بسته بندی طاق پیروزی پاریس اخرین پروژه کریستو و ژان کلود در حال اجراست
آخرین پروژه کریستو هنرمندی که با همکاری ژانکلود همسرش ساختمان پارلمان آلمان را ۶ سال بعد از سقوط دیوار برلین بسته بندی کرد، به دلیل شیوع ویروس کرونا و مرگ او در سال گذشته به تعویق افتاده بود، حالا در حال اجراست و اماده سازی طاق پیروزی پاریس برای بسته بندی شدن با ۲۵ هزار متر مربع پارچه ابی رنگ و ۳۰۰۰ متر نخ قرمز از تاریخ ۲۴ اگوست اغاز شدهاست.
هنرامروز: این اخرین پروژه هنری کریستو و ژان کلود است و سرپرستی گروه اجرایی ان را ولادیمیر یاواچه خواهر زاده هنرمند بر عهده دارد. جرثقیلها به اطراف این بنای تاریخی در پاریس امدهاند و مشغول نسب داربستها برای شروع کار هستند.
تمامی مجسمههای اطراف طاق پیروزی پاریس توسط حفاظهای اهنی برای جلوگیری از اسیب احتمالی پوشاندهشدند.
این پروژه از تاریخ ۱۸ سپتامبر تا ۳ اکتبر قابل بازدید خواهد بود.
هزینه براورد شده برای این پروژه ۱۴ میلیون یورو اعلام شد و از محل فروش پیش طرحهای همین پروژه که توسط کریستو خلق شدهبودند تامین شد.
حدود ۶۰ سال پیش بود که ایده بسته بندی طاق نصرت به ذهن کریستو و ژان کلود رسید. این دو در سال ۱۹۶۲ اتاق کوچکی نزدیک این بنا اجاره کردهبودند و اولین نقشهها را برای پروژه کشیدند.
این دو سالها دست به اجرای پروژههایی بلند پروازانهای چون بسته بندی رایش تاک زدند و برای کسب مجوز اجرا مدتها زمان گذاشتند. کریستو در مصاحبهای اعلام کردهبود: «پارچه بسیار جذاب است، شبیه پوست است.»
در سال ۲۰۱۷ بود که سرانجام مجوز بسته بندی طاق نصرت پاریس صادر شد.
این قسمتی از بیانیهای است که دفتر هنرمند بعد از مرگ او منتشر کرد: «کریستو زندگیاش را به کاملترین شکل زیست، حیاتی که نه تنها به رویاپردازی آنچه ناممکن به نظر میرسید، بلکه به محقق کردن آنها گذشت. آثار هنری کریستو و ژان-کلود انسانها را در سرتاسر دنیا به واسطهی تجربهای مشترک گرد هم آورد، و آثار آنها در قلبها و خاطرهی ما زنده خواهد ماند.»
طاق پیروزی (Arc de Triomphe) که به طاق نصرت نیز مشهور است، در مرکز میدان شارل دوگل قرار گرفته است و غرب خیابان شانزلیزه به آن منتهی میشود؛ خیابانی که پس از مسافتی دو کیلومتری در سمت دیگر خود به میدان کنکورد میرسد.
ناپلئون در سال ۱۸۰۶ پس از پیروزی در نبرد اوستِرلیتز دستور ساخت این طاق را صادر کرد. این دروازه که ۵۰ متر ارتفاع و ۴۵ متر عرض دارد، توسط ژان فرانسوا تِرِز شالْگرَن طراحی شده است. این بنا در یک میدان دایرهای شکل قرار گرفته است که دوازده خیابان به آن ختم میشود.
مجاورت میدان و خیابانها شکلی شبیه به ستاره ایجاد کرده است؛ به همینخاطر نام دیگر این میدان اِتُوال یا همان ستاره است.