«جف بریجز» می‌گوید وضعیت سرطانش بهبود پیدا کرده و آماده می‌شود تا در سریال «پیرمرد» (The Old Man) شبکه اف‌اکس بازی کند. بریجز که تهیه‌کننده این سریال نیز خواهد بود، در صفحه اینستاگرام خود می‌نویسد حالش بهتر شده است.
باشگاه خبرنگاران جوان نوشت: استنلی توچی بازیگر و کارگردان آمریکایی، تأیید کرد که سه سال پیش به سرطان مبتلا بوده است.
کتی گریفین می‌گوید چند هفته قبل ابتلایش به سرطان تشخیص داده شده حالا پزشکان خوشبین هستند.
فرزند این بازیگر پیشکسوت در مصاحبه با نیویورک تایمز تأیید کرد که این بازیگر در اثر سرطان مغز استخوان درگذشته است.
حمید هیراد خواننده موسیقی پاپ کشورمان که از روز یازدهم اردیبهشت ماه به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان شریعتی تهران بستری شده بود، امروز از این مرکز درمانی مرخص می شود.
قاسم آهنین جان شاعر ایرانی روز گذشته در اثر ابتلا به سرطان درگذشت. در پی درگذشت این شاعر ویدیویی از او در فضای مجازی منتشر شد که نشان می‌داد ۲۰ روز پیش ایشان که به خاطر ابتلا به سرطان در بیمارستان بستری بود را به دلیل این‌که از پس هزینه‌های درمان بر نیامده در خیابانی نزدیک خانه‌اش رها کردند. در همین راستا روابط عمومی دانشگاه جندی شاپور اطلاعیه‌ای منتشر و چنین چیزی را تکذیب کرد.
هلن مک‌کروری، بازیگر نقش پولی گری در سریال «پیکی بلایندرز» دقایقی پیش پس از مدت‌ها جنگیدن با بیماری سرطان، در سن ۵۲ سالگی درگذشت.
الدرد گریگوری پِک (به انگلیسی: Eldred Gregory Peck) (زاده ۵ آوریل ۱۹۱۶ – درگذشته ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۳) هنرپیشه آمریکایی و یکی از محبوب‌ترین ستارگان سینما در دهه‌های چهل تا شصت میلادی بود. وی به گریگوری پک معروف است. در سال ۱۹۹۹ نام وی توسط بنیاد فیلم آمریکا در ردیف دوازدهم لیست بزرگ‌ترین هنرپیشگان مرد تاریخ قرار گرفت.
چهارمین نمایشگاه آثار هنرمندان معاصر ایران از روز جمعه (۱۵ اسفندماه) در فرهنگسرای نیاوران و برای حمایت از بیماران مبتلا به سرطان تحت پوشش یک موسسه خیریه در حال برگزاری است.
برای سال های سال "محمد قاضی" مترجم به عنوانِ یکی از نبض های تپنده‌ی روشنفکری ایران زیست و نوشت. محمد قاضی مَردِ کُرد پر شوری بود که غیور بودن کُردان را با خود به ترجمه آورد و مانند هم قوم های خود سراغِ راه های سخت رفت و از باز کردنِ دریچه های تازه هیچ نمی ترسید. او گذشته از اعتبارِ ترجمه هایش خوش زیست و مردی گرم بود و شیطنت از چشم هایش می بارید اما آزاری نداشت و نگاهش به سیاست اغلبِ اوقات نگاه ناظری بود که ترجیح می دهد چیزی از ماجرا سر در نیاورد اما وقتی کار به صنف و کانون می کشید، دست گرمش پشتِ نویسنده های دیگر بود و این خصیصه ها باعث شده بود همه دوستش داشته باشند.
