نگاهی به زندگی زنده یاد آرمان هوسپیان بازیگر «چهارراه حوادث»

به گزارش هنرام‌روز، آرمان هوسپیان در شهر تبریز در یک خانواده ارمنی به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدائی را در «دبستان هایکازیان-تاماریان تبریز» گذراند و سپس به علت تعطیلی مدارس ارامنه ، از تحصیل بازماند. آرمان از سنین نوجوانی شیفته هنر تئاتر گردید و در شهر تبریز در نمایش نامه های ارمنی بسیاری به روی صحنه رفت.او در دوران مدرسه در نمایش های دانش آموزی بازی می کرد. از نوجوانی در گروه های تئاتری ارامنه تبریز بازیگری را آغاز کرد. آرمان در 25 سال فعالیت در عرصه سینمایی ، در 55 فیلم نقش آفرینی کرد. وی در سال 1334 جایزه «بهترین بازیگر مرد سال» را از اولین فستیوال فیلم های ایرانی به خاطر بازی در فیلم چهارراه حوادث دریافت نمود. او پدر لوریک میناسیان بازیگر تئاتر و سینما بود.

شروع فعالیت هنری

فعالیت هنری را از سال 1319 با بازی در نمایشی به نام «ناموس» شروع کرد. و پس از نقل مکان به تهران در 1324، این حرفه هنری را در باشگاه فرهنگی ـ ورزشی آرارات ، در کنار ژوزف واعظیان ، ساموئل خاچیکیان و آرامائیس آقامالیان دنبال کرد. پس از عزیمت به تهران فعالیت تئاتری اش را به همراه ژوزف واعظیان ، ساموئل خاچیکیان و آرامائیس آقامالیان ، در باشگاه آرارات ادامه داد.

اولین فیلم سینمایی و شهرت

در 1332 نخستین نقش سینمایی اش را در اولین فیلم خاچیکیان به نام بازگشت بازی کرد. در فیلم های چهارراه حوادث ، خون و شرف ، طوفان در شهر ما و فریاد در نیمه شب ، دلهره ، ضربت که حاصل همکاری پُربار او با ساموئل خاچیکیان بود ، خوش درخشیده است. در انسان ها (آرامائیس آقامالیان) ، جاده مرگ و شیطان در می زند (هر دو از اسماعیل ریاحی) نیز بازی های به یادماندنی داشت. از سال 1344 با کارگردانی و تهیه کنندگی عروس دریا این زمینه ها را نیز تجربه کرد که حاصلش کارگردانی و تهیه پنج فیلم بوده است. 

وضعیت ازدواج و همسر

همسر او ، ژِنیک نام داشت و صاحب چهار فرزند ، سه پسر به نام های زاره ، وارتان ، واهیک و یک دختر لوریک میناسیان (هوسپیان) بود. دخترش لوریک نیز با ایفای نقشی کوتاه در پرده آخر و نیز در فیلم های دو نفر و نصفی ، خانه خلوت ، مجسمه ، شوخی و بوی پیراهن یوسف ظاهر شد.

فعالیت هنری آرمان هوسپیان

آرمان و ویگن (چهارراه حوادث ، 1334)

آرمان و آراکل باباخانیان (طوفان در شهر ما ، 1337)

آرمان (فریاد نیمه شب ، 1340)

کارگردانی و تهیه کنندگی

آرمان در سال 1344 به کارگردانی و تهیه کنندگی روی آورد و فیلم عروس دریا را با شرکت خودش ، فروزان ، ویگن و بهروز وثوقی کارگردانی نمود که در «جشنواره فیلم مسکو» سال (1974) به نمایش درآمد. وی با شش سال وقفه ، در سال 1351 فیلم دیگری با نام مستأجر با بازی رضا ارحام صدر کارگردانی نمود.

بهترین بازی

مهمترین بازی آرمان را می‌توان در نقش استاد چشمه ساز در فیلم چشمه (آربی اوانسیان) دانست که حاصل همکاری این دو هنرمندِ توانمند ، فیلمی درخور اعتناء و به یادماندنی است.در دهه 1350، آرمان علاوه بر بازی ، تهیه تعدادی فیلم را هم برعهده گرفت که فیلم های مشترک محمد دلجو و امیر مجاهد : علف های هرز و شب غریبان از آن جمله اند. آرمان طی 25 سال حضور در سینمای ایران ، در 55 فیلم بازی کرد که در میانشان فیلم بد هم بود ، اما آرمان در هیچ فیلمی ، بد بازی نکرد.

از نقش های شاخص آرمان می توان به نقش آفرینی در فیلم های ساموئل خاچیکیان و همچنین به بازی چشمگیر وی در فیلم «گنج قارون» اشاره نمود.

درگذشت آرمان هوسپیان

کار بازیگری آرمان در صحنه تئاتر با نمایشنامه گیکور نوشته هوانس تومانیان ، نویسنده سرشناس ارمنی آغاز شد.

آخرین فعالیت هنری آرمان نیز در سال 1359، بازی در همین نمایش نامه بود.

پس از آن برای عمل جراحی به اسپانیا رفت و سرانجام ، در اثرِ «سرطان لوزالمعده» ، در روز جمعه 17 مرداد 1359 خورشیدی برابر با 8 اوت 1980 میلادی در شهر بارسلون درگذشت.

پیکر آرمان را به تهران منتقل کردند و در آرامستان بوراستان در جاده خراسان تهران به خاک سپردند.

جوایز و افتخارات آرمان هوسپیان

آرمان هوسپیان در طول زندگی هنری خود افتخارات و جوایز چندی به دست آورد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد :

دریافت عنوان «همشهری افتخاری» از شهردار لس آنجلس به خاطر بازی در فیلم «جاده مرگ».

در 15 خرداد 1334 به خاطر بازی در فیلم چهارراه حوادث (با ویدا قهرمانی در اولین نقش سینمایی اش) جایزه «بهترین بازیگر مرد سال» را از اولین فستیوال فیلم های ایرانی دریافت کرد.

نمایش فیلم عروس دریا (به کارگردانی و بازی خودش) در جشنواره بین المللی فیلم مسکو (1974)

آثار هنری آرمان هوسپیان

نمایش های آرمان هوسپیان

فعالیت تئاتری را از سال 1319 با بازی در نمایشی به نام «ناموس» شروع کرد.

تعدادی از نمایش های وی عبارتنداز :

گیکور

ناموس

سارا

دیوانه

گناهکاران بی گناه

جنون

برای شرف