شبنم مقدمی: بعد از بازی در «شبی که ماه کامل شد» شب های متمادی کابوس می دیدم

به گزارش هنر ام‌روز، مقدمی همچنین در این گفت وگو از دلایل شکست پروژه های چون « ابله»، « دوپینگ» و « مردم معمولی» حرف زده است که گزیده ای از صحبت های او را به شکل فهرست وار مرور می کنیم.

در تئاتر با حضور در کارهای کارگردانانی چون حمید امجد و علیرضا نادری بود که دیده شدم و به چشم آمدم. در کارهای این کارگردان ها نقش های خوب به من داده شد و بستر برای اینکه بتوانم خودم را نشان دهم مهیا شد.

 مهدی نوربخش ، دستیار کامران قدکچیان یکی از تئاترهای مرا دید و برای بازی در فیلم « زخمی» از من دعوت کرد. آن زمان باورم نمی شد که قرار است مقابل جمشید هاشم پور بازی کنم و به نوعی ترس داشتم، اما آنقدر برخورد ایشان خوب بود که ترسم از رویارویی با هرستاره ای ریخت.

 محمد علی باشه آهنگر بازی مرا در سریال « زیر تیغ» دیده بود و با وجود اینکه نقشم در آنجا کم بود بازی ام مورد توجه شان قرار گرفت و برای فیلم « فرزند خاک» از من دعوت کرد.

 «شبی که ماه کامل شد» یکی از سخت ترین کارهای دوران بازیگری ام است. بعد از بازی در این فیلم شب های متمادی کابوس می دیدم و مجبور شدم تراپی کنم. حتی با خودم تصمیم گرفتم تا مدتی فقط کارهای طنز قبول کنم که از آن فضا رها بشوم.

نقش «باربارا برازنده» در « مردم معمولی» نقش قابل دفاعی است منتها قالب شدن مسائل حاشیه ای و فرامتنی موجب شد تا خیلی چیزهای آن سریال دیده نشود.

قرار بود نقش « مهدعلیا» در سریال « جیران» را بازی کنم. قرارداد هم داشتم و به مدت یکسال روی تمام جزییات رفتاری این کاراکتر کار کردم، منتها طولانی شدن مراحل پیش تولید و تعویق مکرر تصویربرداری موجب شد تا زمان را از دست بدهم و نتوانم در خدمت این پروژه باشم.