فضاهای فرهنگی تهران وشهرهای بزرگ ایران
آیا می‌شود با "صندلی چرخ دار" گالری گردی کرد؟
تهران شهر چندان مناسبى براى زندگى افراد معلول نیست. کنار ورودى اکثر آپارتمان هاى نوساز حفره‌های خالى دیده مى‌شود، که جاى خالی نصب بالابر صندلی چرخ‌دار هستند. سازندگان ساختمان‌ها براى گرفتن پایان کار، بالابر اجاره مى کنند و بعد از این‌که پایان کار را از شهردارى گرفتند بالابر را جمع می‌کنند. افراد معلول اقلیتى هستند، که در زندگى شهرى و ایجاد امکانات براى زندگى راحت تر کمتر به آنها فکر مى شود. آن ها نمى توانند به راحتی از مترو یا وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنند، چون بعضى از ایستگاه ها آسانسور ندارند. دانشگاه‌ها و فضاهای آموزشی هم چندان به فکر ایجاد مسیری راحت برای این افراد نبودند. اما فضاهاى هنرى و فرهنگی چقدر براى ورود چنین افرادى مناسب است؟