یک مساله ریاضی حل نشده الهام بخش طراحی بزرگترین موزه نجوم جهان است

هنرام‌روز: این موزه از برخی زوایا شبیه یک سفینه فضایی به نظر می‌رسد و ورودی آن به یک فضای وسیع چشم‌مانند باز می‌شود که به عنوان ساعت آفتابی عمل می‌کند و با بازتاب اشکال نور طبیعی روی سطح زمین، زمان و فصول را نشان می‌دهد.

سپس مسیرها بینندگان را از سراسر محوطه به یک کره غول‌پیکر معلق هدایت می‌کنند: افلاک‌نما. سرانجام بازدیدکنندگان از موزه به بالای ساختمان آورده می‌شوند، جایی که گنبد شیشه‌ای وارونه به آسمان شب باز می‌شود.

از بالا موزه بیشتر شبیه گرداب آسمانی در حال چرخش دیده می‌شود؛ که منطقی هم هست: این طراحی از هندسه ارگانیک جهان و «مسئله سه جسم» که یک راز ریاضی حل‌نشده در مورد نحوه تعیین مسیرهای مداری سیارات و دیگر اجرام کهکشانی در ارتباط با یکدیگر است، الهام گرفته‌شده است.

مسئله سه جسم یک می‌گوید اگر اطلاعات اولیه شامل موقعیت، سرعت و جرم سه جسم را بدانیم مطابق با نیوتن قوانین حرکت و گرانش جهانی که قوانین مکانیک کلاسیک است مسیر حرکت و سرعت این سه جسم در هر موقعیت زمانی بعدازآن را بتوان مشخص کرد. ازلحاظ تاریخی اولین مسئله سه جسم که بسیار مطالعه شد مربوط به ماه، زمین و خورشید است.

در این موزه اگر از بالا به چشم، کره و گنبد معکوس نگاه کنیم، این سه ارتباط نمادین جدیدی به خود می‌گیرند و به ترتیب نشان‌دهنده خورشید، ماه و ستاره‌ها هستند.

توماس وانگ، طراح این موزه، در بیانیه‌ای درباره این سازه منحصربه‌فرد گفت: «نمایشگاه‌ها و معماری بیش از محتوای علمی با بازدیدکننده‌ها ارتباط برقرار خواهند کرد: آن‌ها روشن ‌می‌کنند که انسان بودن در یک جهان وسیع و تا حد زیادی ناشناخته، به چه معناست.»