شوکت حجت: از خانم هاشم پور می ترسیدم!

به گزارش هنر ام‌روز، او از این دوبلور فقید که در «قصه های جزیره» مدیرت دوبلاژ را عهده دار بود و خودش در نقش «هتی کینگ» صداپیشگی می کرد، به عنوان یک استاد واقعی یاد کرد و گفت: هم از ایشان و هم از همسرشان (جلال مقامی) بسیار آموختم؛ روحش شاد.

شوکت حجت ـ دوبلور ـ در گفت و گویی با ایسنا رعفت هاشم پور را به عنوان یک استاد درجه یک معرفی کرد و ادامه داد: معمولاً سعی می کنم در نوشته هایم چندان از رفتگان ننویسم؛ چون اعتقاد دارم به هر چه نگاه کنیم و به آن فکر کنیم، بیشتر به زندگی دعوت می‌شود، ولی باید بگویم واقعاً به لحاظ استاد بودن ایشان برای من، حرف‌های خیلی زیادی برای نوشتن داشتم و ارادت بسیاری به خانم هاشم پور داشتم. خدا رحمتشان کند.

او سپس به نقشش در سریال «قصه های جزیره» اشاره کرد و یادآور شد: در این مجموعه با خانم هاشم پور عزیز همکاری داشتم. ایشان برای انتخاب هایی که می کرد، تبحر بالایی داشت. من رُل فلیکس کینگ را می‌گفتم. این شخصیت خیلی سخت حرف می‌زد اما استاد هاشم پور مرا به گونه‌ای راهنمایی می‌کرد که چطور به جای این شخصیت خوب و با تمرکز حرف بزنم. ایشان در عین حال بسیار جدی بود و من از او خیلی می ترسیدم.

حجت سپس با یادآوری خاطراتش از رعفت هاشم پور، همسر جلال مقامی که صبح جمعه، ششم اسفندماه به علت کهولت سن درگذشت، خاطرنشان کرد: زنده یاد هاشم پور خیلی عظمت داشت و پر قدرت بود ولی قلبش خیلی مهربان بود. به نظرم آن جدی بودن فقط یک نقابی بود که به صورتش زده بود، حالا به هر دلیلی آن نقاب را به صورتشان زده بودند اما گاهی وقت ها که کارش تمام می‌شد با اینکه من آن زمان خیلی کوچک بودم با من دوست بود، بسیار درد دل می کرد و ما با هم خیلی پیاده‌روی می رفتیم.

این دوبلور ادامه داد: خانم هاشم پور واقعا سالم زندگی کرد، تغذیه سالمی داشت و خیلی اهل ماشین سوار شدن نبود و بیشتر پیاده راه می رفت. از نظر من ایشان یک زن ساده، سالم و مدبر بود.

او در پاسخ به اینکه آیا این اواخر از حال مرحوم هاشم پور خبر داشتید؟ گفت: راستش من هر از گاهی عیدها تماس می گرفتم و حالشان را می پرسیدم؛ چون ایشان خیلی اهل تلفن نبودند و خوششان نمی آمد ولی در همین حد هم که ما را قبول داشت ما راضی بودیم.

حجت در عین حال با لحنی شیرین به خاطراتش با زنده یاد هاشم پور اشاره کرد و گفت: ایشان خیلی مرا دعوا می‌کرد ولی من ایشان را می خنداندم. دعواهای ما از آن نوع دعواهایی بود که گوش بچه را می پیچانیم و بعد خودمان هم می خندیم. من به غیر از «قصه های جزیره» در چندین فیلم سینمایی دیگر هم برای ایشان صحبت کردم و هر دو طرف از همکاری هایمان راضی بودیم. من از ایشان خاطره زیاد دارم، ایشان به عنوان یک استاد حضورشان خیلی مسلم و خوب بود. من هم از خانم هاشم پور و هم از آقای مقامی خیلی چیزها یاد گرفتم. از دید من کسی که چشمش را از این جهان می بندد، چشمش را به جهان اصلی باز می‌کند و تازه بیدار می‌شود، خانم هاشم پور، هم هنرمند خوبی بودند و هم استاد خوب و به نام. مطمئنم که آن طرف هم حال خوبی خواهد داشت.

شوکت حجت در جملات پایانی به ایسنا می گوید: از مرگ نترسیم چون واقعاً یک مرحله زیباتر از زندگی است و ما فقط با مرگ جسممان را ترک می کنیم. مرگ برای آدم ها خیلی وسیع تر و زیباتر است. مرگ بیداری زندگی است. احساس شخصی من به مرگ این است که کسی که می میرد به یک مرحله رشد می رسد.

به گزارش ایسنا، رعفت (رفعت) هاشم پور پیشکسوت عرصه دوبله صبح جمعه، ششم اسفند ماه بر اثر کهولت سن درگذشت.

این دوبلور باسابقه به جای اکرم محمدی در سریال «پدرسالار»، هتی کینگ در «قصه‌های جزیره»، به جای فخری خوروش در سریال «امام علی (ع)» و فریده سپاه منصور در «معصومیت از دست رفته» صداپیشگی کرده بود.

از دیگر آثار به یادماندنی از این دوبلور، صداپیشگی در نقش اسکارلت اوهارا در سینمایی «بربادرفته» بود.