{{weatherData.name}} {{weatherData.weather.main}} ℃ {{weatherData.main.temp}}

«پل شریدر» : هم فیلم‌های مارول سینما است هم ویدیوهای یوتیوب

«پل شریدر» : هم فیلم‌های مارول سینما است هم ویدیوهای یوتیوب
کدخبر : 6164

واژه «سینما» برای برخی یادآور فیلم‌های کلاسیک «آلفرد هیچکاک» است، برخی دیگر را به یاد فیلم‌های «وونگ کار وای» یا «وس اندرسون» می‌اندازد و گروهی فیلم‌هایی چون «شانگ-چی و افسانه ده حلقه» (Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings) را مترادف با آن می‌دانند. هرچند «مارتین اسکورسیزی» فیلم‌های ابرقهرمانی مارول را به «شهر بازی» تشبیه کرده، اما همکار قدیمی‌اش «پل شریدر» می‌گوید سینما طیف وسیع‌تری از فیلم‌ها را دربرمی‌گیرد.

به گزارش هنر ام‌روز به نقل از سینما نیوز، نویسنده «راننده تاکسی» (Taxi Driver) در مصاحبه با مجله «جی‌کیو» از تعریف واژه «سینما» گفته و می‌گوید برخلاف اسکورسیزی فیلم‌های مارول را سینما می‌داند. این فیلمساز از علت گرایش مخاطبین به اقتباس سینمایی از کتاب‌های کامیک می‌گوید و توضیح می‌دهد: «نه، آن فیلم‌ها سینما هستند. ویدیوهایی که از گربه‌ها در یوتیوب می‌گذارند نیز سینما هستند. جالب است که آنچه پیش‌تر به عنوان سرگرمی نوجوانان دانسته می‌شد، کتاب‌های کامیک نوجوانانه، تبدیل شده به ژانر غالب از نظر فروش. هر نسل آگاهی پیدا می‌کند، به واسطه ادبیات، یا تئاتر یا برنامه زنده تلویزیونی، یا دانشگاه سینمایی. حالا نسلی داریم که مانگا و بازی‌های ویدیویی او را آگاه می‌کند.»

شریدر اضافه می‌کند: «مسئله این نیست که فیلمسازان تغییر کرده‌اند، بلکه این است که مخاطب تغییر کرده. وقتی مخاطب فیلم جدی نمی‌خواهد، ساختن چنین فیلم‌هایی بسیار بسیار سخت است. وقتی بخواهد، وقتی بپرسد: «در مورد آزادی زن، حقوق هم‌جنس‌گرایان، وضعیت‌های رادیکال، نابرابری اقتصادی چگونه باید بیندیشم؟» و مخاطب بخواهد در مورد چنین مشکلاتی بشنود، آن‌گاه می‌توانید چنان فیلم‌هایی بسازید. و ساخته‌ایم. به‌ویژه در دهه پنجاه، شصت و هفتاد، هفته‌ای چند فیلم در مورد مشکلات اجتماعی می‌ساختیم که از نظر فروش هم موفق بودند چون مخاطب آن‌ها را می‌خواست. سپس چیزی در فرهنگ تغییر کرد، از توجه خارج شد. هنوز چنین فیلم‌هایی ساخته میی‌شوند، اما دیگر در کانون بحث‌ها نیستند.»

شریدر که به تازگی «شمارنده کارت» (The Card Counter) با بازی «اسکار آیزاک» را در جشنواره ونیز داشته، در بخش دیگری از مصاحبه با «جی‌کی» فاش می‌کند که به او پیشنهاد پول کرده‌اند تا در سریال تلویزیونی «ژیگولوی آمریکایی» (American Gigolo) مشارکت نداشته باشد.

شریدر توضیح می‌دهد که «جری بروکهایمر» تهیه‌کننده با او تماس گرفته است: «ده سال قبل با من تماس گرفتند و به آن‌ها گفتم که فکر خیلی بدی است. سپس جری بروکهایمر با من تماس گرفت و گفت: «بهرحال امتیاز تولید سریال در اختیار ماست و ما می‌خواهیم آن را بسازیم و به تو ۵۰ هزار دلار می‌دهیم اگر قبول کنی که در تولیدش مشارکت نکنی. برخلاف خواسته‌های تو عمل می‌کنیم و از تو مشاوره نمی‌گیریم. اگر موافقی ۵۰ هزار دلار به تو می‌دهیم.»

این نویسنده و کارگردان اضافه می‌کند: «نمی‌دانم چگونه قرار است جواب بدهد چون «ژیگولو» به دوران ماقبل اینترنت برمی‌گشت. نمی‌دانم چطور موضوعش را به دوران پسا-اینترنت باید برد. چندان تمایلی هم ندارم که بدانم.»

در سال ۲۰۱۹ گزارش شد که شریدر برای انتشار کات کارگردان فیلم «مرگ روشنایی» (Dying Of The Light) از تورنت استفاده کرده است. این فیلم با بازی «نیکلاس کیچ» دسامبر سال ۲۰۱۴ توسط استودیوی لاینزگیت اکران شد و از منتقدین امتیاز ۸ درصد «راتن تومیتوز» دریافت کرد. شریدر می‌گوید برای «ثبت در تاریخ» این کات را در شبکه‌های تورنت به اشتراک گذاشته است. این فیلمساز از کات نهایی فیلم و تریلر و پوسترهای آن رضایت نداشت و تصمیم گرفت در اقدامی نادر این فیلم را تحت عنوان جدید «تاریک» (Dark) منتشر کرد.

شریدر در سال ۲۰۱۹ به «والچر» گفته بود: «برای رها کردن خودم از تحقیر «مرگ روشنایی» که از من ربوده شده بود، فیلم «بی‌رحمی» (Dog Eat Dog) را ساختم. مالکیت آن از نیک [کیج] و من گرفته شد، و من به دنبال آن اتفاقات کات خودم را تدوین کردم و روی تورنت گذاشتمش…»

«تورنت فریک» گزارش داد که این کات چند ماه قبل از مصاحبه در «پایرت بی» به اشتراک گذاشته شده است.

 
ارسال نظر:

  • پربازدیدترین ها
  • پربحث ترین ها