سریال جزیره چیست؟
پرهام موسوی: سریال جزیره، سریالی خنثی که حرفی برای گفتن ندارد.
به گزارش هنر ام‌روز، پرهام موسوی : سیروس مقدم با سریال خواب زده وارد شبکه نمایش خانگی شد اما آن سریال موفق نشد و بی پایان ماند ، سریال ماورایی که با همان المان های کارهای دهه هشتاد مقدم ساخته شد به همین دلیل هم کار موفقی نشد. پس از این شکست ، سیروس مقدم با تیم خوبی از بازیگران پیش تولید سریال جزیره شروع کرد در کنار‌ش امیر مقاره خواننده هم نقش اصلی سریال بازی میکرد و به هیچ شکل نتوانست به نقشش نزدیک شود.
مشکل اصلی سریال جزیره شخصیت پردازی نازل و خنده دار کاراکتر هایش است. هیچ کدام از کاراکترها عمق ندارند و بدلیل سطحی بودن کاراکتر ها مخاطبین با هیچ کدام از کاراکترها ارتباط برقرار نمی‌کنند.
ماجرای عاشقانه ارشد و صحرا به مانند رمان های بچگانه نوشته شده، مشخص است سناریست این فضای عاشقانه را برای تینیجرها نوشته ، عاشقانه ای کاملا غیرقابل و مصنوعی. دلیل عشق این پسر به این دختر به درستی گفته نشد و در نتیجه اتفاقات بعدی سریال مسخره شده.
نامگذاری کاراکترها اشاره مستقیم به پیام سریال دارد و این نوع نامگذاری ها که المان شخصیتی کاراکترها در درون شان است، نخ نما و غیرقابل باور است.
نود درصد سکانس های این سریال در چند هتل جزیره کیش روایت میشود ، هتل هایی که احتمالا اسپانسر سریال بودند و عوامل هم بر مبنای لوکیشن هتل، فیلمنامه را تکمیل کردند چون این قصه میتوانست در هر شهر و منطقه ای از ایران روایت شود ، المان کیش کمکمی به روند کلی سریال نکرده.
از بازیگران کارکشته سریال تا بازیگران کم تجربه ، همگی ضعیف بازی میکنند چون هدایت درستی نشدند . محمدرضا فروتن به شکلی بازی میکند که انگار دارد یک متن ادبی میخواند نه دیالوگ ، به همین دلیل نوع دیالوگ گفتنش هیچ ارتباطی با حرف های محاوره ای ندارد و باعث شده بازی فروتن تبدیل به کمدی ناخواسته شود حتی فروتن دیگر نمیتواند مثل دهه های گذشته به درستی عصبانی شود و در مصنوعی ترین شکل ممکن اکت های تنشی را بازی میکند.
شادی مختاری به عنوان بازیگر اصلی سریال هیچ کدام از اکت هایش را به درستی طراحی نکرده ، امیر مقاره آنقدر در فن بیان دیالوگ گفتن هایش مشکل دارد که اکثر سکانس ها به جای دیالوگ گفتن، نماهای بی معنی از او گرفته شده. غزل شاکری و هنگامه قاصیانی با اینکه بازیگران خوبی هستند اما نقش های درستی برای آنها نوشته نشده به همین دلیل کاراکترهای شان تاثیرگذار نمی‌شوند.
طراحی گریم مثل نامگذاری کاراکترها بسیار نخ نما است مثلا برای نشان دادن یک کاراکتر پلید ، پوست تیره و موهای رنگ شده را به عنوان گریم استفاده میکنند که باعث شده طراحی گریم کاملا مبتدی شود. در نهایت جزیره سریال هدر رفته ای است که در ادامه افول سریال سازی سیروس مقدم تعریف میشود. سریالی که کاملا تهی از محتوا است حتی از لحاظ تکنیکی نماهای متنوعی مشاهده نمی کنیم ، اکثر سکانس های این سریال به هلی شات های طولانی و بی دلیل ختم میشود. جزیره سریالی است که فیلمنامه اش عمق ندارد و نساختن این سریال باعث میشد سیروس مقدم جایگاه بهتری داشته باشد چون مشخص است هدف از ساخت این سریال تامین بودجه های اسپانسرهایی است که لوکیشن های کار را تامین کردند وگرنه کلیت سریال حرفی برای گفتن ندارد.