ژولیت گرکو، خواننده بزرگ فرانسوی درگذشت
ژولیت گرکو یکی از نمادهای هنر پاریس در دوران پس از جنگ جهانی دوم بود که از سوی امانوئل مکرون، رییس جمهور فرانسه «پانتئون فرانسه» لقب گرفت.
هنرامروز: ژولیت گرکو در ۱۹۲۷ در شهر مون‌پلیه در جنوب فرانسه به دنیا آمد. پس از جدایی پدر و مادرش، پدر بزرگ و مادر بزرگ مادری، او و خواهر بزرگش شارلوت را به بوردو بردند، مادرش در سال ۱۹۳۳ به آنها پیوست و هر دوی آنها را همراه خود به پاریس برد. ژولیت که مشتاق رقص بود در سال ۱۹۳۹ تازه وارد اپرا گارنیه شده بود که جنگ جهانی دوم آغاز شد.
مادرش به ارتش مقاومت می‌پیوندد و در سال ۱۹۴۳ بازداشت می‌شود. دو خواهر به پاریس می‌روند ولی دستگیر و به زندان فرن منتقل می‌شوند. ژولیت به دلیل سن کم در همانجا باقی می‌ماند، ولی مادر و خواهر بزرگش به اردوگاه مرگ راونسبروک منتقل می‌شوند. پس از فتح اردوگاه توسط ارتش سرخ در سال ۱۹۴۵ آنها از تبعید بازگشتند.
پس از پایان جنگ، تنها ۲۰ سال داشت که آهنگسازان صدای بی‌نظیر او را کشف کردند و برایش آهنگ ساختند. به ویژه شاعران نامدار میل داشتند ترانه‌های خود را با صدای گرم و پر احساس او شنیده و به میان میلیون‌ها هموطن خود بفرستند: از ژان پل سارتر و بوریس ویان تا ژاک پره‌ور و فرانسواز ساگان.
گرکو با ترانه‌هایی چون «زیر آسمان پاریس»، «من همین‌ام که هستم» و «برگ‌های مرده»، در سال‌های ۶۰ و ۷۰ قرن بیستم میلادی به شهرت جهانی دست پیدا کرد.
ژولیت گرکو از ۱۹۵۰ تا آخر قرن بیستم دلنشین‌ترین صدای فرانسه بود. شهرت او در خوانندگی به چنان جایگاهی رسید که دیگر کسی از بازیگری او یاد نمی‌کند.
او در فیلم "سلام بر غم" به کارگردانی اتو پره‌مینجر در نقش خودش ظاهر شد و ترانه‌ای معروف خواند.
این خواننده و بازیگر دو روز قبل (۲۳ سپتامبر) در راماتوئل، شهری در کرانه مدیترانه در جنوب فرانسه در ۹۳ سالگی درگذشت.