نگاهی به «کیم کی دوک» کارگردان کره‌ای
کیم کی دوک کارگردان کره جنوبی که روز گذشته در اثر ابتلا به کرونا درگذشت، کارگردانی بود که به توصیف گاردین ممکن است نماینده سینمای موج نوی آسیا در قرن بیست یکم خوانده شوند. ویژگی سینمای کیم کی-دوک، خلق تصاویر بکر و شاعرانه و نقاشی گونه است و دیالوگ‌های کم و قصه گویی کمرنگ است. این کارگردان در سال ۲۰۱۸ و در پی راه افتادن جنبش من هم به اتهام آزار جنسی در دادگاه محاکمه شد. برخی نیز به خاطر محتوای فیلم‌هایش او را به زن ستیزی متهم کردند اما برخی دیگر او را به خاطر نمایش نکاتی که برای دیگران تابو است تحسین کردند. پلاخوف منتقد سینمایی روس آثار او را افسانه‌های مدرن توصیف کرد.
هنرام‌روز: این کارگردان فیلم‌هایی تکان دهنده ، خشن، ترسناک و گاهی غم انگیز و زیبا و عجیب ساخت و از این منظر آثاری متنوع دارد. زندگی شخصی این هنرمند نیز خالی از جنجال و حاشیه نبود. در سال ۲۰۱۸ چند بازیگر به اتهام آزار جنسی از این کارگردان و دستیارش شکایت کردند. در نهایت اتهامات وارده به او به دلیل نبود شواهد کافی منتفی شدند اما به حکم دادگاه مجبور به پرداخت پنج میلیون وون کره به عنوان جریمه شد.
کیم کی دوک کارگردانی است که فیلم‌هایش در خارج از کره مورد استقبال سینما دوستان قرار گرفت. اقبالی که شاید فیلم‌هایش داخل کشورش نداشتند، اما با وجود جوایز متعددی که درعرصه سینمای بین الملل کسب کرد، بعضی فیلم‌هایش به دلیل مفاهیم خشونت آمیز علیه زنان و خشونت به حیوانات مورد انتقاد قرار گرفته است.
این انتقادات تا جایی پیشرفت که یکی از بازیگرانی که از کیم کی دوک شکایت کرده‌بود کمپینی در رسانه‌های اجتماعی راه اندازی کرد ونمایش فیلم انسان، فضا، زمان و انسان را در جشنواره برلین محکوم کرد. اکران این فیلم در کره نیز به دلیل این اتهامات با تاخیر انجام شد. کیم کی دوک در مواجهه با اتهامات آزار جنسی اعلام کرد حقیقت با چیزی که رسانه‌ها نشان می‌دهند متفاوت است. او سپس از شکایت کنندگانش به جرم افترا شکایت کرد اما در این دادگاه بازنده شد.
او در سال ۱۹۹۶ با فیلم کروکودیل که ملهم از زندگی خودش است وارد سینما شد. فیلم «بهار تابستان پاییز زمستان و باز هم بهار» سال ۲۰۰۳ این کارگردان که در ایران نیز شناخته شده است نیز فیلمی با محتوای معنوی است و فصل‌های مختلفی از یک راهب جوان تا رسیدن به روشنگری تحت تعالیم پیر خردمند را روایت می‌کند. فیلم خانه خالی یا iron 3 از این کارگردان هم که در سال ۲۰۰۴ شیر نقره‌ای جشنواره ونیز را دریافت کرد فضایی شاعرانه دارد و همان سال جایزه‌ی خرس نقره‌ای برلین را برای بهترین کارگردانی برای فیلم ساماریا برنده شد.
فیلم «منحل کردن» محصول دو هزار و نوزده آخرین اثر این کارگردان بود که برای نخستین‌بار در جشنواره «کن» به نمایش درآمد. کیم کی دوک در نهایت به دلیل فشار افکار عمومی و اتهامات جنسی کره جنوبی را ترک کرد و سال‌های اخیر به عنوان یک سینماگر در جشنواره‌های سینمایی روسیه به عنوان هیئت داوران و فیلمساز و معلم مشغول به کار بود. او در نهایت ورز گذشته و در بیمارستانی در لتونی در گذشت.