تغییرات چشمگیر بازیگران برای رسیدن به نقش!

هنرام‌روز: یکی از دلایل بزرگ شهرت یافتن بعضی از بازیگران، همین تغییرات آن‌ها است؛ کریستین بیل که به‌دنبال تغییرهای فراوان خود شهرت دارد یکی از این بازیگران است. در موارد زیادی این تغییرها بازیگران را به اسکار رسانده است از جمله خود بیل در مشت‌زن، چارلیز ترون در هیولا، متیو مک‌کانهی در باشگاه خریداران دالاس و …، اما بدون نقش‌آفرینی‌های هنرمندانه‌ی بازیگرانی که این تغییرها را به روی خود پیاده کرده‌اند در لایه‌های زیرین شخصیت‌هایی که مقابل دوربین می‌برند، این شخصیت‌ها ماندگار نمی‌شدند.

در ادامه به معرفی چند فیلم که بازیگران آن‌ها برای رسیدن به نقششان سختی‌های بسیاری را گذراندند و تغییرات چشمگیری کرده‌اند، خواهیم پرداخت.

تیلدا سوئینتن در سوسپیریا (Suspiria)

سوئینتن در نسخه‌ی بازسازی‌شده‌ی لوکا گوادانینو از فیلم داریو آرجنتو در نقش سه شخصیت متفاوت مقابل دوربین ظاهر می‌شود و تنها در لباس یکی از این شخصیت‌ها، شبیه به خودش است. شخصیت دکتر جوزف کلمپرر سوئینتن را تبدیل به یک پیرمرد می‌کند، درحالی‌که شخصیت مادر هلنا مارکوس یک جادوگر پیر است. سوئینتن در این تغییرها از یک کمک بزرگ بهره می‌برد و آن هم حضور طراح گریم برنده‌ی اسکار، مارک کولیر، در کنارش است. برای تبدیل شدن به کلمپرر، سوئینتن هر روز چهار ساعت بر روی صندلی گریم می‌نشست.

 تیلدا سوئینتن در هتل بزرگ بوداپست (The Grand Budapest Hotel)

سوسپیریا نخستین‌باری نبود که سوئینتن با مارک کوئیلر، طراح گریم، کار می‌کرد. این دو پیش از این در هتل بزرگ بوداپست با یک‌دیگر همکاری کرده بودند تا سوئینتن را تبدیل به پیرزنی ۸۴ ساله کنند و این تلاش آن‌ها برای کوئیلر و همکارش، فرانسس هانون، اسکار بهترین طراحی مو و گریم را به همراه داشت. کوئیلر درباره‌ی این گریم در مصاحبه‌ای گفت: «یک پروسه‌ی کاملا سنتی بود. ما یک قالب پلاستیکی را به چهره‌ی زنده‌ی سوئینتن متصل کردیم، اما با آن‌چه امروز در حال رخ دادن است، ما در هر کار چیز جدیدی یاد می‌گیریم و هربار که کار جدیدی میکنیم، از تجربیات گذشته‌ی خود استفاده میکنیم.»

گری اولدمن در تاریک‌ترین لحظات (Darkest Hour)

طراح گریم افسانه‌ای کازو هیرو از بازنشستگی بیرون آمد تا گری اولدمن را برای درام تاریخی جو رایت، تاریک‌ترین لحظات، تبدیل به وینستون چرچیل کند. این بیرون آمدن از بازنشستگی، یک اسکار برای هیرو و یک اسکار برای اولدمن همراه داشت. هیرو به مجله‌ی ورایتی گفته است که شش ماه صرف آزمایش تکنیک‌های گریم مختلف کرده است تا بتواند مناسب‌ترین گزینه برای خلق کردن چرچیل از طریق گری اولدمن را انتخاب کند.

او اضافه کرد: «استفاده از گریمی که برپایه‌ی شباهت‌های فردی باشد غیرممکن است، چرا که هیچ دونفری شبیه به هم نیستند؛ به‌خصوص چرچیل و اولدمن. پس من مجبور بودم که راهی را بیابم که چهره‌ی اولدمن را به چرچیل شبیه کنم و در همان‌حال به نظر نیاید که او ماسک زده است.»

شارلیز ترون در هیولا (Monster)

برای بازی در نقش قاتل سریالی، آیلین وورنوس، در فیلم پتی جنکینز، شارلیز ترون بیش از ۱۳ کیلوگرم وزن اضافه کرد، لنزهای قهوه‌ای گذاشت و پشت لب بالایی خود از دندان مصنوعی استفاده کرد. این شخصیت مشهورترین ایفای نفش کارنامه‌ی ترون است و توانسته است اسکار را هم برای او به ارمغان بیاورد. برای ترون اما بخش احساسی نقش‌آفرینی‌اش همیشه از بخش فیزیکی آن مهم‌تر بوده است.

جنکینز در رابطه با این نقش در مصاحبه‌ای گفته‌است: «این نوع نقش‌آفرینی قرار بود بسیار متفاوت باشد، چراکه آیلین شخصیتی منحصربه‌فرد است. من به دنبال کسی می‌گشتم که به قدر کافی شجاع و قوی باشد که آن‌چه برای ایفای نقش به عنوان آیلین نیاز است را انجام دهد.»

کریستین بیل در ماشین‌چی (The Machinist)

بیل چهار ماه پیش از شروع تولید، روی کم کردن وزن خود کار کرد و در تریلر روانشناختی برد اندرسون نقش مرد بی‌خوابی را بازی کرد که توسط چرخه‌ی پارانویا و احساس گناه به ستوه می‌آید. بیل بیش از ۲۷ کیلوگرم وزن کم کرد و وزن خود را به کمتر از ۵۴ کیلوگرم رساند. زندگینامه‌ی هریسون چانگ درباره‌ی بیل می‌گوید که این بازیگر هر روز تنها آب، یک سیب و یک فنجان قهوه مصرف می‌کرد تا برای نقش‌آفرینی آماده شود. بیل به مجله‌ی آقایان گفته بود که برای از دست دادن وزن، به‌طور فراوان از سیگار استفاده می‌کرد و نوع خاصی از مشروبات الکلی را می‌نوشید.

منبع: دیجی کالا مگ سینمایی