همه چیز درباره‌ی رنگ لباس‌ها در «سرگذشت ندیمه»

یکی از سریال‌هایی که اخیرا مورد توجه مخاطبان زیادی قرار گرفته است،‌ سریال The Handmaid’s Tale یا سرگذشت ندیمه است که داستان آن درباره ضد آرمان شهری برآمده از پس دومین جنگ داخلی آمریکا است. داستان در شهری به نام گیلیاد در در ایالت ماساچوست می‌گذرد که پیش از تصرف شهر توسط مسیحیان پروتستان بنیادگرا کمبریج نام داشته است. گیلیاد به زبان عبری به معنای کوه نشانه است که در کتاب مقدس نیز به آن اشاره شده است. اما فارغ از داستان آنچه بر جذابیت روایی داستان تاثیر گذاشته است، نقش رنگ‌ها در تعریف شخصیت‌های داستان است. در این سریال این افراد نیستند که انتخاب می‌کنند چه رنگی بپوشند بلکه  نقش آنها در تعیین کننده رنگ لباس آن‌ها است. در طول سریال لباس ها بیشتر از شخصیت ها صحبت می‌کنند چرا که  القاب و رنگ بندی لباس‌ها با هدف دسته‌بندی افراد و جدا کردن آن‌ها از یکدیگر در متن جامعه ایجاد شده اند. 

زنان در سریال سرگذشت ندیمه چه می‌پوشند؟

ندیمه ها (Handmaids) قرمز می پوشند

ندیمه‌ها که در سریال نقشی مهمی دارند،  ملزم به پوشیدن لباس های بلند، گشاد و قرمز تیره هستند. در زمان هایی که هوا سرد است و مجبورند بیرون بروند، از مانتوهای متناسب استفاده می‌کنند. آتوود در سرگذشت ندیمه مانند یک نقاش ندیمه ها را به رنگ قرمز به عنوان نمادی از بی‌دفاعی و معصومیت قدیسه‌وار و قابلیت باروری در مقابل رنگ سبز کله‌غازی همسران فرمانده‌ها به نشانه سردی ترسیم کرده است. رنگ لباس ندیمه ها عملکرد آنها را نشان می دهد و همچنین از کلاه سفیدی استفاده می کنند تا نمادی از پاکی و بی گناهی آنها است. طراح لباس سریال ناتالی برونفمن در مصاحبه ای عنوان کرده بود که رنگ قرمز لباس ندیمه ها همچنین به عنوان نمادی از شور و اشتیاق، قدرت و شجاعت در جامعه آنها و نمادی از خون حیات است. یکی دیگر از دلایل مهمی که ندیمه ها قرمز می‌پوشند این است که در میان جمعیت به خوبی متمایز شوند. به این ترتیب اگر از خط خارج شوند به آسانی شناسایی و گرفتار می‌شوند.

همسران فرمانده‌ها (Wives) سبز آبی کله‌غازی می‌پوشند

اگرچه سبزآبی کله‌غازی رنگی زیبا است ، اما در این سریال در واقع رنگ تسلیم است. همسران فرماندهان صدایی ندارند و از بسیاری جهات، قدرت بیشتری نسبت به ندیمه ها یا مارتاها ندارند. آنها در خدمت شوهران خود هستند و اگر پایشان را فراتر از حدشان بگذارند بی شک مجازات می شوند. رنگ آبی مایل به سبز لباس همسران در سرگذشت ندیمه نماینده ناراحتی ، غم و افسردگی است.  در ادبیات انگلیسی زمانی که فرد احساسی از افسردگی می‌کند احساساتش را  با اصطلاح فیلینگ بلو feeling blue توصیف می‌کند که بی شباهت به حس و حال همسران فرمانده ها در سریال نیست.

