پنج فیلم از سینمای روسیه که نباید از دست بدهید!

فیلم‌های روسی درست مثل سایر هنر‌های این کشور، مضامینی، اسرارآمیز، عرفانی، روان‌شناختی و کنایه‌آمیز را همراه با موضوعاتی تاریک و غم‌انگیز، درست همانند نوشته‌های داستایوسکی، در خود نهفته‌اند. مانند نویسندگان بزرگ روسی که زبان و الهامات خود را وام‌دار پوشکین هستند، اثرات زبان سینمایی که توسط آندری تارکوفسکی به دنیا معرفی شد، غیرقابل کتمان است.

در دوران اتحاد جماهیر شوروی، صنعت شلوغ و پرهیاهوی فیلم‌سازی، تحت نظارت دولت و از طریق استودیوی فیلم‌سازی معتبر و متمرکزی به نام Mosfilm اداره می‌شد. تا سال ۱۹۹۷، تنها ۱۴ فیلم در فدراسیون روسیه، انتشار پیدا کرد. در این میان، عوارض ناشی از فسادهای دولتی، روی صنعت فیلم‌سازی سایه افکنده بود. با آغاز قرن ۲۱، فیلم‌های روسی، جانی تازه پیدا کردند. در این دوره، فیلم‌سازان جوانی مثل آندری زویاگینتسف و الکساندر سوکوروف، تحسین‌های بین‌المللی را از آن خود کردند.
امروزه، سینمای روسیه، بسیاری از اِلمان‌های فیلم‌سازی میراث گرفته‌شده از شوروی سابق را با سبک و شیوه مدرن ترکیب کرده، و به این ترتیب، جایگاه مستحکم و قدرتمندی را در دنیای سینما به خود اختصاص داده است. فهرستی از فیلم‌های سینمادوستان عشق روسیه را که در ایران هم کم نیستند و در این سال‌ها سروصدا کرده بودند، در این شماره آماده کرده‌ایم تا دین خودمان را به این سینمای مجنون ادا کرده باشیم.

 

 

ده‌ها سال بعد، آناتولی به یک فرد معنوی و روشن‌بین تبدیل می‌شود که توانسته بر عذاب حاصل از به قتل رساندن فرماندهش غلبه کند. در جزیره، همه از توانایی‌های خارق‌العاده او صحبت می‌کنند. افراد مختلف برای کمک گرفتن از او وارد صومعه می‌شوند و او نیز مراسم شفابخشی و جن‌گیری برای آن‌ها انجام می‌دهد. به‌تدریج بار گناهانش او را عذاب می‌دهد و برای رهایی از این درد و رنج، با پیش‌بینی زمان مرگ خود، توبه می‌کند.

 

شخصیت اصلی فیلم، وانیا، که به احتمال زیاد برگرفته شده از شخصیت داستان عامیانه «ایوان احمق» است، به وسیله یک خانواده ایتالیایی، به سرپرستی گرفته می‌شود. از آن به بعد، بچه‌های دیگر یتیم‌خانه از روی حسادت و به تمسخر، او را ایتالیایی صدا می‌زدند.