به بهانه زادروز «غلامرضا تختی» نگاهی به کتاب «۱۰۰ پرتره از جهان پهلوان تختی»

هنرام‌روز: آقای شیشه‌گران در مقدمه این کتاب نوشته: «در کارهایم سعی داشتم نه فقط به عنوان ثبت چهره از تختی، بلکه به مثابه ابزاری برای بررسی و تجزیه و تحلیل زوایای درون و بیرون یک انسان کار کنم. انسان دوستی، جوانمردی و محبوبیت را در سیمای این جهان پهلوان یافتم و بر آن شدم از شخصیتی که تا به حال در هنر نقاشی به آن پرداخته نشده بود، دستمایه ای بسازم برای بیان دیدگاه هنریم نسبت به طراحی چهره. پرتره موضوعی است که حداقل در ایران آنچنان که باید به آن پرداخته نشده است.»

بهزاد شیشه‌گران در بخشی دیگری از یادداشتش بر این کتاب نوشته است:«همیشه دوست داشتم ببینم یک چهره را چقدر می‌شود طراحی کرد، اینکه به یک پرتره صدبار و از صد زاویه مختلف نگاه شود برای من بسیار جذاب بوده و هست. گمان می‌کنم چنین کاری در دنیا نیز سابقه نداشته باشد. البته نگاه گون به گون (واریاسیون) به یک موضوع از دهه ۵۰ دوره هنرجویی ام تا امروز با من است، بارها روی یک موضوع کار می‌کردم و فکر نمی‌کردم وقتی یک مضمون را طراحی کردم کارم با آن تمام شده است، بلکه آن را آغازی دوباره می‌دیدم، چه برای کشف خودم، چه برای کشف موضوع مورد نظرم و یا حتی تعدادی از این پرتره ها در سال ۶۸ با ایده مجسمه شدن طراحی شده اند.»