مارتاها (Marthas)  سبز کم رنگ می‌پوشند

مارتاها خدمتکاران خانه فرمانده هان هستند و مسئولیت خانه‌داری و پخت و پز  بر عهده آنها است. آنها زنان مسن و ناباروری هستند که نمی توانند بچه دار شوند ، اما می‌توانند فرزندان دیگران را بزرگ کنند. آنان لباس‌های بلندی شبیه لباس‌های جراحی با یک  پیش بند که روی آن بسته می‌شود به تن دارند. این رنگ به عنوان نمادی از طبیعت ، رشد ، سلامتی و شفا است و به نشانه همدلی آنان با ندیمه ها است. مارتاها در طول سریال اغلب سعی می کنند به آنها کمک کنند و امین ترین و قابل اعتماد ترین زنان جامعه برای ندیمه ها محسوب می‌شوند. (جمله بعد اسپویلر است) به کمک همین مارتاها است که جون آزبورن در پایان فصل دو موفق  می‌شود تا  بچه خود را از گیلیاد خارج کند. 

عمه ها (Aunts) قهوه‌ای می‌پوشند

عمه ها زنان قدرتمندی هستند که ندیمه ها را آموزش می‌دهند و اختیارات زیادی دارند. عمه ها تنها طبقه‌ای هستند که در مقایسه با سایر زنان از قدرت خاصی برخوردارند. به عنوان مثال، آنها تنها گروهی از زنان جامعه هستند که مجاز به خواندن کتاب هستند. عمه‌ها با  لباسی به رنگ قهوه‌ای از سایرین متمایز می‌شوند که به نوعی نمادی از اقتدار است. رنگ لباس عمه ها در سرگذشت ندیمه همرنگ لباس نظامیان در جنگ جهانی اول است. عمه لیدیا در میان عمه‌ها از همه قدرت بیشتری دارد. مامور ترسناک رژیم ستمگر گیلیاد که ندیمه‌ها را به عنوان دخترانش صدا می‌کند. در طول سریال ‌شاهد مجازات‌های ندیم‌ها توسط او صورت میگیرد و او عقیده دارد که  هر زمان که آنها را مجازات میکند، به نفع آنها است. وی چهره‌ای منفور در میان بینندگان سریال  در رسانههای اجتماعی ‌ بسیاری عقیده دارند که او خود شیطان است.

نقش سایر رنگ‌ها در سریال سرگذشت ندیمه

همسران اقتصادی (Ecnowives)

اکونووایف‌ها یا همسران اقتصادی زنانی هستند که با مردان درجه پایین مانند محافظان و سربازان ازدواج کرده‌اند و مانند همسران فرماندهان خدمتکار ندارند. آنها تمام وظایف یک همسر را انجام دهند و مسئولیت نگهداری و مراقبت از فرزندشان بر عهده خودشان است. در سریال سرگذشت ندیمه این زنان را با لباس های خاکستری و ارزان می‌بینیم که در صورت مرگ همسراناشان به سیاه تبدیل می‌شود.

بیوه های فرماندهان گیلیاد (widows)

ظاهر بیوه های فرماندهان نیز شبیه همسران است با این تفاوت که رنگ لباس های آنان ترکیبی از سیاه و آبی است. تنزل جایگاه این زنان بعد از فوت همسرانشان پیش از همه چیز با تغییر رنگ لباس خود را نشان می‌دهد.

غیرزنان (Unwomen)  

سایر زنان و مردان در کلونی‌ها لباس‌های بسیار کهنه وخاکستری می‌پوشند که نماد بی‌اهمیتی و طرد‌شدگی آنها است. این زنان  که آنها را در سریال با عنوان  غیرزنان  میبینیم،‌ عبارتند از زنان عقیم، بیوه‌ها ، فمنیست‌ها ، زنان متهم به خیانت، ندیمه‌های تنبیه شده و  دیگر زنان مطرود جامعه گیلیاد . همچنین ، ندیمه هایی که در سه دوره دو ساله خود فرزندی به دنیا نمی‌آورند نیز برای کار در کلونی‌ها  تبعید می‌شوند.

منبع: سایت مدیسه