دوست دارم همیشه نوید جایزه بگیرد

به گزارش هنر ام‌روز،  فرشته حسینی همزمان با نمایش «دسته دختران» در برج میلاد با فریدون جیرانی در برنامه کافه آپارات گفت و گو کرد. در ابتدای این برنامه جیرانی گفت:«شما یکی از بهترین بازی‌های جشنواره امسال را داشتید و در «دسته دختران» در یک کاراکتر استثنایی بازی کردید و اکثریت سیمپات شخصیت سیمین شدند»

در ادامه فرشته حسینی درباره بازی دراین نقش گفت:«تا حالا نقش‌هایم مثل خودم کاراکترهای آرامی بودند، اما این نقش خیلی برایم متفاوت بود و اینکه در یک فیلم جنگی دختری مثل سیمین هست برایم جذاب و متفاوت بود

من قبلش از فیلم‌ها و مستندها چیزهایی درباره آن جنگ می‌دانستم ولی این فیلم باعث شد خیلی بیشتر آن را درک و حس کنم.

پدر و مادر من از جنگ فرار کردند و به ایران آمدند. من از جنگ شنیده بودم اما این دفعه که طالبان حمله کرد خیلی حسش کردم و خیلی حالم را به هم ریخت و با پوست و گوشتم جنگ را حس کردم. چون دوستان زیادی در افغانستان داشتم که زندگی‌هایشان در خطر بود.

خانم قیدی با تمام وجودش جنگ را حس کرده و زمان تدوین خودش برای شخصیت ها گریه اش می کرد. در فیلم‌برداری هم برای ما چنین شرایطی وجود داشت.

در بازی معمولا خیلی آرامم اما خانم قیدی یک دختر جنگجو می خواست که نباید تحت تاثیر احساسات باشد و گریه کند. در زمان فیلمبرداری بارها گریه ام می گرفت اما نباید گریه می کردم و مدام خودم را نگه می داشتم.

فیلمبرداری صحنه های عاشقانه این فیلم زمانی بود که من و نوید محمدزاده عقد کرده بودیم و با خانم قیدی در این مورد حرف می زدیم. مثلا جایی که باید پای حسین سلیمانی را می بستم، هر کاری می کردم نگاهم عاشقانه نمی شد تا خانم قیدی گفت جلوی خودت نوید را تصور کن و آن صحنه درآمد.

در فیلم ما خیلی عشق هست. اگر تجربه عشق را نداشتم نمی ‌توانستم این فیلم را بازی کنم.

دوست دارم همیشه نوید جایزه بگیرد، حتی اگر خودم جایزه نگیرم.

نوید بازی‌ام را دوست داشت. هرچند نظرات و انتقادهایش را هم داشت. من خیلی از نوید محمدزاده در بازیگری یاد گرفتم و خیلی قبولش دارم. یک چیزی گفت که خیلی بهم چسبید آن هم این بود که با ادا و اگزجره بازی نکردی. نقش را داری خطی و به عنوان یک آدم پیش میری و این کاری است که بازیگر باید بکند. الکی جیغ و گریه نگذاشتی تو بازیت. چیزی که کارکتر و قصه می خواسته انجام دادی.»