از حذف سیمرغ مردمی تا بلیت ۴۵ هزار / آینده سینمای ایران چه می‌شود؟
شروعی برای سینمای بدون مردم/یادداشتی از امیرعباس صباغ.
به گزارش هنر ام‌روز، دهم بهمن ۱۳۹۲ در روز سلام سینما که سینماها در سراسر کشور رایگان بود اتفاق عجیبی افتاد و تصاویر و ویدئوهای منتشر شده از حجم استقبال مردم از این اتفاق حواشی بسیاری را بوجود آورد. در آن زمان قیمت بلیت سینما ۵۰۰۰ تومان بود و حداقل دستمزد ماهیانه طبق اعلام وزارت کار ۴۸۷ هزار تومان. یعنی با حداقل دستمزد هر نفر می توانست در ماه ۹۷ بار سینما برود ! از آن روز هر چه جلوتر آمدیم نسبت مبلغ بلیت سینما به حداقل دستمزد ماهیانه بزرگتر شد و این یعنی پایین آمدن قدرت مردم در انتخاب سینما به عنوان یک سرگرمی که در همه جا یکی از ارزان‌ترین سرگرمی های موجود است و حالا با گران شدن یکباره بلیت سینما و رسیدن آن به ۴۵ هزار تومان و لحاظ کردن حداقل درآمد ماهیانه سه میلیون و چهارصد هزارتومانی در سال ۱۴۰۱ قدرت سینما رفتن مردم باز هم کمتر و کمتر می شود و در شرایطی که شکاف میان مطالبات مردم از سینما و آنچه روی پرده می بینیم روز به روز عمیق تر می شود ، چنین تصمیمی تنها به ضرر مخاطب علاقه‌مند سینماست که به ناچار این سرگرمی ارزان را از سبد تفریحات روزمره خود حذف می کند!
سال ۲۰۱۹ افزایش ۱ دلاری قیمت بلیت سینما در ژاپن بعد از ۲۶ سال خبرساز شد! و بد نیست بدانید در همین بازه زمانی بلیت سینما در ایران از ۴۵ تومان به ۲۰ هزار تومان رسید!حالا قیمت ۴۵ هزار تومانی شاید نقطه پایانی باشد بر آنچه در دهه نود بر سینمای ایران رفت که با ورود سرمایه های افسارگسیخته از ارگان های دولتی و افرادی به نام بخش خصوصی، تناسب میان عرضه و تقاضای مردم به کل از بین رفت و شاهد ساخت انبوهی فیلم بودیم که مخاطبشان مردم نبود و یکی برای ارگانش فیلم ساخت، دیگری برای پز دادن و پر کردن رزومه. قهر مخاطب اینگونه رقم خورد و برگشتیم به همان روزهای آغازین ورود سینما به ایران در دوره قاجار که سینما صرفا تفریحی اشرافی و برای طبقه خاصی از مردم بود! این را اضافه کنید به حذف مهمترین جایزه (سیمرغ مردمی) جشنواره فجر که امسال به راحتی و بدون هیچ دلیل قانع‌کننده‌ایی کنار گذاشته شد تا شاید جوایز دولتی زیر سایه انتخاب مردم قرار نگیرد... قبول کنید سخت است این همه بی تفاوتی و تصمیمات غلط پی در پی را صرفا از سر جهل بدانیم. در نگاهی بدبینانه که رنگ واقع‌گرایی دارد شاید قرار است سینما دیگر هنری مردمی نباشد و مخاطبش که روزگاری بیش از نیمی از مردم جامعه بود قرار است به اقلیتی چند درصدی برسد.
منبع: سینمادیلی