گفتگو با رضا بهبودی، بازیگر فیلم سینمایی «گورکن»
آخرین فعالیت رضا بهبودی در سینما به بازی در فیلم سینمایی «گورکن» بازمی‌گردد که این روزها اکران آنلاین شده است.
به گزارش هنر ام‌روز به نقل از خبرگزاری هنرآنلاین، رضا بهبودی را با نقش‌های مکمل و تاثیرگذار می‌شناسیم؛ آنقدر که گاهی از نقش اصلی جلو می‌زند. این را منتقدان درباره بازی‌های این بازیگر تئاتر اذعان کرده‌اند. بهبودی بازیگر شخصیت سیروس شریف‌زادگان در فیلم سینمایی «گورکن» به کارگردانی کاظم ملایی و تهیه‌کنندگی سینا سعیدیان است که این‌روزها آنلاین اکران می‌شود. درباره تازه‌ترین فعالیت رضا بهبودی در سینما با او گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
آقای بهبودی شاید بتوان شما را به عنوان یکی از معدود بازیگران تئاتر و سینمای ایران معرفی کرد که از پذیرفتن نقش‌های متفاوت استقبال می‌کنید.
از آنجا که در مبحث هنر آنچه اهمیت دارد چگونگی ارائه محتوا و مضمون است و قرار نیست فقط به محتوا نظر داشته باشیم که طبعا در جای خود مهم است، بنده سعی کرده‌ام با توجه به بضاعت خودم و بضاعت سینمای ایران، انتخاب‌هایی از این دست داشته باشم. ممکن است همیشه موفق نبوده باشم ولی به سهم خود، کوششم در این جهت بوده است.
چقدر سابقه تئاتری شما در تصمیم‌گیری جسورانه‌تان برای انتخاب نقش‌ها در سینما تاثیرگذار بوده است؟
یقینا فعالیت در تئاتر مؤثر بوده است. به هر حال، زمینه ۲۵۰۰ ساله نمایشنامه‌نویسی، پشتوانه فیلمنامه‌نویسی در این تاریخ صد و اندی ساله آن است. آشنایی هر چند اندک بنده با متون نمایشی که ژانرها و سبک‌های گوناگونی را در بر می‌گیرد، طبعا در حساس شدن به متن فیلمنامه و شیوه‌های روایت، تأثیرگذار بوده است.
فیلمنامه «گورکن» که اکنون در حال اکران است، چه ویژگی‌هایی داشت که آن را پذیرفتید؟
از لحاظ محتوایی، توجه به شرایط یک زن و بررسی وجوه درونی شخصیت قابل توجه است. واقعیت این است که در سینما و تئاتر و حتی ادبیات ما، به مسائل زنان کمتر پرداخته شده و اصطلاحا «صدای زنان» شنیده نمی‌شود. هنر ما، در کنار دیگر مسائل، مردانه بوده و همین موضوع این فیلم را قابل توجه می‌کند. من نیز درباره فیلم «گورگن» از لحاظ فرم، فکر می‌کنم با وجود سوژه‌ای که دارد، نویسنده/کارگردان، دست به کاری سخت زده تا از پرداخت کلیشه‌ای چنین موقعیت‌هایی دوری کند. او راه نپیموده یا کمترپیموده‌ای را انتخاب کرده که در خور توجه است. در ضمن، توجه فیلمساز به لایه‌های متعدد سبب شده فیلم در سطحی متفاوت قرار گیرد.
با اینکه نقش شما در فیلم کوتاه است اما تاثیرگذاری خاصی دارد. فکر می‌کنید پرچالش‌ترین بخش بازی‌تان چه بود؟
این نظر لطف شماست و من هم امیدوارم همینطور باشد. همیشه باور پذیر بودن/شدن ِنقش، دغدغه هر بازیگری است. این نقش با وجود کوتاه بودنش و مخصوصا به همین دلیل، بسیار سخت‌تر از نقش‌های دیگرم بود. جدا از این نیز، این نقش مختصاتی داشت که با کمک کارگردان محترم به انجام رسید.
به تعامل با کارگردان اشاره کردید، به طور کلی همکاری با کاظم ملایی چطور بود؟ علاوه بر اینکه فیلم محصولِ یک تهیه‌کننده مستقل است که شما در برخی تولیدهای قبلی ایشان هم حضور داشته‌اید.
بسیار خوب. ملایی ویژگی نکته‌سنجانه‌ای دارد و درباره موارد مهمی از فیلم تحلیل داشت. در واقع توجه و صحبتش درباره این مسائل بسیار راهگشا بود. باید بگویم حساسیت و وسواس ایشان، مثال‌زدنی است. در مورد همکاری با آقای سعیدیان که تهیه‌کنندگی این اثر را بر عهده دارد نیز باید بگویم این خوشحالی و افتخار را دارم که تا اینجا در سه کار قابل توجه و متفاوت با ایشان همکاری داشته‌ام. آن دو کار قبلی، «اینجا کسی نمی‌میرد» و فیلم «شَنِل» بود (هر دو به کارگردانی آقای حسین کندری) که هر دو برکات زیادی برای من داشته است. این خوشحالی و افتخار با فیلم «گورکن»، بعد تازه‌ای به خود گرفته است.
فیلم «گورکن» چه جایگاهی در کارنامه کاری‌تان دارد و فکر می‌کنید مخاطب چه بازخوردی نسبت به آن داشته باشد؟
در مقام بازیگر کوچک این فیلم باید بگویم فیلم «گورکن» باعث خوشحالی و افتخار من است. به نظرم مخاطب جدی (نه الزاما خاص) در این اثر با فیلمی متفاوت و دغدغه‌مند، با زیباشناسی که امضای کارگردان را دارد، مواجه خواهد شد و در کنار لذت و سرگرمی، به مسائل تازه‌ای می‌اندیشد.