موزه تیت لیورپول میزبان پرتره‌های لوسین فروید

هنرام‌روز: لوسین فروید: «همیشه می خواستم که در تصاویرم داستان ایجاد کنم، به همین دلیل است که مردم را نقاشی می‌کنم. این مردم هستند که از ابتدا داستان‌ها را شکل می‌دهند و ساده ترین حرکاتشان این داستان‌ها را روایت می کنند. اثارم زندگی‌نامه من و درباره خودم و پیرامونم هستند.»

لوسین فروید، هنرمند آلمانی (۱۹۲۱–۲۰۱۲) از مهم‌ترین نقاشان قرن بیستم بود. فروید در طول هفتاد سال فعالیت خود، علاقه و پشتکارش به نقاشی از  صورت و بدن انسان را حفظ کرد و از تمامی تکنیک‌ها و امکانات نقاشی بهره برد. او اغلب اطرافیانش را به دقت مشاهده کرده و از ان‌ها نقاشی می‌کشید و علاوه بر نقاشی از ظاهر افراد سعی در تصویر کردن خصوصیات درونی و احساسات ان‌ها داشت و گفته می‌شود تکمیل اثارش هفته‌ها و گاهی ماه‌ها زمان می‌برد. 

این نمایشگاه به بررسی اثار پرتره جا مانده از لوسین فروید در طول ۷۰ سال زندگی حرفه‌ای می‌پردازد از عکس‌های پرتره‌ای که در جوانی از خود گرفت تا اثارش با ابعاد بزرگ که در سال‌های اخر عمرش خلق کرد. 

اثار اولیه فروید شامل پرتره و فیگورهایی از خود و دوستان و همسایگانش و در مواردی نادر طبیعت بی‌جان بود. این اثار با توجه به جزییات مدل نقاشی شدند و خط در کنار سطوح رنگی بخش اعظم ان‌ها را تشکیل داده‌است.

این در حالی است که فروید در ۱۹۵۶ موضعی جدید برای خلق اثارش انتخاب کرد و تا پایان عمر ان را ادامه داد. او بعد از این اثارش را با حجم بالایی از رنگ خلق کرد و ویژگی‌های حجم پردازانه به ان‌ها داد. در این اثار ضرب قلم‌های واضح و قوی هنرمند حجم عضلات صورت و بدن مدل‌ها را نشان می‌دهد. 

در سال ۱۹۴۴ و همزمان با اواخر جنگ جهانی دوم لوسین فروید به یک اپارتمان در پدینگتون نقل مکان کرد. خانواده هفت نفره لاملی در این اپارتمان همسایه فروید بودند و در همین زمان فروید با چارلی لاملی که ان زمان ۱۴ ساله دوست شد. تعداد زیادی از اثار فروید از زمان تا تا ۱۹۵۰ از چارلی است. دوستی این دو تا سال ۱۹۶۰ و زمانی چارلی ازدواج کرد ادامه داشت.

دیگر مدل لوسین فروید کیتی کارمن همسرش بود که در ۱۹۴۸ و در سال ۱۹۵۲ جدا شدند. این دپ زندگی عاطفی موفقی نداشتند اما کیتی یکی از مدل‌های اصلی فروید در این سال‌ها بود. حاضل این ازدواج دو دختر به نام‌های انی و انابل بودند. 

منبع: وب سایت موزه تیت