چرا منشا یک اثر هنری برای مجموعه‌داران مهم است؟
بخشی از روند اصالت سنجی یک اثر هنری مبنی بر مدارک موجود درباره ان است. این مدارک شامل لیست خریداران و فروشندگان قبلی اثر، فاکتورهای خرید و فروش اثر بین خریداران، خانه‌های حراج و گالری‌ها، کاتالوگهای موجود از نمایشگاههایی که اثر در انها شرکت داشته، عکسهایی از اثر هنری در مکانهایی که نگهداری می‌شدند و در کنار صاحبانشان و درباره اثاری که پس از اختراع دوربین عکاسی خلق شدند عکسهایی از مراحل مختلف خلق یک اثری هنری و عکسهایی از اثر در کنار هنرمندش و نامه‌های هنرمندان و وصیت‌نامه صاحبان اولیه اثر است.
هنرام‌روز: البته گاهی برخی افراد دست به جعل این اسناد می‌زنند که این موضوع درباره هنرمندان مشهور بیشتر صدق می‌کند.
این روزها بیش از هر زمانی بررسی اینکه ایا یک اثر هنری و یا باستانی پیش از این به صورت قانونی خریداری شده یا نه اهمیت دارد. مثلا دولت نیجریه سالها تلاش کرد که مجموعه‌ای تحت عنوان برنزهای بنین را که اواخر قرن نوزدهم توسط نیروهای بریتانیایی غارت شده بودند و بعدها به موزه‌ها فروخته شده بودند را به این کشور بازگرداند و در نهایت موفق شد بخشی از این مجموعه را از موزه بریتانیا پس بگیرد.
این موضوع باعث شد تا موزه‌های زیادی در آلمان، اسکاتلند و امریکا منشا اولیه اثارشان را بررسی کنند و برخی از اثار را به نیجریه بازگردانند. دانشگاه آبردین با بررسی سوابق خود دریافت که مجسمه اوبا (پادشاه) که در حراجی در سال ۱۹۵۷ خریداری شده در شرایط مذموم به دست آمده است و پاییز سال گذشته این اثر را طی مراسمی به کشور نیجریه بازگرداند.
در بین اثار جدیدتر اما اثاری که در طول جنگ جهانی دوم، به‌ویژه توسط نازی‌ها، دزدیده شدند مورد بحث است. پس از پایان جنگ برخی از خانواده های یهودی با در دست داشتن مدارکی مدعی شدند که وارث و صاحب اصلی برخی از اثار ارزشمندی هستند که بر دیوار موزه‌هاست. یکی از مشهورترین پرونده‌ها در این زمینه پرونده ماریا آلتمان پناهنده یهودی اتریشی است که در امریکا ساکن بود و طی شکایت از دولت وین اثار از گوستاو کلیمت که متعلق به خانواده‌اش بود را پس گرفت.
در چینین مواردی اسنادی مانند عکسهای قدیمی خانوادگی یا نامه های صاحبان اثر برای تعیین مالک اصلی یک اثر هنری مورد استفاده قرار می‌گیرند.
مساله منشا یک اثر هنری نکته‌ای است که می تواند برای وارثان یک اثر هنری و نسلهای بعدی مساله مهم باشد و اشخاصی که در حال خرید یک اثر هستند باید کلیه اطلاعات را ثبت کنند و اگر در خصوص یک اثر شک و شبهه زیاد بود ان را نخرند. در کشورهای خارجی شرکتهایی برای صحت سنجی اطلاعات موجود و ثبت انها وجود دارد. شرکتهای Fairchain، Tagsmart و Codex اطلاعات موجود را تبدیل به گواهی دیجیتالی می‌کنند و این گواهی‌ها توسط فناوری بلاک چین پشتیبانی می‌شوند به این معنی که قابل تغییر و قابل پاک شدن نیستند.
نکته دیگر درباره این مدارک این است که می‌توانند بر قیمت و ارزش یک اثر هنری تاثیر گذار باشند.
درصورتی که یک اثر هنری تاریخچه کامل و درخشانی داشته باشد و در نمایشگاه های مهم شرکت کرده باشد می‌تواند ارزشمندتر و گران قیمت‌تر فروخته شود.
منبع: وب سایت artsy